Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 52(flashbacks)

Άλεξ POV

Όλοι εγκατέλειψαν το μικρό καθιστικό του ψυχιατρείου αφήνοντας μονάχα εμένα και την Κριστίνα εκεί..Έφτασε ο καιρός να μιλήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε τα πάντα.

"Άς ξεκινήσω εγώ.Ίσως αρκετά απο όσα σου πώ να σε πληγώσουν και για αυτο σε παρακαλώ εάν θελήσεις να σταματήσω απλά πέστο μου.Οκ;"είπα.

"Ναί.."απάντησε θλιμμένη.

"Όλα ξεκίνησαν την μέρα της επίσκεψης του πατέρα σου,την μέρα που σου έκανα πρόταση γάμου."σταμάτηςα αναστενάζοντας.
"Μου είναι δύσκολο ξέρεις.Δεν μπορώ.."είπα και πέρασα το δεξί μου χέρι απο τα μαλλιά μου.

"Μα πρέπει.."είπε αποφασισμένη."Θέλω να ξέρω τα πάντα."

"Ο πατέρας σου είπε πως δεν πρέπει να είμαστε μαζί.Δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί;Με αποκάλεσε ακατάλληλο γαμπρό για εσένα.Ένιωσα λές και είμαι ένα σίχαμα,ένας αλήτης.Η περιέργεια με έτρωγε ολόκληρη νύχτα.Το επόμενο πρωί πήγα να βρώ τον Νίκο για να τον ρωτήσω τον λόγο για τον οποίο με μισούσε.Δεν ήξερα που να τον βρώ έτσι πήγα σπίτι του Νικόλα.Χτύπησα την πόρτα..."

Είχα καταλάβει πως ο παλμός της ανέβηκε.Της έπιασα σφικτά το χέρι.

"Κανείς δεν μου άνοιγε την πόρτα.Για κακή μου τύχη είχα μαζί μου τα κλειδιά του διαμερίσματος απο τότε που έμενα εκεί.Εμμ...στο σαλόνι δεν ήταν κανείς.Σκέφτηκα να ξυπνήσω τον Νικόλα για να ψάξουμε μαζί τον Νίκο.Κατευθύνθυκα στην κρεβατοκάμερα του.Κοιμόταν αγκαλιά με ένα κορίτσι.Κάθισα δίπλα του και προσπάθησα να τον ξυπνήσω.Δεν ανταποκρινώταν καθόλου.Πανικοβλήθηκα.Νόμισα πως ήταν νεκρός.Έπιασα τον σφυγμό του.Ευτυχώς κτυπούσε.Παρόλα αυτά ήταν πολύ αδύναμος και έμοιαζε ναρκωμένος.Αμέσως κατάλαβα πως ξεκίνησε τα ναρκωτικά.."ξερόβηξα.Σταμάτησα για μια στιγμή..και μετά συνέχισα.
"Ανησύχησα για το κορίτσι δίπλα του.Την πλησίασα και την γύρισα προς τα μπροστά.Κριστίνα ήταν η Άλι..Αποτραβήχτηκα απότομα.Πανικοβλήθηκα ακόμη περισσότερο.Ήταν ζωντανή αλλά και ταυτόχρονα νεκρή για εμένα.Απάτησε έναν απο τους καλύτερους μου φίλους την πρώτη μέρα του γάμου της και απλά κοιμόταν αδιάφορα.Σηκώθηκε χαμογελώντας μου.Ήταν γυμνή..Κόλλησε το κορμί της πάνω μου.Την έσπρωξα.Με αποκάλεσε Ίαν..Έσπευσα στην κουζίνα ετοιμάζοντας 2 καφέδες σ'αυτούς τους δύο.Καθως τους ετοίμαζα ένιωσα 2 χέρια πάνω μου.Η Άλι με πλησίασε."

"Σταμάτα.."είπε η Κριστίν."Παρέλειψε οποιαδήποτε λεπτομέρεια..Απλά δεν το αντέχω.."είπε και δάκρυα κύλησαν στα μάγουλα της.Τα σκούπισα με τα δάκτυλα μου απαλά.

"Παράλυσα.Κριστίνα στο ορκίζομαι πως παρέλυσα.Αμέσως μετά έχασα τις αισθήσεις μου και όταν ξύπνησα ήσουν ξαπλωμένη δίπλα μου.Νομίζω πως εδώ θα σταματήσω."είπα βλέποντας το κατακόκκινο της πρόσωπο.

"Γνωρίζεις την συνέχεια..."