Cover by: @Jytteeh, super blij mee!
~Deel 1 The Daughter of the Alpha:
Ik ben Lola Blue Water. Ik ben de dochter van de Alpha van de Blue Water Pack. Ik heb een zus. Ze heet Layla Blue Water. Ik ben 17 jaar en Layla 19 jaar. Zij wordt de Alpha als m...
We zijn een week verder en ik heb nog niks gehoord van Mason. Ik heb mijn haar afgeknipt. Gewoon omdat het kan. Mijn uiterlijk nu⬇️
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn vader zegt dat hij wil dat ik ga trouwen met een jongen die hij uit kiest. Ik die dat niet wilde en ben boos het bos in gerend. Met Jesse achter me aan. Die heb ik afgeschut en sta nu bij de grens. Mijn moeder wil graag dat ik in ieder geval een date met hem probeer en als ik het niks vind dat het niet hoeft.
Ik wil geen ander. Ik wil mijn mate. Ik wil iemand die ook van mij houdt. Niet alleen van zich zelf. Ik zie een wachter ruzie maken met een persoon. Mijn wolf slaat op hol. Hij is hier. Hij wil me halen.
Pov Mason
Ik wil achter Charlotte aangaan maar me vader laat me weg slepen door de wachter. Ze stoppen me in mijn oude kamer en sluiten de ramen en deuren. Ik zit vast. Ik kan niet weg. Mijn telefoon heeft mijn vader en ik kan niks. Niet bellen of achter haar aangaan.
Mijn vader is als de doods voor hybrides. Sommige zijn slecht maar dat is ook bij weerwolven. Charlotte doet niemand kwaad. Ze haat me nu vast. Mijn hart doet pijn. Ik ben zo boos op mijn vader. Hoe kan hij. Haar weg sturen en mij op sluiten.
Ik zit hier nu al 5 maanden en een week. Ik krijg eten en drinken. Ik ben de kamer nog niet uit geweest. Mijn moeder komt me soms opzoeken maar mijn vader niet. Slimme zet want ik had zijn hoofd er af gerukt. De wachter komt weer binnen. Ik ren en sla hem bewusteloos. Ik transformeer en ren het huis uit.
Maar dan staat mijn vader voor mijn neus. Die klootzak. Ik grom luid. 'Jij gaat nergens heen.' Zegt hij via de mindlink tegen mij. 'Ik ga weg en wil jou nooit meer zien.' Zeg ik boos. 'Ze wil je niet meer. Jij hebt haar gesmst dat je haar niet wilde en kon zien. Zij die terug stuurde dat je verder moest en dat zij dat ook doet. Ze is klaar met je.' Zegt hij.
Ik grom. Hij gromt terug. Hij valt aan en ik ontwijk. Hij haalt uit en ik heb er snee. Ik haal oom uit. Mijn moeder staat huilend te kijken. Ik ben afgeleid en hij wil in mijn nek buiten maar mijn moeder is hem voor en duwt hem van me. Af als hij mijn moeder wil aanvallen dood ze hem.
Wacht wat! Ze verandert terug en ik doe het zelfde. Ik ren naar haar toe en neem haar in mijn armen. 'Wat, waarom?' Zeg ik. 'Hij doet zo extreem. Hij wilde jou doden. Mason jij bent veel belangrijker als mijn man.' Zegt ze. 'Je hebt je mate vermoord voor mij' zeg ik.
'Nee hij was niet mijn mate. Mijn mate is jong overleden in een gevecht en ik ben net hem getrouwd door mijn ouders. Ik hou van jou meer als van hem. De afgelopen 5 maanden was het niet meer aardig. Ga naar haar en leg het haar uit.' Zegt ze en veegt de tranen weg.
'Bedankt mam' zeg ik. 'Mason zeg maar dat ze altijd welkom is bij mij als er iets is.' Zegt mijn moeder en ik transformeer en ren naar mijn mate. Nu maar hopen dat ze me vergeeft. Bij de grens houdt de wachter me tegen. 'Laat me er langs.' Zeg ik boos.
'Je mag niet door. Bevel van de nieuwe en oude Alpha.' Zegt de wachter. Ik schreeuw en doe van alles maar er langs kom ik niet. Dan ruik ik het. De beste geur ooit. Mijn mate.
Ik draai me hoofd en zie haar staan. Ze is 18 en heeft haar haar geknipt. Het staat haar geweldig. Ze is dan ook ze mooiste die er is maar zo is ze volwassen en krachtig. Gewoon beeldschoon.
Pov Charlotte
Ik kijk hem aan. Hij heeft een wond op zijn buik en ze shirt is gescheurd. Hij heeft gevochten. Maar met wie. Niet met een wachter dat is duidelijk. 'Charlotte' Zegt hij lijkt wel gebroken. Ik ren naar hem toe en hij neemt me in zijn armen. 'Mason.' Zeg ik zacht.
'Mevrouw King, u vader en broer zeggen dat hij geen contact met u mag hebben.' Zegt de wachter. 'Dat mag hij wel en laat hem er door. Zeg maar tegen de Alpha dat hij zo bezoek krijgt en waag het niet om een naam te noemen.' Zeg ik boos. De wachter knikt en laat Mason er door.
'Charlotte, ik wil sorry zeggen. Ik weet niet wat mijn vader je allemaal heeft gestuurd maar ik heb niks gestuurd. Ik had geen telefoon en dat opgesloten in mijn oude kamer. Ik wilde achter je aan maar werd gelijk opgelosten. Vergeef het me, mijn vader zal ons nooit meer lastig vallen. Mijn moeder is blij met je en je kan altijd bij haar terecht dat moest ik zeggen van haar. Wijs me niet af.' Zegt Mason onzeker.
Hij heeft niks gestuurd maar zijn vader. Omg en ik maar denken dat hij het was. 'Ik wijs je niet af. Ik ben blij dat je er bent. Hoe kom je aan die wond.' Zeg ik. 'Ik ben vanochtend ontsnapt maar me vader viel me aan en wilde me doden en mijn moeder heeft hij gedood. Hij valt ons niet meer lastig. Echt niet. Lizz is nog daar en de rest ook. Die missen je, ik mis je.' Zegt Mason.
Ik geef hem een knuffel. Zijn eigen vader wilde hem dood. Heeft hem opgesloten 5 maanden lang. 'Mason ik ben blij dat je er weer bent. Ik vergeef het je want je kon er niks aan doen.' Zeg ik. Hij glimlacht. Ik druk een korte kus op zijn lippen.
Hij pakt mijn hand en we lopen naar het packhuis. Mason doucht en kleed zich om en dan gaan we naar mijn ouders. 'Wat doet hij hier' zegt mijn vader geïrriteerd. 'Mason, was opgesloten en zijn vader was gene die die dingen stuurde. Ik heb het hem vergeven en ga weer mee terug naar zijn huis.' Zeg ik.
'Lieverd weet je het zeker?' zegt mijn moeder voor dr iemand anders iets kan zeggen. Ik knik. 'Dan is het goed.' Zegt ze. Ik neem afscheid en Mason en ik gaan naar zijn huis. Waar mijn spullen nog liggen.
----------------
Ze zijn weer bij elkaar. Sorry voor de late update maar ik had het heel druk. Ik hoop tot snel.
