Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 19

"Ναί."είπα και δάκρυα κύλησαν απο τα μάτια του.
"Κριστίνα φέυγω.."είπε και έτρεξα απο πίσω του.
"Μή..Εμείς θα παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε και θα είμαστε καλά.Αν όχι καλά μέτρια αρκεί να είσαι μαζί μου."
"Μέτρια;Σου φτάνει μια μετριότητα Κριστίνα;Μια μετριότητα που δεν μπορείς να της πείς ούτε ένα σ'αγαπώ;"είπε και με τα κόκκινα του μάτια με κοίταξε.
"Δεν μπορείς ετσί εύκολα να παρατήσεις το άτομο που αγαπάς,που πέρασες τόσες εμπειρίες μαζί του,που σε έκανε να νιώσεις τόσα αισθήματα,που σε έκανε να κλαίς για νύχτες αλλά και να γελάς με την ψυχή σου..απλά..δεν μπορείς."είπα και μου έφυγε ένας αναστεναγμός.
"Μα ακόμη κλαίω..Δεν το καταλαβαίνεις;Οι φορές που γελάσαμε μαζί είμαι λιγότερες απο τις φορές που έκλαψα,Και ναι σε αγαπώ αλλά..."
Τον κοίταξα.Είχε στερέψει απο τα δάκρυα.Η ζωή μου ήταν καταστροφή και το μόνο άτομο που την διόρθωνε θα καταστρεφόταν και αυτό.
Θα του το πώ..θα του πώ τι νιώθω.Ίσως έτσι το παλέψει..
"Μερικές φορές απλά ερωτεύεσαι.Κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια και ξέρεις πως είναι αυτός ο ένας που θα σου αλλάξει την ζωή.Που θα σου αλλάξει την κάθε σου παράλογη,απαίσια,βαρετή μέρα απλά γιατί θεώρει εσένα πιο σημαντικό πράγμα απο την δική του ζωή.Σε αγαπώ...Συνέχισε να προσπαθείς.Προσπάθα μαζί μου."
Με κοίταξε στα μάτια όπως εκείνη την πρώτη φορά.Ένιωσα για μια στιγμή πως ο χρόνος σταμάτησε και ήταν αυτός και εγώ.

Χωρίς να χάσει άλλο χρόνο μου απάντησε με το ίδιο πίσμα που μου είχε πεί την απόφαση του.
"Ζήσε.Ζήσε χωρίς εμένα.Ζήσε ακόμη και άν ξέρεις πως αύριο δεν θα είμαι εδώ να διώχνω τα λάθη.Δεν είναι δικιά μου επιλογή Κριστίνα.Καταλαβέ το.Γαμώτο..Είσαι τα πάντα μου.Έγινες η ζωή μου.Απλα δεν αντέχω άλλο,κουράστηκα..."είπε και συνέχισα να κλαίω πλέον γονατισμένη στα πόδια του.

Τελείωσε.Τώρα το ήξερα.Δεν θα τον ξαναέβλεπα,δεν θα τον άγγιζα,δεν θα μπορούσα να γευτώ τα χείλη του.Πάντα όμως θα είναι ο έρωτας μου..Η ζωή μου..Τα πάντα μου.
"Σε αγαπώ.."είπα για ακόμη μια φορά καθώς έφευγε απο δίπλα μου και καθόταν στην μηχανή.
Αμίλητος,έφυγε και με άφησε στον δρόμο...

.............................................................................

😭😭😭😭😭😭😭😭😭

Τώρα αυτή τη στιγμή μισώ την ιστορία μου.
Εύχομαι οι καλύτερες μέρες να έρθουν,ΑΝ θα έρθουν σύντομα..

Kisses αγαπούλια😘😘😘