Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 53

Άκουγα μία μία τις λέξεις που έβγαιναν απο το στόμα του.Προσεκτικά...
Μέσα μου ούρλιαζα απο τον πόνο αλλά ρουφούσα όλα μου τα συναισθήματα.Δεν έπρεπε να εξωτερικεύσω τον πόνο μου.Έπρεπε να γίνω δυνατή..
Έπρεπε να το κάνω για εμένα και για αυτόν.
Χαζό;Το ξέρω αλλά αυτό ονομάζεται αγάπη.
Τα μάτια μου ασυνένθιτα γέμισαν δάκρυα.Θόλωσαν όλα γύρω μου.

"Κριστίνα είσαι καλά;"ρώτησε αρπάζοντας μου το χέρι.

"Ναί..ναί.."είπα και ξερόβηξα.

"Το ξέρω..Είναι δύσκολο.Τόσο για εμένα αλλά κυρίως για εσένα.Ότι έκανα το έκανα άθελα μου παρόλα αυτά δεν παύει να είναι λάθος μου.Είμαι ένας ανόητος...Όσο και να θέλω να κατηγορήσω το ναρκωτικό καταβάθος ξέρω πως εγώ φταίω για τα πάντα.Εγώ φταίω που χαθήκαμε..που χάθηκες..."είπε και έσκυψε το κεφάλι του.

"Ακόμη με αγαπάς;"Η ερώτηση βγήκε απο το στόμα μου χωρίς ούτε καν να το σκεφτώ.
Δεν ανάπνευσα για ένα δευτερόλεπτο.Αισθάνομαι ότι έκανα βλακεία.Τι ηλίθια που είμαι...

Δεν το σκέφτηκε ούτε μια στιγμή.Ο Άλεξ μου απάντησε αμέσως.

"Σε αγαπώ αληθινά.Το ξέρεις πως σε αγαπώ.Δεν έχω αγαπήσει ποτέ κανένα όσο έχω αγαπήσει εσένα..με τον τρόπο που αγαπώ εσένα."

Τα μάτια μου βούρκωσαν ξανά..

"Πρίν πείς πως το εννοείς πραγματικά πρέπει να ξέρεις τι έκανα εγώ τόσο καιρό.Φταίω περισσότερο απο εσένα που απομακρυνθήκαμε και θέλω να σου πώ τα πάντα.."είπα αποφασιστικά.

Ένας λιγμός μου ξέφυγε.Τα λόγια του με συγκίνησαν αλλά μετά απο όσα θα του έλεγα ίσως τα έπερνε πίσω.Έκανα πολλά κακά στην σχέση μας..Και όχι άθελα μου.