The Vampire's Creed

Volume 2 • Chapter 65

"Arlo." napatigil ako sa paglalakad nang isang boses ang tumawag sa aking pangalan

"Wala akong oras kausapin ka." sabi ko sa kanya at nag umpisa na ulit lumakad kailangan ko ng makaalis sa lugar na ito

Buo na ang desisyon ko. Isa pa inuubos na nila ang aking pasensya. Simula ng umapak ang mga Darkwayne dito NWO ay hindi na ako nagkaroon ng katahimikan.

"Kailangang kailangan lang." humabol siya sa akin at sumabay sa paglalakad, hindi ko siya pinansin. Tahimik kaming sumakay ng elevator papunta sa upper ground level ng HQ.

"Look Arlo kung galit ka sa akin--"

"Hindi ako galit sa iyo anya." hinarap ko siya at tinignan ng seryoso

"Eh bakit ayaw mo akong kausapin?"

"I just feel betrayed."

"Im sorry if i did not tell you."

"Tell me what? That you almost kill Keith? The legal heir? Just to get this fucking position and be one of the top most shares in this company. That is bullshit."

"See you are angry!" sigaw niya, hinila ko siya papasok sa isang kwarto na nakita ko

"I told you I am not angry."

"Feeling of betrayal will lead to anger."

"Hindi lahat ng tao ganun, malinis ang intensyon ko sa NWO kaya kahit kelan di ko mararamdaman ang sinasabi mo." nag iwas siya ng tingin at yumuko

"I need power."

"Power on what?" natatawa kong turan, "To make your father proud?"

"Wala kang alam!" sigaw niya

"How about your friend Saige. You did not tell me and even to cyrill." mapang asar na sabi ko

Huli na ng malaman ko na magkasabwat din pala ang dalawa. Ang lahat ngayon ay malinaw na. Nang kumalas ang mga darkwayne sa norwood ay hindi pa ito mga bampira hanggang sa nakilala nila ang magkapatid na Elmer at Tripp. Hindi nila tunay na pangalan. Pinadala nila si Saige, ang kasintahan ni Tripp para magmanman at mag espiya para sa kanila.

Kaya pala halos lahat ng mission namin ay nandun sila. Kaya pala.

Samantala si Anya naman ay pinapatay si Keith ilang taon na ang nakakalipas. Siya dapat ang tatayong king ng NWO na siyang hindi nangyari dahil pinatay siya at pinatapon ang bangkay sa malayong lugar. Not knowing na nakaligtas pala ito at nailigtas ng mga bampira.

What a small world.

Dito na ako pumasok na kinuha nilang King dahil kaya nila akong maniobrahin at utos utosan. Those fucking lords.

"Eh ang Ate mo? Ano ang papel niya dito?" dugtong ko pa

"Wala siyang kinalaman dito. Kung paparusahan mo ako, ako na lang. Wag si Ate. Inosente siya."

"There's no such thing like innocence, fools maybe." sagot ko

"Whatever you say Arlo. Just please hear me out."

"Here you out on what? Another pack of lies?"

"No!" sigaw niya, "My friends." malungkot niyang sabi

"Your friends that you fool."

"Saige almost kill Damian."

"I know. I saw it." sagot ko

"And now she's into you." naiyukom ko ang palad ko, alam ko na maari niya akong ipapatay and not this time. Masyado siyang mabilis magplano. Alam niya agad kung sino ang mga nakahara sa daan niya.

"Dont worry I will not die."

"Please tell me. Kaano ano mo si Mr. Dough?" nagpakilala na ang ama ko sa kanila bilang si Mr. Dough

He will be the ruler of them. The lord of NWO. The new king.

"He is my father." sagot ko ng nakangiti

"He's your father?!" gulat niyang tanong

Xiron Reynes. Naguguluhan na ako sa iyo. Maliban sa sobrang dami na ng pangalan ang ginamit mo napakahirap basahin ng galaw at isip mo.

"Yes now of you'll excuse me." ani ko at lumabas na ng kwarto

I want my dad to die on my own hands but I don't have the power to do that.

Maybe ill just let Adellaide's husband to do that.

Maybe I can trust stranger sometimes right?

to be continued ...