2 ώρες μετά
Άλεξ POVΕίχαμε ξαπλώσει για λίγο στο κρεβάτι.
Αυτή αποκοιμήθηκε κρατώντας με αγκαλιά αλλά εγώ δεν μπορούσα να ησυχάσω απο την αγωνία.Τι θα μου έλεγε ο πατέρας της;
Δεν άντεχα άλλο.Σηκώθηκα απο το κρεβάτι προσεκτικά για να μην την ξυπνήσω.Έγραψα ένα σημείωμα εξηγώντας της πως θα πήγαινα να φέρω πρωινό.
Παρόλα αυτά ο στόχος μου ήταν άλλος...
Ξεκλείδωσα ήσυχα ήσυχα την πόρτα και βγήκα έξω.
Μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα την μηχανή.Δεν ήξερα που θα έβρισκα τον Νίκο.Το μόνο σίγουρο όμως ήταν πως έπρεπε να του μιλήσω.
Μετά απο 2 λεπτά σκέψης αποφάσισα να πάω σπίτι του Νικόλα.Ίσως αυτός να ήξερε.
{...}Χτύπησα την πόρτα 3 φορές.Κανείς δεν απαντούσε.Έπιασα τα κλειδία που είχα απο τον καιρό που έμενα εκεί και μπήκα μέσα.Στο δωμάτιο επικρατούσε ησυχία.Γρήγορα γρήγορα κατευθύνθηκα προς το υπνοδωμάτιο του Νικόλα και άνοιξα την πόρτα.
Κοιμόταν στο κρεβάτι αγκαλιασμένος με ένα κορίτσι.
Δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπο της.
Τον έσπρωξα απαλά και ανακάθισα στο πλευρό του.
"Νίκ;"είπα απαλά και όταν δεν μου απάντησε τον έσπρωξα.
Τίποτα.
Τον ξαναέσπρωξα πιο δυνατά και όταν δεν αντέδρασε πανικοβλήθηκα.
Του έπιασα τον σφυγμό.Ήταν εντάξη.Παρόλα αυτά έμοιαζε ναρκωμένος.Φόβος με κατέκλυσε.Ο Νικόλας ξεκίνησε τα ναρκωτικά πάλι.
Πλησίασα το κορίτσι και την έσπρωξα απαλά.Ούτε αυτή μετακινήθηκε και την γύρισα μπροστά.Κοίταξα το πρόσωπο της.Είχα παραισθήσεις.Δεν ήταν δυνατόν να ήταν αυτή.
Η Άλι..Η κοπέλα του Ίαν;Αδύνατο!Απάτησε τον Ίαν απο την πρώτη νύχτα;Ανοιγόκλεισε τα μάτια της και μου χαμογέλασε.Και αυτή ήταν ναρκωμένη,το διέκρινα στο βλέμμα της.
Σηκώθηκε και με πλησίασε.Τύλιξε το γυμνό της κορμί γύρω μου και την απομάκρυνα με απαλές κινήσεις.
"Ίαν;"ρώτησε και τα μάτια της εστίασαν στο πρόσωπο μου.
"Όχι.Δεν είμαι ο Άλεξ."απάντησα και την έβαλα να καθίσει πίσω στο κρεβάτι.Έτρεξα στην κουζϊνα να ετοιμάσω δύο καφέδες.
Καθώς τους ετοίμαζα ένιωσα δύο χέρια να τυλίγουν την μέση μου.
Αναπήδησα ξαφνιασμένος και είδα την Άλι να με περιεργάζεται.Έγλυψε τα χείλη της και μου χαμογέλασε.
Ήταν ναρκωμένη έπρεπε να την βοηθήσω να συνέλθει.Της έδωσα τον καφέ.
Δεν τον πήρε απο το χέρι μου.Αντίθετα μου ακούμπησε το χέρι και ο καφές μου έπεσε κάτω.
"Τι κάνεις;"είπα και απομακρύνθηκα.
Με πλησίασε ξανά και άρχισε να με φιλά.
Με φίλησε ορμητικά στο στόμα και εγώ με ένα βλέμμα αηδίας την έσπρωξα.
"Τι κάνεις;"ούρλιαξα πάλι.
Μόνο που η φωνή μου δεν έβγαινε.Ένιωθα παγιδευμένος.Τα χέρια μου έτρεμαν και ένιωσα μια στιγμιαία παράλυση.
Γονάτισα στο πάτωμα ανίκανος να κινηθώ.
Η Άλι κάθισε δίπλα μου ξεκουμπώνοντας το πουκάμισο μου.
Προσπάθησα να μετακινηθώ αλλά τίποτα.
Τα βλέφαρα μου έκλεισαν και την επόμενη στιγμή που τα άνοιξα δίπλα μου ήταν η Κριστίνα.
"Κριστίνα;"είπα και τα χέρια μου άρχισαν να κινούνται.Με το γυμνό της σώμα με πλησίασε και άρχισε να με φιλά παθιασμένα.
Με τα χέρια μου ακούμπησα το στήθος της και άρχισα να την φιλώ στο στέρνο...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Strangers(Wattys Winner 2016)
RomantizmCan we start over? Can we be strangers again? Η Κριστίνα ένα 18χρονο κορίτσι ξεκινά την ζωή της.Ετοιμάζεται να πάει σπουδές στην Αγγλιά και να αφήσει πίσω το παρελθόν της.Στην αρχή της ενήλικης ζωής της όμως γνωρίζει έναν άγνωστο.Αυτός ο άγνωστος θα...