Όλα γύρω μου πλεόν έμοιαζαν διαφορετικά.
Μια μουσικη σιγοπαιζε στο μυαλο μου.
Ενα τραγουδι τοσο μελαγχολικο..
Καποιος ακουμπουσε τις χορδες μιας κιθαρας.
Ενα μικρο μωρο ηταν στην κουνια του και εκλαιγε.Πλησιασα ηρεμη.Το ταρακουνησα ελαφρα.
Γονατισα στο πατωμα αγκαλια με το βρεφος.Ενα δακρυ εσταξε απο τα πρασινα του ματια.
Ηταν τοσο μικρο,τοσο αθωο.
Καποιος ακουμπησε τον ωμο μου.
Γυρισα αποτομα.
«Ξενια;Εισαι ζωντανη;»ρωτησα και το μονο που ειδα ηταν ενα χαμογελο.
«Ειμαι;»ρωτησε η Ξενια και ετρεξε μακρυα μου.
Εγκατελειψα το βρεφος και ετρεξα πισω της.
Τα ουρλιαχτα απο το κλαμα του μωρου δυναμωσαν και η Ξενια χαθηκε.«Κριστινα;Ξυπνα..Φτασαμε.»ειπε ο Αλεξ και μου ακουμπησε με τα ζεστα του χερια το μαγουλο.
Ακοιξα τα ματια μου αποτομα προσπαθωντας να θυμηθω το ονειρο μου η μάλλον τον εφιαλτη μου.
Ματαια..
«Πως εισαι;»ρωτησε ο Αλεξ και ανακαθισε.
«Καλα..Λιγο ζαλισμενη.."απάντησα και κοίταξα έξω απο το παράθυρο.Το μόνο που είδα ήταν ενα φτωχικο πανδοχείο.
Γύρω του είχε απέραντες πεδιάδες και μπορούσες να δείς 2-3 φάρμες.Ίσως να ήταν κατοικημένες..
Περπατήσαμε εγώ ο Άντριαν και ο Άλεξ διπλα διπλα.
Μπήκαμε στην υποδοχή και ζητήσαμε κατάλειμα.
Μια εύσωμη γυναίκα με εντονο βάψιμο και προκλητικά ρούχα μας κοίταξε.Μάσαγε μια τσίχλα αδιάκριτα κάνοντας εκείνο τον σπαστικό ήχο.Δεν μας μίλησε μας έριξε ένα κλειδί και άνοιξε την παλάμη της.Ο Αντριαν της έδωσε 50 δολάρια και χάθηκε.«Πάμε.»δήλωσε ο Άντριαν και ακολουθήσαμε αμίλητοι.
Βρισκόμασταν έξω απο το δωμάτιο όπου θα μέναμε,όταν 5 μηχανόβιοι απο κάποια συμμορία μας κοίταξαν.Είσπνεαν τον καπνό απο το τσιγάρο τους και με το βλέμμα τους μας μελετούσαν προσεκτικά.
Τα δερμάτινα τους μπουφάν ήταν ότι πιο ακατάλληλο μπορούσε να βάλει κάποιος αυτή την εποχή.
Πρόσεξα το τατουάζ του ενός καθώς περνούσα απο δίπλα του.
Ενα μάυρο φίδι τυλιγμένο γύρω απο το μπράτσο του.«Εε τι κοιτάς κοπελιά;»ρώτησε αιφνιδιάζοντας με.Με πλησίασε και μυρίστηκε τα μαλλιά μου.Εκανε ένα μορφασμό και προτού με ακουμπήσει ο Άλεξ βρισκόταν μπροστά μου.Έσφιξε το χέρι του με δύναμη και ο άντρας ούρλιαξε.
Η παρέα τους μας πλησίασε και ένιωσα πως ήταν έτοιμη να μας επιτεθούν όταν η χοντρή κυρία απο το κατάλυμα βγήκε έξω.«Μπόμπι.Μάζεψε τα κουρέλια σου...Είναι πελάτες.»φώναξε και η συμμορία διαλύθηκε σε χρόνο μηδέν.
Μπήκαμε στο δωμάτιο.Υπήρχε ένα διπλό κρεβάτι και ένας καναπές.Θα ήταν λίγο άβολα να μένουμε εμείς οι τρείς στο ίδιο δωμάτιο αλλά μονάχα για ενα δωματο εφταναν τα λεφτα μας.
Δεν ηξερα αν επρεπε να ξαπλωσω στο κρεβατι επομενως αποχωρησα πηγαίνονταν στην τουαλέτα για να κανω ενα μπάνιο.Το χρειαζόμουν.
Εκλεισα την πορτα και ανοιξα τον θερμοσίφωνα.
Ενας ηχος με εκανε να τσιτωσω.
Γυρισα κοιταζοντας την πορτα οταν συνειδητοποιησα πως η γαμημενη δεν ειχε κλεισει καλα.
Την σκουντηξα αλλα και παλι..
Γαμωτο..
Θα κανω μπανιο με ανοιχτη πορτα;
Φορεσα την ρομπα και βγηκα εξω.
Ο Αντριαν και ο Αλεξ ηταν καθισμενοι ο ενας σε μια καρεκλα και ο αλλος στην πολυθρονα.
Δεν ανταλλαξαν ουτε μια κουβεντα για οση ωρα τους περιεργαζομουν.Ξεροβηξα.
Τα βλεμματα τους καρφωθηκαν πανω μου.
«Εχω ενα μικρο προβλημα..Βασικα δεν κλειδωνει η πορτα της τουαλετας επομενως θα σας παρακαλεσω να φυγετε απο το δωματιο μεχρι να κανω ενα μπανιο..»ειπα με τονο μελαγχολικο στην φωνη μου.
«Ναι..ναι.»ειπε απευθειας ο Αντριαν.»Θα..Εμμ θα παω να φερω κατι να φαμε..»ειπε τραυλίζοντας.
Ο Αλεξ παρεμεινε να με κοιταζει.
«Κριστινα δεν θα μπω μεσα.Θα παραμεινω εδω να σε προσεχω...»ανακοινωσε και τον κοιταξα θυμωμενα.
Δεν απαντησα αντιθετα κατευθυνθηκα στην τουαλετα ησυχη.
Πολλες φορες με ειχε δει γυμνη απλα τωρα τον ενιωθα καπως αγνωστο.Δεν ενιωθα οκ να με δει γυμνη.
Εβαλα τον καδο μπροστα απο την πορτα αλλα αυτη δεν εκλεισε εξολοκληρου.
Εβγαλα την ρομπα και μπηκα κατω απο το νερο.
Ηταν τοσο κρυο, τοσο ανωζωγονητικο.
Άκουσα έναν απαλό ήχο και γύρισα το βλέμμα μου απότομα στην πόρτα.
Κανείς.
Σταμάτησα το νερό και κατευθύνθηκα προς την πόρτα.
Κοίταξα τον Άλεξ.
Διάβαζε ένα βιβλίο που είχε βρεί λογικά στο δωμάτιο.
Ήταν τόσο γοητευτικός και εγώ ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του.Με είδε.Δεν φορούσα τίποτα και για μια στιγμή ένιωσα ντροπή.
Για μια στιγμή.Δεν το σκέφτηκα καθόλου.
Βγήκα έξω και τον πλησίασα.
Κάθισα στα γόνατα του και άρχισα να τον φιλώ παθιασμένα.Αυτός ακουμπούσε τα μαλλιά μου χώνοντας την γλώσσα του βαθιά μέσα στος στόμα μου.
Δαγκωσα το κάτω χείλος του και αυτο τον εκανε να χαμογελασει.«Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου.»ειπε με ενα ηρεμο τονο.
«Το ξερω..»ειπα και συνεχισα να ακουμπω το σωμα του.
Εβγαλα αισθησιακα την μπλουζα του και αρχισα να τον φιλαω στο στερνο.
Ανατρίχιασε.
Ακουμπησε την πλατη μου.
Ενα ουρλιαχτο ξεφυγε απο το στομα μου.
Με επιασε απο την μεση και με εριξε στο κρεβατι.
Εβγαλε τα ρουχα του και ανοιξε τα ποδια μου.
Με ολη του την δυναμη χαθηκε μεσα μου.
Εσφιξα τα χειλη μου και αυτος συνεχισε να σπρωχνει.
ESTÁS LEYENDO
Strangers(Wattys Winner 2016)
RomanceCan we start over? Can we be strangers again? Η Κριστίνα ένα 18χρονο κορίτσι ξεκινά την ζωή της.Ετοιμάζεται να πάει σπουδές στην Αγγλιά και να αφήσει πίσω το παρελθόν της.Στην αρχή της ενήλικης ζωής της όμως γνωρίζει έναν άγνωστο.Αυτός ο άγνωστος θα...