Άλεξ POV
Κοίταξα δίπλα μου.Η Κριστίνα δεν ήταν εκεί.Άκουσα πολλές φωνές και γύρισα το κεφάλι μου.Τι είχε συμβή;
Υπήρχαν σπασμένα εξαρτήματα γύρω μου και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν ότι οδηγούσα πρός του Τζό χωρίς αυτήν.Χωρίς την Κριστίνα.Μόνος μου.
Γευόμουν ζεστό αίμα και έκλεισα για 1 λεπτό τα μάτια μου.Ένιωθα υπερβολικά κουρασμένος για να τα ξανανοίξω.
Την επόμενη στιγμή που τα άνοιξα ήταν εκεί.Η Κριστίνα.Μου χαμογελούσε και έλιωνα βλέποντας την τόσο χαρούμενη.Της χαμογέλασα πίσω και μου είπε."Σ'αγαπώ."Ποτέ άλλοτε δεν μου το είχε πεί.Πάντα προσπαθούσα να της το κλέψω αλλά ήταν πολύ εγωΐστρια για να αφήσει τους άλλους να καταλάβουν τα αισθήματα της.
Ίσως για αυτο το λόγο την αγαπούσα.
"Άλεξ..ξύπνα."άκουγα την φωνή της αλλά όταν την έβλεπα συνέχιζε να μου χαμογελά χωρίς να μιλά.
"Κριστίν;"ρώτησα και αυτή σηκώθηκε απο δίπλα μου και έφυγε.Ήταν πολύ μακρυά και πλέον δεν είχα την δυνατότητα να την δώ.Ούρλιαζα το όνομα της χωρίς ανταπόκριση.
Άνοιξα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα πως όλα ήταν ένα όνειρο.Ένας γιατρός ήταν απο πάνω μου.Με δυσκολιά μπορούσα να αναπνέυσω και προσπάθησα να μιλήσω.Τίποτα.Ήταν σαν να ήμουν εκεί αλλά ταυτόχρονα δεν ήμουν.Τι συνέβαινε;Μέσα απο την πόρτα μπήκε ο Νίκ μαζί με την Κριστίνα και αυτή φώναζε συνεχώς.Προσπάθησα να πιάσω το χέρι της και να την καθυσηχάσω αλλά το χέρι μου δεν κουνιόταν.
"Είναι δότης οργάνων;"ρώτησε ο γιατρός αλλά η Κριστίνα συνέχισε να φωνάζει.
Ο Νίκ κούνησε το κεφάλι του θετικά και έπιασε αγκαλιά την Κριστίνα.
Και οι 2 συνέχισαν να κλαίνε πάνω απο το κεφάλι μου ακόμη κι όταν ο γιατρός αποχώρησε απο το δωμάτιο.
"Οι γονείς του απεβίωσαν πέρσυ.Πρέπει να συμπληρώσουμε εμείς το χαρτί για να δωρήσει τα όργανα του."είπε ο Νικόλας κοιτάζοντας με.
"Όχι....."είπε η Κριστίνα και μου έπιασα το χέρι.
"Μα Κριστίν..Πρέπει."
"Σκάσε."ούρλιαξε και χτύπησε τον Νικόλα στον ώμο.Ο φίλος μου βγήκε απο το δωμάτιο και την άφησε μόνη μαζί μου.
"Σ'αγαπώ."μου έλεγα ξανά και ξανά.Φοβόταν.Ένιωθα τον φόβο της.
"Απάντα μου ρε γαμώτο.Απάντα μου.Ξύπνα άγνωστε μου...."έλεγε ακουμπώντας το κεφάλι της πάνω στο κρεβάτι.Έκλαιγε ασταμάτητα και ένιωθα την καρδιά μου να διαλύεται σε κομματάκια γιατί απλά δεν μπορούσα να μιλήσω στον άνθρωπο που αγαπώ.... στον άνθρωπο που λατρεύω.
.............................................................................
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
Κλάψτε μαζί μου!
Δυστυχώς όπως έχετε καταλάβει ο Άλεξ είναι σε κόμμα,είχε ατύχημα με την μηχανή.Θα ξυπνήσει ή θα παραμέινει εγκεφαλικά νεκρός;Είναι σε κρίσιμη κατάσταση αυτό το τονίζω.
Μην περειμένετε θάυματα γιατί δεν πρόκειτε να υπάρξουν.Ίσως όμως...καλά θα δούμε...
أنت تقرأ
Strangers(Wattys Winner 2016)
عاطفيةCan we start over? Can we be strangers again? Η Κριστίνα ένα 18χρονο κορίτσι ξεκινά την ζωή της.Ετοιμάζεται να πάει σπουδές στην Αγγλιά και να αφήσει πίσω το παρελθόν της.Στην αρχή της ενήλικης ζωής της όμως γνωρίζει έναν άγνωστο.Αυτός ο άγνωστος θα...
