The Vampire's Creed

Volume One • Chapter 10: Chaos

Chapter: Chaos

"Ano sumagot ka!" sigaw niya sa babaeng tinawag niyang anak, nanginginig ang kamay ng dalaga na hinawakan ang kamay ni Hope

"Dad. Someone attack me. And I think they know our true personality." nakarinig ako ng mahihinang mura tapos ay naramdaman ko bigla ang paglamig ng kapaligiran

Nararamdaman ko na bampira ang mga ito kaya hindi malabong di nila maramdaman na isa din akong bampira.

Sa isang iglap ay nag sipag harapan sila at sabay sabay na naglabas ng armas. Mabilis akong tumalon patalikod, habang nasa ere ako ay agad kong nilabas ang isa ko pang baril dahilan para maging dalawa ang hawak hawak ko. Mabilis akong nagpaulan ng bala. Bago pa lumapat sa sahig ang paa ko ay pumikit ako, ninamnam ko ang hangin. Naramdaman ko ang pag init ng akin mata hudyat na ito ay pumula. Mula dito ay nar\mdaman ko ang pagbilis ng daloy ng aking dugo, kasaby nito ay ang pagramdam ko sa aking kapangyarihan.

"She's a vampire." narinig kong sigaw ng isa

Sumugod ang dalawang dalaga papunta sa gawi ko. Ang isa ay may hawak na dagger samantala ang isa ay may hawak na maliit na kutsilyo na may tatlo ang patalim tapos ay paikot pa.

What the heck?

Sa susunod mag aaral na ako ng mga ibat ibang klase ng patalim at baril para malaman ang dapat na ikilos para sa mga ito.

Mabilis akong umilag ng tangkain ng babaeng kulay tsokolate ang buhok sa leeg. Hinuli ko ang kamay niya at umikot sabay sipa sa pasugod na isa pang babae.

Matapos kong sipain ang babae ay pinunta ko sa harapan ko ang braso ng babae sabay palo dito gamit ng kanan na braso ko. Narinig ko ang sigaw niya kasabay ng tunog ng pagkabasag.

I'm sure na bali na iyun and it takes time to heal that part.

Saglit ko siyang iniwan at muling hinarap ang isa pang babae na itim na itim naman ang busog. Sinugod niya ako gamit ng kakaiba niyang patalim. Una niyang pinatamaan ang akin mukha tapos ay mabilis niyang inilipat ang kanyang opensa sa aking tagiliran.

Mabilis naman ako umilag at tumalon patalikod. Masyado siyang maliksi at delikado.

"Tama na yan. We have to go." napatigil ako sa tangka kong pagsugod ng biglang nag appear si Seven sa gitna ng labanan namin

"Tara na Sierra, Trixie hinahanap na tayo ng hari." matapos sabihin yun ni Seven ay bigla siyang naglaho na parang usok. Masama muna akong tinignan ng dalawang dalaga tapos ay mabilis din silang naglaho na parang usok.

The heck with that teleportation.

Pag natutunan ko yan patay kayo sa akin. Dahil ako lang ang nag iisang bampira sa organisasyon ay wala akong alam sa mga limitasyon at advantages ng kapangyarihan ng pagiging bampira.

"What is that?" di ko namalayan na may natira pa palang tao dito sa loob ng bar. Hinarap ko siya at nagulat siya marahil dahil ng makitang pula ang aking mata.

"Keith. Dapat nasa labas ka."

"I'm also part of the organization. So tungkulin ko na protektahan ang organsi---"

"Pero kaya mo bang ipagtanggol ang sarili mo?" di ko na siya pinatapos sa sasabihin niya at pinutol siya sapamamangitan ng isang tanong.

Saglit siyang natigilan at nagyukom ng palad sabay tingin sa ibang direksyon.

"Don't underestimate me."

"I'm not underestimating you. I'm just asking you."

"You don't anything so shut up."

"You don't anything. Maybe your just guilty." nagulat ako ng mabilis siyang nakapunta sa pwesto ko at sinakal ako

"You--!"

Pinahaba ko ang mga kuko ko at sinadya siyang sugatan sa kamay niyang nakasakal sa akin. Agad naman siyang napabitaw.

"You! You're one of them!"

"Oh yes. And everybody knows that. I already tell you. You don't know anything so shut up." cold na sabi ko, pinanlisikan niya akong mata

Who are you Keith?

"What happened?" nag aalalang tanong ni Saige ng makapasok sila galing bar

Dahilan kaya bigla silang nawala ay dahil nilabas nila lahat ng posibleng tao na maaring masaktan.

"This is nothing." galit n a sagot ni Keith ng tangkain ni Saige na hawakan ito pero tinabig lang niya ang kamay ng dalaga sabay tuloy tuloy na lumakad palabas ng bar

"Anong nangyari dun?" tanong ni Echo sa akin

"Tantrums? Pms? Don't care." sagot ko at tinalikuran sila. Kumalma ako at muling pumikit, nga masiguro kong di na pula ang mata ko ay humarap na ulit ako.

"Asan na ang Ruby?"

"Nakalabas na. They get out safely." pagsisinungaling ko, hindi dapat nila malaman na mga kalahi ko ang mga iyun

"How about the wounded girl?"

"Biglang nawala. Di ko na nakita dahil ng busy ako palabasin ang mga idol ko." saglit silang natahimik.

Si Bella naman ay tinignan ako ng may doubt kaya nginitian ko sila.

"Cheer uo guys. Tara na uwi na tayo. Pagod lang yan." sabi ko at pumalakpak ng tatlong beses kaya nagsiapgkilusan na din sila.

Bago tuluyan umalis ay kinausap muna namin ang manager ng bar. Sinabi naman niyang sanay na siya sa ganito g kaganapan at siya na daw ang bahala sa lahat.

Syempre hindi pwede iyun. Our organization will surely do an action.

Nagkanya kanya na kami pauwi since may kanya kanya naman kaming dala ng kotse.

Habang nasa daan ay hindi ko maiwasan hindi mapaisip.

Kung mga bampira sila. Impossible kayang may alam sila sa pagkatao ko? O dahil sa bampira sila matutulungan kaya nila ako sa paghanap ng nawawalang pagkatao ko.

Sa sobrang pag iisip ko ay masyadong nag occupied ang isip ko. Napabreak agad ako ng may kalayuan ay may isang lalaking nakatayo sa gitna ng daan. Exactly kung saan dadaan ang kotse ko.

Agad akong napalabas ng kotse ng maihinto ko ito bago pa man siya tamaan. Pero halos kumabog ang dibdib ko nang makalabas ako dahil wala na ito sa kinatatayuan niya.

Isang kapirasong papel ang naiwan sa ibabaw ng harapan ng kotse ko.

Cyprus Braile Heteo.

Great. Just great.

Now, who is he this time?

Inis akong sumakay ulit ng kotse at nagdrive ulit. I have to find answers. I have to fucking know who the heck i am.

Dahil sa tingin ko. Ay magkakakonektado lamang ang mga bagay na nasa paligid ko sa mga nawawalang bahagi ng buhay at pagkatao ko.

To be continued .....