The Vampire's Creed

Volume One • Chapter 9: Bar

Chapter 9: Bar

"Ano ba yan. Dapat di niyo na isinama yan eh." rinig kong sabi ni Damian

Hindi ko siya pinansin at patuloy lamang na inayos ang mga upuan. Nilalagyan ko kasi ng mga balloons at saka ng placards. Para mamayang magpeperform na ang runaway lullaby ay di na ako mahihirapan dahil alam ko namang wala akong maasahan sa mga kasama ko dahil di naman sila fangirl.

"Wahhhh excited na ako!" sigaw ko, "Nasan na ba? Ang tagal!"

"Ugh Cyrill wag kang sumigaw, masakit sa tenga." sabi ni Saige

"Isa ka pa! Dapat di ka na sumama!" sabi naman ni Echo kay Saige

"Ano ba! Manahimik ka na nga lang!"

Pasimple akong lumingon sa paligid ko at nakita ko ang mga pakay ko. Masaya silang nag iinuman pero pansin mo na ang mga iniinom nila ay kakaiba. Though hindi ito pulang pula katulad ng dugo, dahil marahil sa may halo na ito kaya hindi ito mahahalata ng mga normal. Pero para sa bampirang katulad ko ay amoy na amoy ko mula sa kinatatayuan ko ang dugo mula sa kanilang iniinom.

"Uy may type ka dun noh?" biglang nangalabit si Echo

Inirapan ko siya sabay tapat ng picture ni Cyprus. "Eto oh! Eto ang gusto ko!"

"Whatever. Teka ayan na pala."

Agad akong mapatingin sa stage na maliit sabay tili with matching cheer pa. Nag line up sila sa gitna sabay bow.

"Goodevening people." bati ni Cyrus.

Kawaiii!

"We are Runaway Lullaby." dugtong ni Seven

"And we are here to heat up your night." pagtatapos ni seven sabay kindat

Isang nakakabinging tilian ang namayani. Syempre di ako nagpatalo doon. At nakasigaw din ako with the top of mah lungs.

Pumuwesto na sila sa kani kanilang pwesto. Si cyrus sa guitar, si Cyprus sa bass guitar, sa drums si Seven at vocalist nila ngayon si Lynyx at Hope.

May pitong miyembro ang runby (runaway lullaby). Binabagay nila ang boses ng apat ng vocalist nila sa song na kinakanta nila. At ang wala ngayon sa stage ay sina Vladelias at Vladeveza.

"We dedicated this song to our love ones who past away many years ago."

Oh, there she goes again,
Every morning it's the same
You walk on by my house
I wanna call out your name

Inumpisahan ni Hope ang pagkanta. Nakapikit pa siya habang kinakanta ito.

I want to tell you how beautiful you are from where I'm standing
You got me thinking what we could be 'cause

I keep craving, craving, you don't know it but it's true
Can't get my mouth to say the words they want to say to you
This is typical of love
Can't wait anymore, I won't wait, I need to tell you how I feel when I see us together forever

Nang si Lynyx na ang kumakanta ay mas naramdaman ko ang lungkot sa kanta. Ang bawat linya na pinapakawalan niya ay nararamdaman ko ang ibig sabihin at kung gaano ito kabigat. Napansin ko din ang lungkot sa mata niya, mamaya maya pa ay isang luha ang umagos mula sa pisngi niya.

In my dreams you're with me
We'll be everything I want us to be
And from there, who knows, maybe this will be the night that we kiss for the first time
Or is that just me and my imagination

Sabay silang kumakanta. Napakaganda sa tenga ng pagkakahalo ng kanilang mga boses.

We walk, we laugh, we spend our time walking by the ocean side
Our hands are gently intertwined
A feeling I just can't describe
All this time we spent alone, thinking we could not belong to something so damn beautiful
So damn beautiful

Hinahampas ni Hope ang kanyang dibdib habang nakapikit. Tapos ay nagdilat siya at malungkot na tumingin sa isang gawi, dahil dito ay agad din akong napatingin sa tinitignan niya. Malapit ito sa upuan ng mga target ko. At ang tinitignan niya ay si Veza na kabandmate niya.

I keep craving, craving, you don't know it, but it's true
Can't get my mouth to say the words they want to say to you
This is typical of love
Can't wait anymore, I won't wait, I need to tell you how I feel when I see us together forever

Samantala si Lynyx naman ay nakatingin lamang ay Hope habang binabanggit ang linya niya. Ang alam ko ay mag asawa ang dalawang ito. At may anak na din sila. Nakakatuwa nga dahil malaki na daw ang anak ng dalawang ito pero mukha pa din silang mga bata.

In my dreams, you're with me
We'll be everything I want us to be
And from there, who knows, maybe this will be the night that we kiss for the first time
Or is that just me and my imagination

Imagination
Imagination
(Whoa, whoa, whoa...)

In my dreams, you're with me
We'll be everything I want us to be
And from there, who knows, maybe this will be the night that we kiss for the first time
Or is that just me and my imagination

I keep craving, craving, you don't know it, but it's true
Can't get my mouth to say the words they want to say to you

Nang matapos ang kanta ay agad na nagpahid ng luha si Lynyx bago pa lumingon sa kanya ang asawa. Hindi kaya may past si Hope at si Veza? Omydeee. Nakakaintriga.

Sandali na natahimik ang mga yao sa loob ng bar pero agad ding nagpalakpakan marahil ay narealize nilang tapos ng kumanta ang dalawa.

"Thank you for listening, the next song is dedicated to--" hindi na natapos ni Lynyx ang sasabihin ng biglang may isang babae ang humahangos ang nakaagaw sa atensyon ng lahat dahil sigaw siya ng sigaw.

"Tu-tulong!" sigaw niya, duguan siya. Nanlaki ang mata ko ng mapagmasdan ang mukha niya isa sita sa target ko

Dumiretso siya sa gawi nung iba kong target. Mga nagkagulo an tao sa loob ng bar dahil sa nakia nia ang ilan ay tumatakbo na paalis at ang iba ay hindi maintindihan ang gagawin.

"Move." seryoso na sabi ni Damian at tumayo, kinuha ko ang baril ko sa coat ko at pasimple lamang na hinawakan ito. Tinanguan ko ang mga kasama ko. Naghiwa hiwalay na kami, dumiretso ako ng lakad papunta sa mga target.

Nang makarating ako doon ay mga gulat na tingin ang ipinukaw nila sa akin.

"May kailangan ka po?" tanong nung isang lalaki

"Trixie!" ang laha ay napatingin sa tumawag pero hindi ko inalis ang tingin ko sa babaeng duguan. Naalis lang ang tingin ko dito ng may tumabig sa akin.

Si Hope?

"Anak ayos ka lang?" tanong niya sa babae at kinapkapan ito

Anak?!

Kung anak niya ito maaring isa din siyang bampira?!

To be continued .........