Now Should Be Forever

Chapter 35

Kharu’s Corner:

Hello! Eto at maga-update ulit. Nagulat ba kayo sa last update? Haha!

Wala akong mai-lagay.. Hmm..

Godbless! Haha! Feedback kayo ah> :**

********************************************************************

[Chapter 35]

 

**Ace’s POV**

MASAKIT makita na nasasaktan siya. Alam kong kung gaano kasakit para sa aming mga kaibigan niya yung sitwasyon niya, triple yung sakit nun para sa kanya.

Siya yung may dala-dala nung sakit na yun.. She carries the stress, the pain and the fear of dying. Hindi basta-basta ang leukemia..

Nagulat talaga ako nung nabasa ko yung document nay un. Nalaglag niya habang papasok siya sa village.

Kung titingnan siya, parang napaka-sigla niya.. Sobrang saya at walang pino-problema.

Isa rin yung sakit siya sa mga dahilan kaya hindi ko na siya ipinag-laban. She’s happy with him. Kahit na wala sa utak ko ang pag-suko at pag-paparaya, yung puso ko naman yung nagpu-pumilit na mas isipin ko yung kasiyahan niya. Lintek, may puso pala ako.

Hindi ko alam kung may taning na ba siya. Sa tingin ko naman, wala pa.

Hindi pa naman ganun ka-grabe ang nasa records niya eh. She haven’t gone through any therapies yet.

Ako lang pala,  bukod sa pamilya niya at mga kaibigan niyang babae ang nakaka-alam ng tungkol sa sakit niya. Paki-ramdam ko tuloy, responsable na rin ako sa kanya.

Mas lalo ko siyang dapat protektahan ngayon.. Mas lalo kong dapat isipin yung kapakanan niya, yung kasiyahan niya, bago yung sa akin.

I MUST forget about rivalry for now. Malaki ang panalo ni Rael---- Popoy pala.

Humiwalay siya sa pagkaka-yakap niya sa’kin.

Seeing her in tears makes me wanna blow up. Sa lahat ng tatamaan ng sakit, siya talaga?

She put on a weak smile. Pilit.

”Uhm.. Ace.. I hope you won’t tell anyone about this..”

“Why wouldn’t I?” Sumama yung expression ng mukha niya.