The Vampire's Creed

Volume One • Chapter 13: Meet

Chapter 13: Meet

Di ki namalayan ang kilos niya. Mabilis siyang nagpunta sa gawi ko at niyakap ako.

Medyo naalerto ako sa ginawa niya kaya itinulak ko siya dahilan para lumipad siya isang dipa ang layo mula sa akin at bumagsak sa damuhan. Mabilis kong hinugot ang baril ko sa bulsa at ipinutok sa gawi niya.

Nakaiwas siya sa unang putok ko ng baril. Wala itong tunog dahil may silencer itong nakakakabit.

Tumakbo ako palayo at pumuntang gitna. Huminga ako ng malalim, at mamaya maya pa ay narandaman ko ang pag init ng aking mata at ang pagragasa ng aking dugo sa mabilis na paraan. Kusang gumalaw ang ulo ko para hanapin siya at nagtatago siya ngayon sa isang bush.

Muli kong ipinutok ang baril pero sa kasawiang palad ay hindi siya tinamaan. Tumakbo siya ng mabilis papunta sa ibang gawi at pinagpatuloy ko ang pagpapaputok sa kanya.

I never thought vampires are so hard to deal with.

Gamit ng kapangyarihan ko ay napredict ko kung ano ang susunod na galaw ang gagawin niya. Nakaharap pa lamang siya sa puno pero ang nakikita ko ay may mga anino niya na papunta na sa gawi ko na tumatakbo papunta sa akin. Para itong isang pattern na nagfefade away na ang kulay.

Napangiti ako at ipinutok sa kanya ulit ang baril. Saglit siyang napatigil sa pagtakbo ng tamaan siya ng bala ko. Pero agad nagpatuloy nang mahimasmasan marahil siya.

Pipindutin ko na dapat ulit ang trigger na aking baril ng biglang mamanhid ang aking buong katawan. Para akong na-paralysis. Inis kong ipinikit ng mariin ang mata ko dahil sa nararamdaman ko.

What the heck is this?

"Are you all right?" tanong ng isang lalaki na walang iba kundi si Seven, lumapit siya kay Cyrene at inalalayan ito kahit na nakakatayo naman ito ng diretso. Pula ang mga mata niya at sa tingin ko ay siya ang dahilan ng nararamdaman ko ngayon.

"Yeah." sagot ng dalaga, dinukot niya ang sugat niya at nilabas niya mula dito ang bala

Napaluhod ako dahil sa hindi ko na halos makontrol ang aking katawan. Pilit kong nilalabanan ang kapangyarihan ng lalaking iniidolo ko pero mas malakas siya sa akin.

"Impressive." bigkas ni Seven ng humarap siya sa akin at sinabi iyun ng may paghanga

Ano ang ka-impre-impressive dito ah?!

Halos hingal na hingal ako ng pakawalan ako ni seven mula sa kapangyarihan niya. Lumuhod siya sa tapat ko at hinawi ang buhok ko na nakalaylay sa mukha ko.

"I know you are a good vampire. So please don't messed up with us because I don't make me kill a good vampire."

Hindi ko alam kung anong meron noong oras na iyun.m pero nakaramdam ako ng takot. Takot para sa sarili ko at sa buhay ko.

Wala akong nagawa kundi tignan siya ng masama hanggang sa makatayo siya.

"So your a detective?" agad na nabago ang reaksyon ko dahil sinabi niya. Gulat ko siyang tinignan.

"We're just stopping over here. Dito muna kami pansamantalang titigil habang di pa kami nakakabalik sa syudad kaya please. Wag mong guluhin ang misyon namin at hindi din namin kayo guguluhin ng organisasyon niyo." inakay na niya si Cyrene at tinalikuran na ako. Leaving me alone sitting in the floor.

"You're insane in that side honey." narinig kong bulong ni Seven

"I thought she's my sister. Kaparehas sila ng pangalan."

Di ko na narinig pa ang karugtong ng kanilang usapan. Pero nakapag iwan sila ng malaking katanungan sa pag alis nila.

Nawawala ang kapatid ni Cyrene? At kapagalan ko pa. Tapos syudad? Ano ang sinasabi nilang syudad?

"Anong nangyari?" isang bisig ang pumulupot sa bewan ko at inalalayan akong makatayo. Nangibabaw sa ilong ko ang pabango niya t halos mahilo ako sa lapit ng mukha niya sa mukha ko ng lumingon ako patalikod.

"Ikaw pala Keith."

"Anong nangyari may dumating ba na kalaban?" tanong niya, ngayon ko lang napagtanto. Hindi ko maamoy ang dugo niya. Hindi amoy ng dugo ng tao. At hindin din amoy ng dugo ng bampira.

"Sino ka?" i ask him unconsciously

Gulat naman niya akong tinignan. Tinap niya ang ulo ko.

"I am nobody. Tara na pumasok na tayo." sagot niya tapos ay nilampasan niya na ako matapos niya akong bitawan. Hindi ako natinag sa pagkakatayo ko, tinignan ko lamang ang likod niya hanggang sa mawala siya sa paningin ko.

Now let's go back to the real business.

Tahimik akong naglakad papasok ng main building. Nagtanong ako sa concierge kung may nagcheck in ngayon ngayon lang at meron nga daw nagcheck in na labing dalawang tao.

Umakyat ako papunta sa second floow ng main building. Dito sa palapag na ito ay glass ang wall kaya kitang kita mo ang dagat since nakaharap ang building sa dagat.

"You." bulong niya, papalabas siya at hawak hawak pa niya ang door knob ng pintuan hindi pa niya ito tuluyan na naisasara

"Who are you?" tanong ko

"It's none of your business."

"I want my life back. Help me." nagulat ako ng bigla iyong lumabas sa bibig ko. Gusto ko man takpan ang bibig ko pero wala na akong nagawa kung magyukom ng palad

"What do you mean? Who are you."

"My--My name is---" hindi ko alam ang nangyari pero nakita ko na lamang ang sarili ko na nauutal at hindi alam ang sasabihin. Nang mga oras na iyun ay ang tanging nasa isip ko ay kung sino ba talaga ako.

Ano ba talaga ako. Maliban sa kinalakihan ko ang kakaibang training sa organisasyon at ang pagiging bampira ko.

Sino ba ako? Sino ang mga magulang ko. Saan ako nanggaling. Bakit isa akong bampira?

"My name is Cyrill." gulat siyang tumingin sa akin, at saka isinara ang pintuan at dahan dahan lumapit

"Cyrill what?" apelyedo? Ano nga ba ang tunay kong apelyedo?

"Cyrill Trudeau."

"I thought, nevermind. What do you want? And what do you need? I can help you." ngumiti siya ng matamis tapos ay inilahad ang kamay, "Sierra Cassidy Secher. Nice to meet you Cyrill."

May pag aalinglangan man ay inabit ko ang kamay niya.

"Nice to meet you to Sierra."

To be continued .....