Strangers(Wattys Winner 2016)

Chapter 55(flashbacks)

Σηκώθηκα με μεγάλη δυσκολία.
Πλησίασα την πόρτα και την άνοιξα.

"Μπαμπά;"είπα αυθόρμητα χωρίς να το πολυσκεφτώ.Ξερόβηξα και διόρθωσα τον εαυτό μου.
"Νίκο;"

"Γεία σου Κριστίνα;Μπορώ να περάσω;Υπάρχουν πολλά που πρέπει να συζητήσουμε."Έσκυψε το κεφάλι του καρφώνοντας το βλέμμα του στο σκονισμένο πάτωμα.

"Τώρα ήρθες;"ρώτησε ο Νίκος και με κοίταξε.

"Ναί..Βασικά μπορείς να το πείς και ετσι."είπα και του ένεψα να περάσει μέσα.

"Παντρεύτηκά!"μου ανακοίνωσε με ένα τεράστιο χαμόγελο.

"Το γνωρίζω.."είπα στεγνά.
Ετοίμασα ένα ποτήρι ζεστό καφέ για εμένα και τον ακούμπησα στο τραπέζι.

"Μπορείς να χαρείς λιγάκι για εμένα;Ούτε καν ήρθες στον γάμο.Μου έστειλες απλά ένα γράμμα λέγοντας μου για την εγκυμοσύνη και τον χωρισμό σου με τον Άλεξ..Κριστίνα σύνελθε.Δεν περιτρυγιρίζεται ο κόσμος γύρω απο εσένα.Ναί είσαι έγκυος..Ναί χώρισες με εκείνο τον αλήτη.Πάρακατω;"Σταμάτησε για μια στιγμή τις φωνές και με κοίταξε κατάματα.
"Είσαι απλά αχάριστη."ανακοίνωσε και βγήκε απο την πόρτα του ξενώνα μου.

Δεν με αγγιξαν τα λόγια του.Ούτε καν ταρακούνησαν τον εγωισμό μου.Σηκώθηκα απο την καρέκλα και κατευθύνθυκα προς την τσάντα μου.

Η πόρτα κτύπησε ξανά.Τι συμβαίνει ρε γαμώτο;Θα επιστρέψει πίσω να μου συνεχίσει την κουβέντα του ο Νίκος;Δεν το αντέχω.

Έτρεξα,άνοιξα την πόρτα και χωρίς να κουνήσω το κεφάλι μου να κοιταξω μίλησα.

"Φεύγεις;"

"Κριστίνα πρέπει να σου μιλήσω."Ο Ίαν μπήκε μέσα πικραμένος.
Τον λυπήθηκα.Αυτός πλήρωνε τις ζημιές της Άλι,του Άλεξ και του Νικόλα.

"Κάθισε.."είπα με την πιο γλυκιά μου φωνή.

Αυτός και εγώ είχαμε πολλά κοινά.Αγαπήσαμε 1 άτομο,χάσαμε 1 άτομο και τώρα ζούσαμε μέσα στις τύψεις,στον θυμό και τον φόβο για αυτό το άτομο.

"Η Άλι με εγκατέλειψε..Πήγε Αμερική..Για πάντα.Υπέγραψε τα χαρτία του διαζυγίου και εξαφανίστηκε.Ουτέ καν μου μίλησε.."είπε θλιμμένος.Τα μάτια του ήταν πρησμένα με μεγάλες μαύρες σακούλες απο κάτω.Ειχε μέρες να κοιμηθεί.

"Ο Άλεξ...Δεν ξέρω.Έχω 2 μήνες να τον δώ."είπα ήρεμα.

"Ξέρεις εμείς οι δύο είμαστε υπερβολικά άτυχοι..."δήλωσε και κατευθύνθηκε στην κουζίνα.
Άνοιξε το ψυγείο ήταν άδειο.
"Έχεις κάτι δυνατό να πιώ;"ρώτησε αμέσως μετά και με κοίταξε απογοητευμένος.