Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 35

Άλεξ POV

Πέρασε πολύς καιρός απο τότε που την είδα.
Με πονούσε το γεγονός πως μου είχε κρύψει κάτι τόσο σημαντικό.Ένα παιδί μεγάλωνε μέσα της και εγώ δεν είχα ιδέα.Εάν το ήξερα ποτέ δεν θα την άφηνα μόνη της.
Αναγκαστικά θα την χώριζα εξαιτίας των όσων της είχα κάνει,αλλά τουλάχιστον θα την προστάτευα.
Είχα το δικαίωμα.Έπρεπε να το γνώριζα.
Ποτέ δεν ήθελα να της πληγώσω.
{...}

Ένας δυνατός θόρυβος στην πόρτα με σήκωσε απο το κρεβάτι καθώς ήμουν βυθισμένος στις σκέψεις μου.
Βιαστικά άνοιξα την πόρτα και έκανα στην άκρη για να περάσει ο Νίκ μέσα.
"Νικόλα;"ρώτησα περίεργα γυρίζοντας προς το μέρος του.
"Ναι είμαι καλά.Δεν ήρθα εδώ για εμένα όμως.Ο Νίκος..."
"Ο Νίκος;Ο πατέρας της Κριστίνα;Τι συμβαίνει;"ρώτησα πανικόβλητος μή ξέροντας τι να περιμένω.
"Κάθισε.."μου είπε νεύοντας μου στο κρεβάτι."Έχω πολλά να σου πώ για τους τελευταίους 3 μήνες."
"Όπως ξέρεις ήμουν στην αποτοξίνωση.Πρίν 1 μήνα βγήκα.Δεν ήρθα να σε επισκεφθώ συντομότερα επειδή έλειπα στην Ελλάδα.Ο Νίκος παντρεύτηκε.
Η Κριστίνα όμως έλειπε απο τον γάμο.Ο πατέρας της μου είπε πως η Κριστίνα έχει να του μιλήσει 3 μήνες.Η Άλι μετά απο το περιστατικό μετακόμισε Αμερική με τον Ίαν.Η Μόλυ είναι στην εστία και βρήκε ένα μήνυμα απο την Κρίς που της έλεγε πως επέστρεψε στην Ελλάδα για τον γάμο.Η Κριστίνα όμως...Δεν είναι πουθενά.."
"Τί;"ρώτησα κοιτάζοντας τον.
"Πές μου πώς γνωρίζεις που βρίσκεται.Εδώ και 1 μήνα την ψάχνω.Είσαι η τελευταία μου ελπίδα.Ήρθα στο τέλος σε εσένα γιατί σε απέκλεισα απο τις επιλογές της Κριστίνα μετά το περιστατικό.Καταλαβαίνεις;"
"Τί;"ρώτησα ξανά.
"Άλεξ;Είσαι καλά;Πές μου που είναι;"ρωτούσε ξανά και ξανά.
"Δεν ξέρω.."
"Μου κάνεις πλάκα.Έτσι;"είπε ο Νικόλας ανύσηχος πλέον.
"Όχι..όχι.."Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και έτρεξα στο ντουλάπι με τα ρούχα μου.Έψαχνα αναστατωμένος το μικρό κουτί που είχε σταλθεί πρίν 3 μήνες απο την Κριστίνα.Ποτέ δεν το άνοιξα γιατί ένιωθα φόβο.Τώρα έπρεπε.
Πετούσα τα βιβλία.Πετούσα όσα αντικείμενα έβρισκα μπροστά μου στην προσπάθεια να εντοπίσω το μικρό μάυρο κουτί.
"Τι κάνεις;"ούρλιαζε ο Νίκ και με πλησίασε.
Τον έσπρωξα απαλά και του είπα."Ψάχνω.."

.............................................................................

Ψάχνει😭😭😭😭😭
Θεέ μου!!
Το επόμενο κεφάλαιο θα το λατρέψετε νομίζω.Μπορεί και όχι.😊😊😊

Kisses αγαπούλια😘😘😘