Assassin's Faith (Book 1: Where It All Begun) (Completed)

Chapter 26

Third Person's POV

Nagmamadaling umalis si Kira sa bintana at nag tungo sa kanyang kagamitan at lumabas bitbit ang isang bagahe, inilapag niya iyon sa kama at binuksan.

Tumambad ang iba't-ibang klase ng armas tulad ng mga patalim at ilang baril.

Blangko ang itsurang inihagis niya ang ilang gamit kay Saturn na naka tayo malapit sa kanya.

"You take the back, I'll take the front. Make sure na walang ibang makakapasok, walang ibang pwedeng gumalaw sa pamilya na 'to, kundi ako lang."

Seryosong utos ni Kira, tumango naman si Saturn at nagmamadaling nag tungo sa pintuan.

"Saturn."

Nahinto siya ng tawagin siya ni Kira.

"Mukhang madadagdagan ang araw mo dito."

Maka hulugan na sabi ni Kira ng hindi inaalis ang tingin sa hawak na baril na kanyang kinasa.

Palihim namang napa ngiti si Saturn ng mapag tanto ang ibig netong sabihin, habang sinusundan ng tingin si Kira na tumakbo papunta sa malakeng balkonahe at walang pagdadalawang isip na tumalon.

Na ikina gulat ng mga armadong kalalakihan na nasa kanyang ibaba. Habang pababa ay hinigpitan niya ang hawak na baril, at ang isang kamay naman niya ay dinala niya sa katanang nasa kanyang likod.

"You guys ruined my night."

Blangko niyang sabi ng maka lapag.

Magkaka sunod siyang pinaputukan ng mga armadong lalake, ngunit mabilis niyang kinuha ang kanyang katana at hinati sa gitna ang mga balang paparating sa kanya habang papalapit siya sa mga eto.

Napatigil naman sa pag putok ang mga kalalakihan ng bigla siyang nawala sa harapan nila na parang hangin.

At sa isang iglap, bigla na lamang lumitaw si Kira sa tapat ng isang lalake at tinutukan eto ng baril sa leeg at nginisian bago niya eto paputukan.

"Asshole."

Kinuha niya ang tatlong patalim sa kanyang hita at itinira sa tatlong lalakeng susugod sa kanya mula sa likod.

Ng makita ang pag bagsak ng mga eto ay mabilis siyang umakyat siya sa malaking bato at pinaputukan ang iba pang susugod sa kanya, at ng maubusan ng bala ay itinapon niya ang kanyang baril at kinuha ang isa pang katanang nasa likod niya.

Mula sa kanyang kinatatayuan ay umikot siya paharap at pagka lapag ay agad niyang hinawakan ang ulo ng kalaban na malapit sa kanya, itinutok niya ang hawak na katana at mabilis na dinaanan ang leeg neto.

Mabilis niyang binitawan ang hawak na kalaban, ng may maramdaman na paparating na bala na agad naman niyang naiwasan at muling maramdaman ang pagdaan neto sa gilid ng kanyang mukha.

Hinarap niya ang pinanggalingan ng bala at gamit ulit ang kanyang katana ay nagawa niyang maiwasan ang mga balang paparating sa kanya. Ng maubusan ang kanyang kalaban ay blangko niya etong tinignan at bigla na lamang nakaramdam ng takot.

Hinagis naman niya ang kanyang katana at dumiretso etong bumaon sa dibdib ng lalake.

Blangko ang mukhang tinignan niya ang paligid niya, at makitang bagsak ang lahat.

"Tss. Bakit hindi ako nagtira ni isa?" Bulong niya.

"Sabi na nga ba at madadala ka nanaman ng emosyon mo. Oh eto pasalubong ko sayo."

Agad niyang nilingon si Saturn na may hilang lalake na naka busal ang bibig at duguan ang mukha.

"Bakit mo naman kinuwawa ang itsura?"