Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 48

Άλεξ POV

Καθόμουν σε μια πολυθρόνα στο άδειο bar.Κοίταζα την φωτεινή πινακίδα που διακοσμούσε τον τοίχο.

"All we have in now."

Ακούμπησα το αναμένο τσιγάρο στα χείλη μου.Ρούφηξα όσο περισσότερο καπνό χωρούσαν τα πνευμόνια μου.
Συλλογίστηκα για μια στιγμή αυτά τα λόγια.Ανακάθισα και έριξα ένα βλέμμα στην σερβιτόρα.
Μου έφερε ακόμα ένα ποτήρι μπύρα.
Η πόρτα άνοιξε απότομα και έναν πελάτης μπήκε μέσα.Δεν έδωσα σημασία.Συνέχισα να πίνω ανενόχλητος το ποτό μου.

Ένα χέρι με άρπαξε απο τον ώμο.Γύρισα το βλέμμα μου και είδα τον νεαρό γιατρό της Κριστίνα.

"Μου τηλεφώνησε.Είναι καλά.."είπε και τον κοίταξα περίεργος.
Ένα γέλιο ξέφυγε απο τα χείλη μου.Ήταν τρελός;Η Κριστίνα αν ήταν καλά θα με έπιανε εμένα τηλέφωνο.Όχι αυτόν τον τιποτένιο.

"Φίλε;Με ακούς;"φώναξε και με ταρακούνησε.

Έριξα το γυάλινο ποτήρι της μπύρας με την παλάμη μου απο το τραπέζι.
Ένα μικρό ουρλιαχτό ξέφυγε απο την σερβιτόρα.Ο γιατρός απομακρύνθηκε απο κοντά μου.

"Είσαι μεθυσμένος.."

"Τι στο διάλο μου λές;"φώναξα."Το αυτονόητο;Το ξέρω πως είμαι μεθυσμένος.Φύγε απο μπροστά μου και μην μου λές μαλακίες."

"Η Κριστίν.."συνέχισε να λέει και τον διέκοψα.

Χτύπησα το χέρι μου δυνατά στον πάγκο και αναποδογύρισα την καρέκλα δίπλα μου.

"Την αγαπώ.."είπα δυνατά.Έβλεπα θολά γύρω μου.

"Και αυτή σε αγαπά.."είπε ήρεμος.

"Γιατί τότε;Γιατί;Γιατί δεν μου είπε εμένα πως είναι καλά;"ρώτησα.

"Δεν είναι έτοιμη να σου μιλήσει.Αυτό το ξέρεις.Τα πέρασε όλα μόνη της.Έχασε κάτι δικό της.Κάτι σημαντικό για αυτήν."απάντησε ευθέως.

"Και εγώ έχασα γαμώτο."είπα δακρύζοντας."Έχασα τα δύο πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μου.Για αυτό και πρέπει να την βρώ.Τώρα.."είπα απότομα.

"Δεν μου είπε που βρίσκετε."είπε ο Ντίλαν.

Έβρισα.

"Αλλά εντόπισα την κλήση της..Βρίσκεται 4 ώρες μακριά απο εδώ.Πάμε;"είπε γρήγορα γρήγορα.