Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 15

Cry with me!!!!

"Ξύπνα ρε γαμώτο."φώναζα ξανά και ξανά.
Μια νοσοκόμα μπήκε στο δωμάτιο και με απομάκρυνε απο κοντά του.Χτυπούσα με δύναμη τα χέρια μου και φώναζα το όνομα του.
Μετά απο λίγη ώρα ο Νικόλας μπήκε στο δωμάτιο και με παρακάλεσε να πάω στη σχολή,αφού ήταν η πρώτη μέρα και έπρεπε να πάρω τα βιβλία μου.
Δεν είχα την δύναμη να τον κοιτάζω άλλο παρόλα αυτά δεν ήθελα να υπογράψει τα χαρτιά ο Νίκ για να δωρήσει τα όργανα του.Δεν του είχα εμπιστοσύνη.Ίσως σε μια στιγμή αδυναμίας να έβαζε την υπογραφή του.
"Όχι.Θα μέινω εδώ."είπα με απόλυτη σιγουριά στην φωνή μου.
Κάθισα δίπλα του και έπιασα το χέρι του.

Πέρασε 1 ώρα και παρέμεινα ακίνητη δίπλα του.Συνειδητοποίησα πώς δεν κατάφερα να του πώ πόσο πολύ τον αγαπώ.Συνειδητοποίησα πως ίσως και να μην ξαναξυπνούσε.Οι γιατροί μας είπαν πως ακόμη κι αν δεν ήταν εγκεφαλικά νεκρός υπήρχε μονάχα μια πιθανότητα 5% να ξυπνήσει εξαιτίας της ζημιάς στον εγκέφαλο του.
Εγώ ήλπιζα.Έπρεπε να ελπίζω πως θα ξυπνούσε.

Πέρασε μια εβδομάδα απο το ατύχημα.Ενδείξεις ζωής δεν υπήρχαν.Κάθε μέρα ξυπνούσα και καθόμουν μαζί του στο δωμάτιο λέγοντας του σχετικά με αναμνήσεις που άρχισα να θυμάμαι.Στιγμές που είχα ζήσει μαζί του.Κάθε μέρα θυμόμουν και αυτός δεν ήταν εδώ.

{...}

Κάθισα δίπλα του και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στα χείλη...χωρίς ανταπόκριση.Δεν άντεχα να τον βλέπω σε αυτή την κατάσταση.
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι περπάτησα μέχρι το παράθυρο.Έβλεπα έξω απο αυτό τους δρόμους χιλιάδες ανθρώπους να συνεχίζουν την ζωή τους,χαρούμενοι.Ο Άλεξ;Θα είχε την ευκαιρία να συνεχίσει την ζωή του;

Άκουσα μια απαλή φωνή να με φωνάζει και γύρισα να κοιτάξω τον Άλεξ.Με έβλεπε στα μάτια και μου γελούσε.
Την στιγμή που πήγαινα προς το μέρος του παρέμεινε ακίνητος για μια στιγμή και έπειτα κουνιόταν σπασμοδικά μπρός,πίσω.Φώναξα τους γιατρούς και ένα φορίο ήρθε για να τον μεταφέρει στο χειρουργίο.

Έπεσα στο πάτωμα του δωματίου.Ένιωθα πως όλα θα ήταν καλά.Όλα θα ήταν καλά.Θα ξυπνούσε.Θα με αγαπούσε και θα συνεχίζαμε την ζωή μας.Έτσι έπρεπε να γίνει.Θα του έλεγα όσες αναμνήσεις είχαν επανέλθει και θα μου περίγραφε στιγμές μαζί του.Θα κοιμόμουν και θα ξυπνούσα πλάϊ του.Θα είχα την ευκαιρία να του εξηγήσω πως μόνο αυτόν αγαπώ και πως ο Άντριαν μου έκανε κακό.Θα...θα..θα.

.............................................................................
2 κεφάλαιο σήμερα!!!Είμαι τέλειαααα!!
Θα....θα..θα.Αχχ ρε Κριστίνα.😭😭😭

Στο επόμενο κεφάλαιο θα έχουμε λίγο Άντριαν και πολλές πολλές εκπλήξεις!!!
Λέω να μην παρατραβήξω την ιστορία αλλά θα ήθελα την βοήθεια απο εσάς τους αναγνώστες για την συνέχεια.Στείλτε μου μήνυμα για να μου πείτε τις ιδεές σας.

Αφιερώνω το chapter στην UnicornandGalaxy
που μου έφτιαξε αυτό το φανταστικό cover😇😇😇😇

Kisses αγαπούλια😘😘😘