Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 30

Άλεξ POV

Άνοιξα τα μάτια μου.Ήμουν ξαπλωμένος στην πολυθρόνα,τυλιγμένος με ένα σεντόνι.
Με τα χέρια μου έψαχνα την Κριστίνα.
Την ακούμπησα και την πλησίασα φιλώντας την απαλά στα μαλλιά.
"Κριστίνα;"είπα ξεφυσώντας.
"Τί;"απάντησε το κορίτσι δίπλα μου και σηκώθηκα απότομα.
"Τι στο δία.."είπα διακόπτοντας την κουβέντα της όταν άκουσα κάποιον να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.

Ο Νικόλας γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε.
Κοίταζε μια εμένα και μια την Άλι που παρέμεινε ακίνητη με ανοιχτό το στόμα.
Η φίλη της Κριστίνα άρχισε να κλαίει με λυγμούς όταν συνειδητοποιήσε τι είχε συμβεί.
Ο Νικόλας έσκυψε και άρχισε να φωνάζει με δάκρυα στα μάτια.
"Τι έκανα;Τι έκανες;"ρωτούσε χωρίς να περιμένει καμιά απάντηση.

Ντύθηκα βιαστικά.Άνοιξα την πόρτα και όταν είδα τον Νίκο έξω σταμάτησα.Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και αμίλητος ακούμπησα το πιγούνι μου.
"Τι έκανες;"είπε σίγουρος πως κάτι είχα κάνει για να μην μιλώ.
"Δεν το ήθελα.Δεν ξέρω το συνέβη.."είπα και δάκρυα έτρεξαν απο τα μάτια μου.

Ξεκλείδωσε την πόρτα και μπήκε μέσα
βλέποντας την Άλι γυμνή σκεπασμένη με ένα σεντόνι να κλαίει.Ο Νίκ ήταν εξαφανισμένος.
Με άρπαξε απο τον γιακά της φανέλας.
"Γαμώτο Άλεξ..Μακάρι να έβγαινα λάθος.Είσαι ακριβώς όπως την μητέρα σου."είπε και μέσα στην σύγχυση μου δεν κατάλαβαινα τι μου έλεγε.
Έπιασα το κινητό μου και είδα 100 αναπαντητες απο την Κριστίνα.
"Τι θα κάνω;"ρώτησα.
"Δεν ξέρω..."είπε και με έσπρωξε βάζοντας με μέσα στο αυτοκίνητο του.

Δεν μετακινήθηκε στιγμή.Έβλεπα το κενό χωρίς να μιλώ.
Πώς της το έκανα αυτό;Πως άφησα να συμβή κάτι τέτοιο;Τι είχε συμβή;Τα γεγονότα ήταν ανακατεμμένα μέσα στο μυαλό μου.
"Ηρέμησε.."είπε ο Νίκος και μου ακούμπησε το μπράτσο."Πώς άφησες να συμβεί κάτι τέτοιο..;"με ρώτησε.
"Δεν..δεν..Ήταν η Κριστίνα εκεί.Όχι..Δεν.."έλεγα συγχυσμένος.Δεν ήξερα τίποτα.
"Ένιωσες ζαλάδα προτού γίνει;"ρώτησε και μου έσφιξε το χερι.
"Παράλυση.."είπα πλέον σίγουρος.
"Ο Νικόλας..Ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών πάλι.."είπε και άρχισε να κλαίει.Μέσα στους λυγμούς του διέκρινα απογοήτευση.

Σταμάτησε απότομα το αυτοκίνητο και κατέβηκε.

"Βρές την Κριστίνα.Εξήγησε της.."είπε και μου έριξε τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
"Εσύ;"ρώτησα και φώναζα χωρίς σταματημό.
"Πάω να βρώ τον Νικόλα."είπε και άρχισε να περπατά στο στενό δρομάκι δίπλα απο το bar που σύχναζαν εκτρώματα της κοινωνίας.