Annem ve babamı kaybedeli 1 yıl 9 ay oluyordu. 1 ay sadece ağlamıştım. Sonraki 11 ay sürekli ağlamasam da hiç kimse ile konuşmuyordum. Neşeli şen şakrak deli kardelen hiç kimse ile konuşmuyordu. Halbuki ben konuşmadan 1 dakka duramazdım.
9 ay da ise çat pat konuşmaya başladım.
İlk bir ay babaannemde kalıyordum. Sadece evinde kalıyordum zaten. Hiçbir şekilde bir rahatsızlığım olmamasına rağmen beni istemedi.
Amcama gittim. İlk günden beri beni istemeyen yengem. 11 ay sonunda ikna edebilmişti kocasını. Beni yatılı bir yere vereceklerdi. Gittiğim ilk gün sevmemiştim. Yengem özelikle kötü bir yer seçmişti bence.
Teyzemi aradım. Teyzem bir gün sonra gelip aldı beni. İki hafta sonra doğum günümdü. Avukat geldi o gün. Bana babamın mal varlığının amcam da olduğunu söyledi.
Bende enişteme geçmesini istedim. Eniştem ile babam çok yakın arkadaşlardı. Babamın işlerini en iyi o bilirdi. Eniştem başta kabul etmedi. Amcanın hakkı falan dedi. Bende o benim hakkım dedemden kalan bir şey değil. Babamın kendi işi. Ben de işin başına gelene kadar senin yönetmeni istiyorum dedim. Böyle deyince kabul etti.
Amcam bu işe çok sinirlendi. Beni almaya çalıştı. Ama başarısız oldu. Beni oraya bırakmayacakdı. Yaşadığım şehiri değiştirmek iyi gelmişti. Biz Edirne'de yaşıyorduk. Amcam da aynı şekil. Eniştemler ise İstanbul'da yaşıyordu.
9 ay çok çabuk geçmişti. Eniştem iki katı çalışmıştı. Amcam çoğu işi batırmış. Eniştemin şirketi de kötü durumdaydı. Ortağı ile hep kavga ediyorlardı. En sonunda payını satarak ayrıldı. Tüm ilgisini bizim şirkete yöneltti. Bunun karşılığında % 30 hisseyi ona vermiştim.
% 70 hisse ise bana aitti. Ben şirkete geldiğimde. Tabiki işi öğrendikten sonra. Komple bana devredecekti işi.
Amcamın oradayken liseyi bitirmiştim. Çoğunlukla okula gitmiyordum zaten. Okula sadece sınav için gidiyordum. Hep çalışkan bir öğrenci olmam ve ayt'yi bitirmiş olmak çok işime yaramıştı doğrusu.
Sınava girmek istememiştim. O yıl girmemiştim sınava. Bu sene girmiştim tek yaptığım ders çalışmak olduğu için çok iyi geçmişti. Daha puanlar açıklanmamışdı.
- Balım canım, benim sana sormam gereken bir şey var.
Teyzemin yüzündeki ifade pek hoşuma gitmemişti. İnşallah yine dışarı çıkmam ile ilgili bir konuşma yapmazdı. En son üniversite sınavına girmek için dışarı çıkmıştım.
-Buyur teyze.
-Bizim eniştenin işi için Dubai 'ye gitmemiz lazım.
-Ne kadar bir süre olacak bu.
-4 ay kadar bir süre biliyorsun ben eniştenin asistanıyım. Onunla gitmem gerekiyor. Sen ya bizle geleceksin. yada eren ile kalacaksın. Amcana da gidebilirsin. Tabi ben o kadının yanına gitmendense tek kalmanı yeğlerim ama tabiki senin kararın bebeğim. Eray abini söylemiyorum bile. Biliyorum sevmiyorsun yengeni.
4 ay Dubai'ye gidemezdim Üniversite
Seçimleri , başlaması olmazdı.
Amcamı direk ele. O kadının yüzünü göreceğime kendimi 37. Kattan aşağı atarım daha iyi.Tek seçim kuzenimdi. Eren başka bir evde yaşıyordu. Onun rahatını bozmak istemezdim. Bir de benimle mi ilgilenecekdi?
- Burada kalsam teyze. Kendi başımın çaresine bakarım. Olmaz mı?
- Olmaz karsu. Ya Dubai ya eren.
Teyzem genelikle ismimi halden hale sokardı. Karsu, kar çiçeği, karbal, kar, bu liste uzayıp gidebilirdi. Dubai olmayınca tek seçeneğim eren kalıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardelen
ChickLitBir kazayla her şeyini kaybeden kardelenin yeni hayat hikayesi. Kardelen tüm zorluklara rağmen hayatta kalan bir çiçek. Bizim Kardelenimizde öyle hem zarif hem güçlü. Tüm zorluklara rağmen hayatta. Entirakası, kini , hırsı bol sularda dahi kendisini...