Kardelen

25. bölüm

-Kardeşimi değil tantuniye ye.

Gökhan abinin dalga geçmesiyle önüme döndüm. Ayberk sırıtınca karnına dirseğimi geçirdim.

-Dalmışım.

Onlar kardeş birliği yaparak benimle dalga geçmeye devam ettiler. İkisininde odadan kovmamla kafam rahatladı.

Gel gelelim kıskançlık mevzusuna şimdilik bu mevzuyu rafa kaldırıyorum. Zamanı gelince açıp kurcalayacağım bir konu. Yapacak en iyi şeyi yaparak kitap okudum.

-Karçiçeğim nasıllar acaba?

-Enişte!

-Benim kızım hastalanmış ben çıkıp gelmem mi?

-İyiyim hiç gerek yoktu ki.

-Sen bizim için çok değerlisin. Oradaki işi devretmeye karar verdik. Sadece seninle alakalı değil. İşsel mevzular da var. O yüzden buradayız.

-Teyzem nerede?

-Evde, kısmet ile seni bekliyor.

-Kader ve teyzem aynı cümlede algılayamadım?

-Kısa bir özet vereyim kızım. Kader yengenle teyzen barış ilan etti. Kader yengen biliyorsun çalışıyor. Evde zorluk olmasın diye bize taşınacak. Teyzen ereni de yanına almayı düşünüyor ama sadece düşünüyor olmayacak gibi. Yani bundan sonra hep birlikteyiz. Seninde biz buradayken burada kalmanın bir anlamı yok kızım bizimle geliyorsun. Hamide ablan da geldi. Eşyalarını toplayacak. Hamide toparla eşyaları.

Enişteme baktım. Jeton daha düşememişti. Halbuki zeki bir kızım. O kadar hızlı konuşmuştuki beynim eror vermişti. Aslında bu kadar hızlı konuşmasının nedeni kader işini katakuliye getirmekti. Hamide hanım da evdeki hizmetliydi. Şuan detaylarıyla anlamakta zorlansam da eniştem kısaca emrivaki yapıp oldu bittiye getiriyordu.

-Hamide hanım lütfen dışarı çıkar mısınız?

Enişteme baktı eniştem onayladı. Eniştem bana anlamayan gözlerle bakıyordu. Ne var sanki anlamayacak benim o kadından hoşlanmadığımı sağar sultan bile duydu.

-Ben burada kalmak istiyorum enişte. Hem ne bu alelacele gelme. Bundan bir kaç gün önce gitmediniz mi siz? Böyle bir mevzu vardı halledip gelirdiniz?

-Yok baştan beri böyleydide biraz daha hızlı gelişti. Bizde hemen gelelim buradaki hayatımı-

-Yeter artık ya! Bana çocukmuşum gibi yalan söylemeyin. Anlamıyor muyum enişte yalan söylediğini!

-Yok kızım ne alakası var?

-Enişte bak birazcık beni seviyorsan, birazcık ölen aileme saygın varsa doğruyu söylersin. Siz niye alelacele buraya geldiniz!

-İki sebebi var gelmemizin. Birincisi teyzen Manolyayı kovmana çok kızdı. Senin bu hareketine anlam veremedi. Kimseye yük olmanı istemedi ve sana bakmak için buraya geldi ikincisi ise Eray, burada senin yanında olmamızı istedi.

Bu hastalık işime yaramıştı. Bir anda duygu patlaması yaşıyordum. Eniştem de belli ki bunalmıştı ve dökülmüştü. Aslında eniştemin gelmesi iyi olmuştu. Teyzeme sökmezdi bu duygu patlamaları. O kadınla asla aynı evde kalamazdım. Aklımda kurduğum planı onayladım ve uygulamaya geçtim.

-Kaan baba!

Eniştem bana şaşkınlıkla baktı. Babam odaya girdi. Ayberkte yanındaydı.

-Efendim kızım?

-Eniştem, sen, ben ve Ayberk dışarı çıkabilirmiyiz. Konuşmamız gerekenler var da.

-Tabi kızım.