The Vampire's Creed

SPECIAL CHAPTER

[a/n: text not originally mine. credits to the rightful owner.]

3rd person's POV

The Vampire Creed

Ilang taon siyang nakakulong sa loob ng madilim at malungkot na dimensyon na iyon.

I am a Vampire. 

Ang kanyang puso ay puno ng galit at paghihiganti.

I worship my ego and I worship my life, for I am the only God that is. 

Hindi siya isang normal na nilalang. Isa siyang bampira. Isang mataas na uri ng bampira.

I am proud that I am a predatory animal and I honor my animal instincts.
 
I exalt my rational mind and hold no belief that is in defiance of reason. 

I recognize the difference between the worlds of truth and fantasy. 

Sa kabilang banda isa siyang makapangyarihan na bampira. Nabigyan ng kakayahan para maipamalas ang mahika.

I acknowledge the fact that survival is the highest law. 

Ngunit sa kabila nito ay hindi siya nabubuhay dahil buhay siya. Nabubuhay siya para mabuhay.

I acknowledge the Powers of Darkness to be hidden natural laws through which I work my magic. 

I know that my beliefs in Ritual are fantasy but the magic is real, and I respect and acknowledge the results of my magic. 

I realize there is no heaven as there is no hell, and I view death as the destroyer of life. 

Therefore I will make the most of life here and now. 

I am a Vampire. 

Bow down before me.

Tahimik siyang lumakad sa mahabang pasilyo nang mansyon na pag mamay ari ng kanyang anak.

Walang katao tao, ni wala ni isang bampira na makikita.

Nakapula ang kanyang mata, nakamahaba ang kanyang mga kuko. Ang nangkikintabang pangil niya ay nakalabas.

Buo na ang desisyon niya. Papatayin niya ang lahat ng humara sa daan niya. Lahat kahit sino.

Handa niyang ialay ang sariling buhay masagawa lang ang pansariling kagustuhan.

Tama na. Sawang sawa na siya. Ayaw na niya ang buhay na natatamasa niya.

Sawa na siyang maloko. Sawa na siyang malinlang.

Hindi niya hahayaan na mabuhay ang mga hayop na iyun nang masaya habang siya ay naghihirap.