The Daughter Of The Alpha {Deel 1,2,3,4&5}》Voltooid《

3. H22 Verlies en Geluk

Pov Loena

Aiden is op weg naar de grens voor een gevecht. Ik ben hier binnen met een wachter. Il ben aan het ijsberen door de kamer. Ik maak me zo een zorgen.

Wat als Aiden om komt. Dan heeft ons kind geen vader en ik geen mate en de roedel geen Alpha meer. Dat zal een ramp zijn. De bel gaat. De wachter gaat richting de deur en ik hoor een plof. De kokkin komt naar me toe.

'Gaat alles goed?' Zegt ze. 'Ja, maar wat was dat geluid.' Zeg ik. We lopen samen naar de deur. Ik zie een man staan met een zilver mes. De kokkin gaat voor me staan.

'Kijk kijk kijk, de Luna van deze pack. De mate van de Alpha King. Slechte bewaking trouwens.' Zegt de man en grijnst naar hij lijk achter hem. 'Laat ons met rust. We hebben niks gedaan.' Zeg ik moedig. 'Luna toch, ik heb de opdracht om je te vermoorden. Het maakt mij niks uit waarom maar dat het gedaan moet worden.' Zegt de man.

Ik wil de pack niet in de steek laten. Ik stap voorbij de kokkin. Ik wil niet dat iemand om mij gewond raakt. Ik offer me zelf. 'Luna, doe dat niet. We hebben je nodig.' Zegt de kokkin. Ik trek mijn arm los. 'Laat hun met rust en neem mij alleen.' Zeg ik. Op het moment dat hij me wil doden, trekt iemand mij weg en raakt het mes mijn buik.

Ik zie de beste Delta van Aiden staan. Hij doodt de man en buigt over me heen. De baby, mijn baby. 'Luna, het komt goed. Ik ben Mark de delta.' Zegt de Delta Mark dus. Alles gaat snel. Aiden komt binnen en ik wordt naar het ziekenhuis gebracht. De dokter verzorgt mij en Aiden hoor ik schreeuwen tegen de mensen buiten mijn kamer.

Na uren is de dokter klaar en komt Aiden binnen. 'Is alles oké met je?' Vraagt hij bezorgd. Ik knik. Hij pakt mijn hand vast.

'Luna Mia, we hebben de uitslag van je gezondheid. Jij bent in orde alleen de baby heeft het niet overleeft. Ook hebben we door de wond je buik moeten hechten en herstellen en je bent niet meer in staat om ooit nog kinderen te kunnen krijgen.' Zegt de dokter. BOEM, die komt binnen.

Ik begin te huilen. Ik ben mijn baby kwijt en kan nooit meer kinderen krijgen. De dokter laat ons alleen. 'Hey, Loena. Het komt goed. We vinden wel een manier.' Zegt Aiden. Ik zie tranen in zijn ogen. Hij weet net als ik dat ik geen kinderen meer kan krijgen en dat het kind wat in mijn buik zat overleden is.

'Nee, Aiden. Ik kan geen kinderen meer krijgen. Nooit! Het komt niet Goed' zeg ik boos en verdrietig. Hij komt bij mij op bed en knuffelt en troost me. Na een uur gehuild te hebben ben ik gestopt. We hebben het Evan en Christiaan en hun mates en mijn familie gebeld.

Ik mag al naar huis want de wond is aan het helen. Ik mag alleen niks doen. Dus dat wordt 3 dagen in bed liggen.

Een maand later

Ik mag weer lopen en dingen doen, niks tillen of zo maar wel lopen en eten maken en gewoon kleine dingen. 'Loena, kom we gaan wandelen.' Zegt Aiden en helpt me met mijn jas. Mijn wond is helemaal dicht alleen nog steeds een beetje blauw. We lopen samen hand in hand door het bos.

'Loena, ik heb zitten denken en de mate van Christiaan zei dus tegen me, waarom adopteren jullie niet gewoon een kind. Een baby van een paar weken oud. Dan kunnen we alles doen wat we normaal zouden doen en helpen we ook dat kind door het een fijn en vertrouwd leven te geven?' Zegt Aiden. 'Ja, dat is een goed idee.' Zeg ik.

Eigenlijk is het een super idee maar ik moet gewoon wennen aan het feit dat het zo moet. 'Alles komt goed.' Zegt Aiden en stopt met lopen. Ik kijk hem vragend aan. 'Lieve Loena, ik ken je nu al een tijdje en ik hou onvergetelijk veel van jou en ik wilde daarom vragen of je met me wilde trouwen?' Zegt Aiden.

Omg. 'Ja!' Zeg ik en druk mijn lippen op die van hem. Na de kus, schuift Aiden een ring om mijn vinger. Ik kijk er blij naar. 'Weet je Aiden, laten we gaan kijken bij weeshuizen en adoptie plekken.' Zeg ik. 'Ja goed plan.' Zegt Aiden. Aiden weet blijkbaar al waar hij kinderen kan adopteren. We rijden er heen en stappen uit.

We lopen naar de deur en gaan naar binnen. 'Hallo Alpha en Luna, wat kan ik voor u doen?' Zegt de mevrouw van dit huis. 'Wij willen graag een kind adopteren.' Zegt Aiden. 'Nou, wat bijzonder. Wilt u anders al wat kinderen zien en heeft u al een leeftijd in gedachte?' Zegt de mevrouw.

'Ja, het liefst baby van een paar weken.' Zeg ik. We lopen naar de afdeling baby's. Onderweg blijft er een jongentje van ik denk 3 jaar oud aan Aiden's been hangen. 'Jesse, laat de Alpha is los. Meestal is hij helemaal niet van de grote mensen en gaat hij er door huilen als ze tegen hem praten. Blijkbaar vindt hij u aardig en vertrouwd Alpha.' Zegt de mevrouw.

Dat is een goed teken toch. Dat als je een kind adopteert dat het kind bij jou wil zijn. Eigenlijk zal Jesse een goede zijn om te adopteren. 'Mevrouw, wat als we Jesse ook willen adopteren en een baby, kan dat?' Zegt Aiden plots. Hij moest mijn gedachte hebben gelezen.

'Ja dat kan, we moeten dat wel, uw namen hebben en hoe u financiën zijn om het kind goed te kunnen opvoeden en dan blijft het kind een week bij u en dan kijken wij of het kind blij en gelukkig is. Als dat zo is mag u het kind houden.' Zegt de mevrouw. (A/N Geen idee hoe dat in het echt gaat dus heb ik maar wat verzonnen.)

We kijken bij de baby's en ik kijk bij een klein meisje. Aiden en ik wilde beginnen met 1 en als dat goed ging van het andere geslacht nog 1. Zo dat we een jongen en een meisje hadden. Het meisje van 2 maanden oud, lacht naar me en houdt mijn vinger zo stevig vast. Alsof ik niet weg mag gaan.

Ik lees haar naam. Charlotte. 'O, u kijkt bij Charlotte. Ze is hier al vanaf dat ze 2 dagen oud was. Ik denk dat ze u leuk vindt.' Zegt de mevrouw. Jesse zit op Aiden arm. Hij praat al een paar woordjes. Aiden is tegen hem aan het praten en kijken met me mee naar de baby Charlotte.

'Hier neem Jesse is.' zegt Aiden. Ik neem Jesse aan en Jesse lacht naar me. 'Mee?' Zegt Jesse stil tegen me. Ik kijk Aiden aan en hij knikt naar me. 'Ja.' Zeg ik en zet hem neer. Hij pakt mijn hand vast. 'Ik denk dat Jesse en Charlotte geschikt zijn.' Zegt de mevrouw. Aiden tilt de baby op en we handelen alle zaken af.

De mevrouw gaat altijd mee naar het huis waar de kinderen heen gaan om te kijken of dat in orde is, zelfs bij de Alpha. De kinderen zijn ook weerwolven. De vrouw keurt het goed en we laten de kinderen hun nieuwe kamer zien.

Kijk Aiden en ik hadden al voor een jongen en een meisje een kamer gemaakt en we hebben een wieg die groen is dus daar kan een meisje en jongen in, we zetten de wieg ik Charlotte's haar kamer en gaan met de kinderen in de woonkamer zitten.

Aiden probeert met Jesse woordjes en ik geeft Charlotte de fles. We zijn nu een happy familie.

___________

Ik hoop dat jullie hebben genoten van dit deel en dat jullie het een leuke wending vinden in het boek. Ik lees veel op wattpad en zag eigenlijk nergens dat een Alpha en Luna een kind adopteerde en dat vond ik wel leuk om een keer te doen. Ik ga vandaag ook nog het laatste hoofdstuk er op zetten, gelijk hier na.

1355 woorden