Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 56

"Το ένα ποτήτι βότκας έφερε το άλλο για τον Ίαν.Ήταν υπερβολικά μεθυσμένος για να κάνει το ότιδηποτε."ξερόβηξα ελαφρά.

Ο Άλεξ με έβλεπε ώρα να μιλώ και απλά άκουγε.Δεν είχε επέμβει ούτε μία φορά.Μερικές φορές όμως τα μάτια του πάγωναν.Δεν βλεφάριζε καθόλου.Το βλέμμα του καρφωνώταν πάνω μου...Τίποτα..Σιγή..

"Άλεξ;"το είχε πάθει πάλι.Το παγωμένο βλέμμα..

"Ναί.."είπε φεύγοντας το χέρι του απο κοντά μου."Συνέχισε.."

"Άλεξ;Ότι συνέβη ανήκει στο παρελθόν..Εγώ φταίω για όλα.Δεν κατηγορώ καθόλου τον Ίαν για ότι συνέβη.."δήλωσα.

"Συνέχισε..."είπε μονότονα.

"Ήταν μεθυσμένος επομένως του πρότυνα να μείνει στον ξενώνα μου.Να κοιμηθεί στον καναπέ μονάχα εκείνο το βράδυ..Λιποθύμησε απο το ποτό..Τον άφησα εκεί και πήγα για ύπνο.Το επόμενο πρωί..."τα μάτια μου βούρκωσαν.Εγώ έφταιγα.Εγώ..

"Το επόμενο πρωί σηκώθηκα απο το κρεβάτι.Πήγα στο καθιστικό όπου άφησα τον Ίαν.Πολύ αίμα υπήρχε στο πάτωμα.Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί.Τα μάτια μου θόλωσαν και την επόμενη στιγμή είμουν στο πάτωμα..2 μέρες μετά ήμουν στο νοσοκομείο απο υπερβολική δόση χαπιών.Άλεξ ορκίζομαι οτι δεν άγγιξα ποτέ χάπια και ποτό.Δεν γνωρίζω πως βρέθηκα στο νοσοκομείο,δεν γνωρίζω που βρισκόμουν 2 ολόκρηρες μέρες,δεν γνώριζω που βρίσκεται ο Ίαν.Δεν...Δεν ξέρω τίποτα.1 περίπου μήνα έψαχνα τον Ίαν.Κατέθεσα στην αστυνομία. μετά μπήκα οικιοθελώς στο ψυχιατρείο.Χρειαζόμουν κάποιον να μιλήσω και εσύ είχες εξαφανιστεί πάλι.Τελικά δεν είπα σε κανένα τίποτα.Φοβόμουν να μιλήσω.Οι εφιάλτες με την αδερφή μου επέστρεψαν και τώρα έβλεπα και τον Ίαν..Έβλεπα ξανά και ξανά να χάνω το παιδί μας.Έβλεπα άσχημα πράγματα.."είπα και τώρα δεν μπορούσα ούτε κάν να ακούσω την ίδια μου την φωνή.Οι σκέψεις όσων έζησα έφεραν το κλάμα..τα δάκρυα.
Συνέχισα..
"Κάθε μέρα περείμενα να έρθεις.Σου άφησα ένα μικρό μαύρο κουτί.Σε έθεσα ένοχο που έχασα το παιδί μας γιατί έφυγες.Εάν είσουν εκεί...Εάν..Ο Ντίλαν μου στάθηκε αρκετό καιρό αν και δεν ήξερε την πραγματικότητα."

Ο Άλεξ δεν μιλούσε.Με κοίταζε με περιέργεια,φόβο,ανησυχία;Δεν μπορούσα να καταλάβω.

"Μια μέρα..Η νοσοκόμα ήρθε λέγοντας μου πως 2 άντρες ήρθαν να με επισκεφθούν.Ο ένας ονομαζόταν Νικόλας..Χάρηκα.Εκείνη την στιγμή ήμουν σίγουρη ότι εσύ και ο Νικόλας βρήκατε το κουτί μου και ήρθατε αλλά όχι.."
Σταμάτησα να κλαίω..Όσα κι αν πέρασα...η ζωή μου δεν τέλειωσε.Τώρα μπορούσα να ξεπεράσω τα πάντα στο πλευρό του Άλεξ.
Τώρα..

.........................................................................

Happy???
Σας έγραψα 2 κεφάλαια!!Yehhhh!!!
Please απλά σχολιάστε μου για να ξέρω πώς παρακολουθείτε την ιστορία...
Σκέφτομαι ακόμη και για δεύτερο βιβλίο σε περίπτωση που καταλάβω πως μερικοί απο εσάς το θέλετε.
Εκτός αυτού θέλω να φτάσουμε τους 20Κ αναγνώστες!!!Μιλήστε για το WP και για το βιβλίο μου σε φίλους και γνωστούς!Γιατί όχι;Εάν φτάσουμε τους 20Κ αναγνώστες υπόσχομαι να γράψω βιβλίο δική σας επιλογής...

Καιιιι

Πώς περνάτε το καλοκαίρι σας;
Εγώ πριν λίγο έφυγα απο την θάλασσα.☺️

Comment&Vote💎💎💎

Kisses αγαπούλια😘😘😘