Kardelen

32. bölüm.

Koskocaman evde baş başaydık. Döndüğüm de her şey düzelecek ise ki gökhan abiye herşeyden çok güveniyorum. Ayberk ile aramızdaki bu şeyin bitmesi gerekiyordu. Sonuçta artık üvey annesi yoktu. Kaan babam ona baskı uygulayamazdı. Artık sevgililik oyununu oynamamız saçmalıktı.

-Ayberk ?

-Efendim?

-Bu oyunun sonu geldi mi yani?

-Hangi oyunun

-Sevgililik oyununun

-Ben ne zaman istersem o zaman bitecekti hani?

-Ama o zaman burcu vardı. Şimdi senin için bir tehlike yok. Ben her şey ortaya çıkınca açıklamamız kolay olur diye diyorum.

-Sen bitirmek mi istiyorsun yani? Rol yapmak mı zor geliyor?

-Hayır ben rol yapmıyorum artık. Alıştım seninle sevgili olmaya.

Ayberk uzun uzun yüzüme baktı. Yanıma yaklaştı. Dizini kırarak karşıma oturdu. Yavaşça ona döndüm.

-Tamam bu oyuna artık gerek yok bitirelim.

-Bitirelim.

-Uyusak mı? Benim uykum geldi.

-Nerede yatacağız?

-Sen bu katta yat. Ben üst katta yatarım.

-Ayrı mı yatıcaz?

Bana tek kaşını kaldırarak baktı. Biz çoğu zaman Birlikte yatıyorduk. Neden çok tuhaf bir şey söylemişim gibi yüzüme bakıyordu.

-Kardelen arkadaşlar birlikte mi uyur?

-Kartaneme ne oldu?

-Efendim?

-Diyorum ki ben buraya ilk defa geliyorum ve korkuyorum. Hatırla dağ evinde nasıl olmuştum. Seninle olunca kendimi güvende hissederim.

-Tamam birlikte uyuyalım kardelen.

-Ayberk sen bana kartanesi derdin ne oldu?

-Numaradandı ya o. Sonuçta oyun bitti.

Bir şey diyemedim. Oyunu bitiren bendim. Beni odaya kadar taşıdı. Ayağıma krem sürdü. Birlikte yattık.
Ekmek kokusuyla uyandım. Mis gibi kokuyordu. Yavaşça yataktan kalktım. Soğuk suyla duş aldım. Üzerimi giyinip aşağı indim. Ayberk yaramaz kızımı yedirmeye çalışıyordu. Oğlum ayberkin tepesine çıkmıştı. Bebişlerim babalarına zorluk çıkarmıyor uslu uslu abi ve ablasını izliyordu. Üçüz kızlarımız ve üçüz oğullarımız aşağı indi. Hepsi bir ağızdan konuşuyordu. 10 tane daha çocuk indi. Bunların hepsini ben mi doğurdum. Karnıma baktım. Hamileydim. Ayberk bunu ne ara yaptın!
Yataktan sıçrayarak kalktım. Elim karnıma gitti. Oh rüyaymış 20 çocuk ne be! 5-6 olsa neyse.

-Ne oldu güzelim kabus mu gördün? Su getireyim mi? İyi misin?

-Rüyamda 20 tane çocuğumuz olmuştu. 20 tane çocuk ne ya! Bide hamileydim. Ben niye uzak yerlere gelince tuhaf rüyalar görüyorum.

-Çocuğumuz?

-20 tane!

-İkimizin?

-Karnımdakini de sayarsak 21 tane!

-Bizim mi?

-bizim.

Aklıma dank etmesiyle gözlerimi büyüterek ayberke baktım. Kahkahayı bastı. Benim kafam neredeydi acaba? Bildiğin senden çocuklarım vardı dedim. Nereye ölüyoruz?