Marrying Miss Amazona Princess [COMPLETED]

Chapter 51

LESLIE'S POV

We're currently on school dahil last day na ng first semester. Puro checking of clearance lang ang ginagawa namin.

Buti na lang at kumpleto na ako sa lahat so all I need to do is to sit the whole day.

Dahil busy naman ang mga kaklase ko for some stuffs, nag-decide na lang ako na lumabas para mag-patay ng oras.

Tahimik ang corridor at tanging ingay lang sa loob ng mga classrooms lang naririnig ko.

Nagpa-tuloy lang ako sa paglalakad papuntang cafeteria dahil nagke-crave ako sa sundae at spaghetti.

Habang nagla-lakad ako ay inilabas ko ang cellphone ko para mag-browse sa net. Nakita ko sa news feed ko ang pictures ni Andy.

Ewan ko pero nainis na naman ako. Ano bang meron sa kanya at lahat ng lalaki, sya lang ang nakikita? Silang dalawa ng best friend nya.

"Aray!" I hissed after kong ma-out of balance dahil may nakabunggo ako.

"Sorry miss." Nag-angat ako ng tingin dahil familiar ang boses nya.

"Nico." I whispered. Parang nag-iba ang ihip ng hangin at naging awkward ang pakiramdam ko. Of course! Sino ba namang hindi maa-awkward'an kapag nakabangga mo ang EX mo? Yung ex mo na sobrang minahal mo?

And worst, ako lang pala ang nag-mahal sa aming dalawa.  Wala nga palang kami.

"Ok ka lang?" Inabot nya ang kamay nya para tulungan ako but I choosed to reject him. Kaya ko naman eh. Kaya ko naman tumayo ng wala sya.

"Oo naman. Ano bang dapat kong hindi ika-ok?" Tumayo na ako at pinagpag ang skirt ko.

"I mean, hindi ka ba nasaktan?"

"Ah, ok lang sanay na naman akong masaktan eh." Nakita ko ang pag-kunot ng noo nya.

"Ah. Sorry kasi hindi kita nasalo." Nag-iwas sya ng tingin.

"Ay nako ok lang noh. Naranasan ko na rin naman ang mahulog at ang mas masakit, hindi ako sinalo. Kaya ok lang talaga. Ok na ok lang." Parang kinurot ang puso ko. Naalala ko na naman yung napakawalang kwentang ako nung mga panahon na mahal na mahal ko pa si Nico.

I want to cry aloud. I want to blame him dahil sa pagiging miserable ko noon. I want to ask him na "bakit hindi na lang ako?" I want to slap him para ipa-realize sa kanya ang mali nya.

But I can't. And I don't have the right to do it. Sino ba naman ako para gawin yun? Eh 'flings' lang naman ako ng isang Nico.

Sariwang sariwa pa sa utak at naka-baon na sa puso ko ang mga katagang sinabi nya.

"Na-fall ka ba? Sorry pero hindi kita kayang saluhin. Sorry talaga but it's not you. It's me."

"Mauuna na ako." Narinig kong sabi nya.

"Oo mauna ka na. Mauna ka ng mamatay." I whispered.

"Leslie." I heard him call my name in a serious tone.

"What?" Don't tell me narinig nya eh bulong lang yon? Umiling-iling na lang sya at nag-patuloy na sa pagla-lakad so I did the same.

CAFETERIA...

Hawak ko na ang order ko at nagha-hanap na ng pwesto para kumain. But damn! Kaya pala tahimik sa corridor dahil lahat nasa caf. Leshe. Wala tuloy akong ma-pwestuhan.

I decided na sa labas ko na lang kainin ang mga pagkain ko dahil ayokong ipilit ang sarili ko sa isang lugar na na-occupied na ng ibang tao.

Mahihirapan ka na nga. Masasaktan ka pa.