The Daughter Of The Alpha {Deel 1,2,3,4&5}》Voltooid《

2. H12 Isabella

Pov Lars

Na de pasta zijn we naar boven gegaan om te gaan slapen en zijn inslaap gevallen in elkaar armen.

Vandaag ga ik met Quinten op pad. Quinten wil een horloge voor Bella en ik moest helpen. Ik sta rustig op om Samantha niet wakker te maken en loop de deur uit. Ik draai me om en kleed me aan. Quinten staat voor de deur. Ik doe de deur open voor hij op de bel kan drukken. Net op tijd. 'De rest slaap nog.' Zeg ik en we stappen in mijn auto. We lopen als we er zijn richting de juwelier. We kijken wat rond en kopen alle bij een horloge voor onze mates.

Pov Samantha

Ik wordt wakker en zie geen Lars. Ik sta op en loop naar beneden. Ik heb een te groot shirt van Lars aan. Beneden ligt een briefje op tafel.

Beste Sam en Lars,

Ik ben vandaag laat thuis. Wacht vooral niet op mij met avond eten. Veel plezier vandaag en hou het huis heel ; )

Groetjes Ryan

Oké Ryan is er niet en Lars is ook nergens te bekennen. Ik besluit maar te gaan ontbijten. Ik loop de keuken in en zie niemand. Hun kok heeft vandaag vrij. Ik besluit maar cakejes te bakken want ik kan niet iets anders maken. Ik pak alle spullen. Ik hoor de deur open gaan en daarna hoor ik hakken. Hakken. Wie kan dat zijn. Ik kijk om de hoek van de keuken en zie de parkiet aka Isabella. Wat doet zij hier.

'Samantha ik weet dat je in de keuken bent.' Schelt haar stem. Ze loop mijn richting op. Ik loop naar het aanrecht. 'Ik wilde even met je praten.' Zegt Isabella. 'Waarom met mij, we zijn nou niet echt vrienden.' Zeg ik. 'Nou nu je met Lars gaat, waar ik niet blij mee ben. Wil ik dat je er mee stopt. Lars ziet niks in jou.

Gisteren toen jij sliep hadden we een moment. Ik weet dat hij wacht op je maar hij kan dat niet. Dus hadden we een moment. Hij houd niet van je.' Zegt ze. Wacht hij heeft met haar, je weet wel gedaan. Die aardappel. Tranen staan in mijn ogen. 'Hoe weet ik dat je niet liegt.' Zeg ik. Misschien liegt ze wel. 'In zijn nachtkastje ligt het bewijs. Zullen we even kijken.' Zegt Isabella.

Ze loopt naar boven en loopt de goede kamer in. Ze moet hier wel eerder zijn geweest. ' Alsjeblieft.' Zegt ze en geeft me iets. Met dat gedaan te hebben loopt ze het huis uit. Ik hoor de voordeur dicht klappen. Ik kijk naar de doos condooms. Er mist er 1. Ze liegt niet. De tranen gaan over mijn wangen. Hoe kan hij. Ik pak mijn tas in. Al huilend. Als ik bijna klaar ben, hoor ik de voordeur. 'Sam.' Zegt Lars.

Ik had zo gehoopt dat hij nog 1 uur weg was. Nu moet ik hem nog zien. Ik reageer niet en doe het laatste in mijn tas. Ik ga weer terug naar de school in New York. Ik hoor voetstappen de trap op. Lars loopt de kamer in. 'Waarom reageer je niet. Ik dacht dat je ontvoerd was. Wacht waarom pak je je tas.' Zegt Lars. 'Ik ga weg.' Zeg ik. 'Waarom?' Zegt Lars niet begrijpend.

'Omdat je niet van me houd.' Zeg ik. Ik sta op als Lars naar me toe wil komen. 'Waarom denk je dat?' Zegt Lars. Hij kijkt me aan. Een beetje boos en niet begrijpend. Hij gaat sowieso ontkennen. 'Ik weet het gewoon en ik moet gaan. Ik moet mijn vlucht halen.' Zeg ik. 'Nee, je gaat nergens heen.' Zegt Lars en pakt me pols als ik de kamerdeur wil openen. 'Wie heeft je dit wijs gebracht. Je vader, broer.' Zegt Lars.

'Laat me los. Ga lekker bij iemand anders die wel bij je wil zijn. Waar je niet op hoeft te wachten.' Zeg ik. Ik probeer me los te trekken naar het lukt niet. Lars is veel te sterk. Hij legt me op bed. Nou ja ik stribbel tegen en hij tilt me op. Hij zet me op zijn schoot. Hij houdt me vast. Ik probeer los te komen. 'Samantha waarom? Wie?' Zegt Lars. 'Je kon niet wachten.' Zeg ik. Hij kijkt naar zijn nachtkastje. De doos ligt er nog op.

'Waarom liggen die daar.' Zegt Lars. 'Wacht wie heeft je gezegt dat ik niet heb gewacht.' Zegt Lars. 'Nu geef je het ook nog toe. Ik zie nog wel is op school.' Zeg ik als ik merk dat zijn grip is verslapt. Ik sta op en ren naar de deur. Neem me tas nog snel mee en pak de eerste auto die ik zie. Mijn vlucht haal ik niet meer. Dat is Cupcake slecht. Ik wil de auto starten maar zie geen sleutel.

'Sweetheart dat start niet hè.' Zegt Lars en heeft de sleutel vast. 'Sam, ik heb sinds ik jou ken als mijn mate niks gedaan. Ik wacht tot jij er klaar voor bent. Ik weet niet hoe je er op komt maar het is niet waar. Van wie heb je dat?' Zegt Lars. 'Idbbekam.' Mompel ik. Niet ecbt verstaanbaar. 'Harder.' Zegt hij. 'Isabella.' Zeg ik en kijk naar beneden. Ik voel me zo dom.

Waarom ik haar geloofde en niet hem. Ik schaam me. 'Die *itch.' Zegt Lars. 'Taal.' Zeg ik. 'Kap is met dat gedoe. Ik ben nu gewoon boos. Waarneer is dit gebeurt. 'Rond 11 uur.' Zeg ik. Ik wilde cakejes bakken voor jou en de jongens maar toen kwam ze binnen.' Zeg ik. 'Ik heb het er nog over met haar.' Zegt hij. Ik knik. 'Kom we gaan cakejes bakken.' Zeg ik en stap uit.

Lars glimlach. Ik trek hem mee aan zijn hand. 'Sam we hebben geen haast.' Zegt Lars. Ik ga iets langzamer lopen. 'Wat voor cakejes gaan we bakken.' Zegt Lars. 'Normale en we moeten even naar de bak winkel voor versiering.' Zeg ik en blijf staan. Lars knalt tegen me aan. 'Bedankt voor de waarschuwing Sweetheart.' Zegt Lars en opent zijn auto.

----------------

Niet heel lang deel maar ik ga weer door met schrijven. Ik keek bij mijn publiceer datums en zag dat ik in nog geen eens een maand 12 hoofdstukken heb gepubliceerd. Dat is echt heel bijzonder. Ik ben daarom ook heel blij met jullie als lezers💋❤😘

1055 woorden