The Hidden Love

Chapter 64

*****

Napaawang na lang ang bibig ko matapos kong maramdaman ang mga malalambot niyang labi sa kamay ko. Nginitian niya ko at iniatras pa niya yung upuan ko para sakin. What a gentleman. I gladly accepted it.

Sa net at mga magazines ko lang siya nakikita pero jusko lang, mas bata pa pala siya tignan sa personal. Para niya lang kaedad si Kuya Julian. Just wow. Ang tangkad niya pa at french na french ang dating niya. He had a well-fixed copper hair na may mahaba-habang patilya. Napakatangos din ng ilong niya at mestiso pa. Wala na kong masabi sa nagniningning niyang mala-almond na mga mata at mapupulang labi na akala mo nilagyan ng lip tint.

Well, wala pa ring tatalo sa shokoy ko no.

Hayyy.

Naidescribe ko na nga't lahat tong mala-Napoleon Bonaparte sa harapan ko pero sa huli siya at siya pa rin ang naiisip ko. -_-

"You're very beautiful in personal." Napangiti ako sa accent ng english niya. He gave me a captivating smile na nakapagpakaba sakin. "Merci beaucoup."

Mas lumawak ang ngiti niya at nadamay ang mga mata niya dahil dun. "You speak French?"

Ngumiti ulit ako. "A little."

Tumango-tango ito. "I heard a lot of things about you. Even about your dream to work in Elite." Napayuko ako sa hiya at sinumpa ang pangalan ni Fritz sa isipan ko.

"Then I'll be your genie, Judith." Napatingin ako sa kanya pero nakangiti lang ito sakin. Kaharap ko na siya at lahat, pero pakiramdam ko nananaginip lang ako.

"I.." I paused. "I still can't believe it. I mean, it was so sudden." Umiling-iling ito sakin.

"Dreams are meant to be suprising. But at the same time, they come true." May kung anong kinuha ito sa suit niya at inilapag sa may table. "I heard from Fritz that you're still a college student. I can wait for you."

Kinuha ko yung business card niya at binasa.

Elite Model Talent Agency

Napoleon du Montagne

"I'll be seeing you again after a year. It's alright if you also think about it." Tumayo na ito kaya napatayo din ako. He offered his hand again. "It'll be my pleasure to have you in my management. For now, Fritzl and I will be leaving first." He kissed my hand and smiled at me. "À bientôt."

Naiwan lang akong nakatayo pa rin habang iniisip ko si Monsieur Montagne tsaka yung french guy na tumabi sakin sa table. I wonder why.

---

Do you remember when I said I'd always be there.

Ever since we were ten, baby.

When we were out on the playground playing pretend.

I didn't know it back then.

Tumingin ako sa kisame. How I miss that piece of jerk. It's been three days since that evening pero hindi ko na inalala pa yun dahil walang ibang tumatakbo sa isip ko kundi si Kristoff. I know I can do something. Pero siya na mismo yung gumagawa ng paraan para hindi kami magkita. Kamusta naman yun? Psh.

Now I realize you are the only one.

It's never too late to show it.

Grow old together,

Have feelings we had before.

Back when we were so innocent

Yakap-yakap ko yung minion na kinuha ni Kristoff para sakin sa arcade dati. Hindi ko maiwasang mapangiti nang maalala ko yun pero hindi ko din naman maiwasang malungkot dahil namimiss ko ang mga araw kung san kahit anong oras, pwede ko siyang makasama.