Kardelen

35. bölüm

Yine ve yine başarısızlık. 4 gündür ayağa bile kalkamamıştım. Tabiki boş durmuyorduk. Masajlar suda tedavi devam ediyordu ama gözle görülür bir ilerleme de yoktu. Doktor ne kadar çok iyisin dese de ben inanmıyordum.

Ayağımı tek başıma hareket ettirebiliyordum. Tedaviler işe yarıyordu ama ben yürümek istiyordum artık. Ayberk ile de soğuktum. Tedaviye gelmemesini istememiştim. O da gelmemişti. Aslında başarısız olduğumu görsün istemiyordum. Neden bilmiyorum ama onun yanında başarısız olduğum zaman kendimi çok kötü hissediyorum. O da teamül gösterse de yanımda olmak istiyor ama bir şey demiyor. Beni kırmak istemiyor.

Bir de tuana vardı. İyi niyetli kızımız hastaneye çiçek getirmişti. Şeytan diyor al o çiçeği vur kafasına vur kafasına. O üsten üsten bakan gözlerini oyasım geliyordu. Bu kıza çok gıcık oluyordum. Birde bana ayberk yokken kavgalı mısınız diye soruyor. Bende sanane dedim. Zaten ayberk odaya girdiğinde sustu.

Ayberk bana ne kadar 'belki aramızda bir şey olur' dese de kıza soğuk yapıyordu. Ayberke şakasından koluna vurduğunda tip tip bakıyordu. Asla yanında oturmuyordu. Bir şey sorduğunda kısa cevaplar veriyordu. En önemlisi Tuana diyordu! Tuanam demiyordu.

-Ne yaptım?

-Ne?

-Ne yaptım da beni yanında istemiyorsun?

-Bir şey yapmadın.

-Çiçek yüzünden mi?

-Alakası yok.

-Tuana yüzünden?

-Alakası yok.

-Neyin alakası var kartanem?

-Oyun oynamıyoruz ya niye kartanem diyorsun?

-Bunun için mi kızgınsın bana? Kimseye açıklamadık diye mi?

-Zamanı gelmedi onun. Senin bir suçun yok.

-Peki suçum olan konu ne düzelteyim?

-Suçun yok.

-Yarın ki fizik tedaviye katılıcam.

-Hayır!

-Ya niye niye?

-İstemiyorum çünkü.

-Beni yanında istemiyorsun?

-Öyle değil.

-Nasıl öyleyse?

Bir cevap vermedim. Ayberk yüzüme baktı. Cevap vermemi bekledi. Derin nefesler aldı. Sinirle kapıyı çarpıp odadan çıktı. Ayağa kalkmak istedim.
Peşinden gitmek istedim. Ama başaramıyordum. Sandalye benden uzaktaydı. Lanet olası bu yatağa çakılıp kalmıştım. Ben artık yürümek istiyorum. Ayağa kalkmak istiyorum.
Kapı açılınca ayberk geri mi döndü diye baktım ama ayberk değildi. Savaş abi gelmişti.

-Birini mi bekliyordun?

-Ayberkle kavga ettik.

-Nedenini sorabilir miyim?

-Ben ayberki fizik tedaviye istemiyorum.

-Nasıl gidiyor fizik tedavi?

-Bok gibi.

Dediğimi farkedince düzeltecekken yanıma yaklaştı savaş abi. Sandalyeyi çekti. Bende oturur pozisyona geldim. Ayaklarımı yataktan sarkıttım.

-Sana göre mi kötü? Doktorlara göre mi kötü?

-Bana göre kötü. Doktorlar ilerlememin iyi olduğunu düşünüyor.