The Elven King

50) The Elven King

"Genoeg gespeeld" zei de oude koning.
"Lena er is nog één iets dat je moet weten van me."

Hij stond recht en liep naar de kast met rollen papier in. Hij zocht een tijd en ging met zijn vinger over elke rol. Af en toe deed hij er een open en keek dan geïrriteerd omdat hij de foute vast had. Zonder pardon liet hij enkele schijnbaar totaal onbelangrijke rollen vallen.

Lena stond er verbazend op te kijken.
Maar uiteindelijk, na zowat heel de kast overhoop gehaald te hebben vond de koning toch wat hij zocht.

De rol die hij meedroeg was erg dik. Het papier zag er stevig uit en blijkbaar ook heel erg lang. Daar moet een serieuze tekst op geschreven staan.
De koning rolde het papier uit door de twee hoeken vast te nemen en de rest te laten vallen.

Het papier raakte de grond. Met een grote beweging legde koning Amrynn het blad op tafel. Gurdan schoof snel wat schalen met eten aan de kant. Lena liet verbaasd haar lepel vallen.

Op het inderdaad heel dikke papier stonden allemaal karakters geschreven. Lena kon ze niet lezen. Ze wist niet of het een speciale taal was of dat de magische tekens op haar arm slechts spraak voorzagen.

Erea hielp haar vader te zitten.
"Ja Elfen zijn niet onsterfelijk' mompelde hij luidop " mijn tijd komt."
Lena vond het bijna zonde. Maar ze kon wel zien dat voor een Elf ook hij bijzonder oud geworden was. De oudste koning van heel Onder Aarde.

"Iedereen is in staat magie te gebruiken. Maar niemand kan in de toekomst kijken. Men kan wel iets voorspellen maar dat is toch altijd onzeker. Maar er zijn ook visioenen. Dat zijn beelden die plots verschijnen. Maar men weet nooit wanneer die zullen plaatsvinden en met wie.

Iedereen kan een visioen krijgen. Alleen magiërs hebben ze bijzonder vaak, en daarmee bedoel ik nog steeds maar enkele in hun leven. Zo had een bevriende magiër -magiërs kennen alle koningen hier- een bijzonder gedetailleerd visioen.

De magiër schreef het neer op een perkament. Kopieerde het een keer en dat is de versie die voor ons ligt.

De magiër had een prinses gezien van wonderlijke schoonheid. Een prinses van de tweede lijn. Zo noemen we dat als er iemand van de koninklijke familie is maar geen kans heeft op de troon.

De magiër had haar gezien tussen twee werelden. Met een liefde in de ene wereld en een liefde in de andere wereld. De keuze was hartverscheurend.
Ze vluchtte weg en werd nooit meer levend weergezien.

Maar toen, ik hoor hem het nog zo zeggen, was ze er weer.
Ze was opnieuw in leven. Het onmogelijke in deze wereld, dachten we tot dan toe. Ze zou opnieuw in twee werelden gevangen zijn. Maar deze keer zou ze zichzelf redden.

Ze zou een grote leider opzoeken, ze zou een lange tocht maken. Er zou oorlog zijn en de dood van een vorst.

We hebben nooit geweten wat het zou kunnen betekenen. Deze rol is 4000 jaar oud. Tot nu. Nu heb ik de betekenis."

Lena wees heel traag en voorzichtig naar zichzelf.
"Jezus zeg dat ik het niet ben."
Erea knikte.

"Maar wie is dan wie?"
Gurdan stelde eigenlijk een zeer intelligente vraag.

"De prinses is Arela. Dat weten we ondertussen. Dat ze Anlun, het magische bos van de Bos Elfen niet overleefd heeft weten we. De werelden waar ze tussen in zat was die van de Bos Elfen en die van de Berg Elfen.

Maar nu, zovele jaren later weten we het tweede deel van het schrift. Jij bent de prinses volgens het schrift. Jij maakt een grote reis. De grot die je gekozen had ligt niet in jouw thuis rijk. En deze wereld, laat staan die van Anlun zijn jouw thuis. Jij zit ook tussen twee werelden.

Heer Gurdan. Ik meen te geloven dat die grote leider naar U verwijst. U bent een eerlijk man, dat hoor ik aan de taal die uw hart zingt. U bent een vrijheidsstrijder, u zoekt de eerlijkheid voor uw volk."

"Dat klonk allemaal wel gezellig positief en zo maar, oorlog? De dood van een koning? Hoe? Wie?"

"Dat weet ik niet goed. Welke koning zal het eerst zijn volk moeten verlaten? Anluen of ik? En wie zal oorlog voeren? Wij tegen de Bos Elfen? Elfen tegen Urdún?

Onder Aarde tegen Boven Aarde? Laat ons hopen dat we het allemaal goed stellen."

De (eerste) reis door Onder Aarde id bijna gedaan. Het einde van dit boek kopt in zicht. Alles begint op z'n plaats te vallen.

Maar niet getreurd. Ik ben ideeën aan het zoeken voor een tweede verhaal. Alleen de details moeten er nog zijn :)