The Daughter Of The Alpha {Deel 1,2,3,4&5}》Voltooid《

3. H15 Je bent niet mijn mate

Ik had een idee om mijn 2 gepubliceerde boeken (the Daughter of the Alpha 1 t/n 3 en My Secret) bij elkaar te voegen. Dus dat de Alpha van My Secret in dit boek komt en dat ze een soort van op bezoek komen. In het boek My Secret schrijf ik dan een hoofdstuk over dat ze bij de Alpha King op bezoek gaan. Dat leek me leuk. Ik hoop dat jullie er het zelfde over denken. Laat het me alsjeblieft weten.

------------

Pov Loena

Ik zit aan tafel met Lucy het zusje van de Alpha King, zijn oma, mijn broer Liam, beta Evan en mate Quinty, Gamma Christian en mezelf. Ik ben in de Blood Mijn pack ben ik achter gekomen. Liam zegt dat ik er achter kwam op mijn 18 verjaardag dat Aiden mijn mate is. Ik wil hem niet zien. Aiden is druk aan het bellen met iemand. Een Alpha.

'Maar Loena, laat je wolf toe en kijk in zijn ogen. Jullie zijn echt mates.' Zegt Christian. 'Nee, nee. Ik heb geen mate. Geen mark niks.' Zeg ik boos. 'Tuurlijk, misschien heb je een mark.' Zegt Liam en wil in mijn nek kijken. 'Ga weg, ik heb geen mark. Dat had ik wel geweten.' Gil ik en sta op. Ik wil weg rennen maar Aiden die net binnen kwam lopen houdt me tegen. 'We moeten praten en jij moet in de spiegel kijken.' Zegt Aiden. 'Ik moet helemaal niks.' Zeg ik.

'Dan maar zo.' Zegt Aiden en tilt me op. Ik lig over zijn schouder alsof ik niks weeg. 'Zet me neer' Zeg ik boos. 'Ja ja, zo' Zegt hij en opent een deur. Ik zie een kamer. Netjes. 'Hier, je bent neer gezet.' Zegt Aiden en draait de deur op slot met een sleutel. 'Geef die sleutel ik wil weg.' Zeg ik boos.

'Nee, jij bent mijn mate en ik snap dat je je het niet herinnert maar ik ben geen monster. Ik heb gevoelens en ik ben er klaar mee dat jij je als een prinses laat behandelen en mij maar kwetst. Dus jij gaat nu in de spiegel kijken.' Zegt Aiden een tikkeltje boos. 'Eerst wil ik de sleutel.' Zeg ik. 'Nee, je kan hem komen halen.' Zegt Aiden.

'Best.' Zeg ik en wil de sleutel pakken helaas is hij veel groter als dat ik ben en legt het boven op de kast. Aiden is 1.87 lang en ik ben 1.70 ongeveer. Dus dat houd in dat ik niet boven op de kast kan. 'Aiden daar kan ik niet bij. Dat is niet eerlijk.' Zeg ik. 'Dan moet je maar eerst in de spiegel kijken.' Zegt Aiden. 'Best jij je zin.' Zeg ik en loop de badkamer in. Ik haal mijn haar weg en zie een mark staan.

Nee dit kan niet. Ik ben huh nee. Ik heb geen mate maar wel een mark. Wat! 'Loena, die mark is van mij. Ik ben je mate en ik wil je helpen met je herinneringen maar laat me toe.' Zegt Aiden en staat achter me. 'Maar zijn huh' Zeg ik. Hij draait me om en kijkt me aan in mijn ogen. 'Mate, mate' Zegt Lila mijn wolf. 'Het is waar.' Zeg ik. Omg het is waar en ik maar zo bot doen.

'Omg, het is waar en ik maar zo bot en verwend doen. Het spijt me zo.' Zeg ik en ik voel tranen op komen. 'Hey niet huilen, het is al goed. Ik ga je helpen je weer dingen te herinneren.' Zegt Aiden en knuffelt me. 'Aiden, hebben wij al...je weet wel gedaan?' Zeg ik stil. 'Nee, alleen als jij het wil gingen we het doen. Ik heb er geen probleem mee om het te doen. Maar ik ga niks doen tegen je wil.' Zegt hij.

'Je bent liever als dat ik me herinner.' Zeg ik. 'Want je herinnert je ook heel veel.' Zegt hij plagend. 'Hé' Zeg ik. 'Wat' zegt hij quasi onschuldig. Lila zit de hele tijd in mijn hoofd van kus hem. 'Aiden, hoe denk je dat ik mijn herinneringen terug krijg.' Zeg ik. 'Door dat ik ze je ga vertellen.' Zegt hij en trekt me mee het bed op.

'Ik kwam naar jou pack voor de vergadering en ging daar bij ook naar je verjaardag. Je kwam er achter dat Liam je broer was en dat je je mate pas kon vinden op je 18e. Je vader kwam met het idee dat je iedereen in de ogen moest kijken dus deed iedereen dat maar niks.

Ik stond tegen de muur en vond het onzin, ik wilde niet mee doen. Ik zat er niet op te wachten een mate. Jij zei dat je me toch niet wilde dus dat het niet uitmaakte. Ik werd boos en zei dat je gelukkig moest zijn met mij als mate.

Jij sloeg me en ik keek je boos aan en jij mij. Toen kwamen we er achter dat we mates waren. Jij gaf me een kans en ging mee naar hier. Na een week ofzo beviel je zus en gingen we op bezoek. Jou familie was niet aardig met name je vader en nu hebben we me geaccepteerd. Met ons ging het goed. Toen kwam mijn familie en die gaven een feest. Evan ontmoeten zijn mate en de dag daarna kwam er een gevecht. Ik met mijn broer Caleb.

Je kon je om een reden niet meer aanzien denk ik en sprong er tussen. Ik raakt jou in plaats van mijn broer. Ik heb schuld aan dat jij je geheugen kwijt bent. Sorry echt. Ik wilde je geen pijn doen en heb het toch gedaan. Het ging te snel.' Zegt Aiden en ik zie tranen in zijn ogen.

Ik kijk hem aan. 'Het is niet jou schuld, die van mij. Ik wist dat ik die klap ging krijgen en ik geef jou een naar gevoel. Maar het komt goed en we gaan gewoon vanaf hier door.' Zeg ik. Ik trek Aiden in een knuffel. Er gaan tintelingen door me heen. 'Loena, ik hou echt van je. Dat zeg ik niet snel maar het is waar.' Zegt Aiden.

'Ik kan dat nog niet zeggen, wel als ik mijn geheugen terug heb.' Zeg ik en kijk hem aan. 'Dat snap ik.' Zegt Aiden. 'Aiden denk je dat net als in sprookjes mijn geheugen terug komt, als een kus ofzo.' Zeg ik. Oké raar idee I know maar het kwam in me op. 'Zal kunnen, weerwolven bestaan ook dus ja. Ik wil het best proberen hoor.' Zegt hij en grijnst.

Ik druk mijn lippen op die van hem. Ik ga buik aan buik met hem zitten. Hij vraagt om toestemming en ik geef het hem. Na een tijdje trekken we allebei terug. We kijken elkaar aan en dan...

Nog even om het spannend te maken.

Er gebeurt helemaal niks. Jammer. Ik hoopte echt dat het werkte. 'Het werkte niet.' Zeg ik. 'Loena, ze komen wel terug.' Zegt Aiden. 'Nee, het moest werken. Misschien als we meer doen dan zoenen komt het terug.' Zeg ik wanhopig. 'Loena, doe niet zo gek. Door verder te gaan komen ze niet terug.' Zegt Aiden. 'Het moet gewoon.' Zeg ik en snik.

'Het komt goed.' Zegt Aiden. De mark. Dat is de stap er tussen in. 'Mark me' Zeg ik. 'Loena je hebt al een mark.' Zegt Aiden. 'Gewoon doe het.' Zeg ik. Aiden markt me nog een keer. Ik sluit mijn ogen. Deze keer doet het geen pijn. Wacht ik herinner me iets. Hij haalt zijn tanden uit me en kijkt me aan. 'Ik heb het terug.' Zeg ik.

Ik herinner me alles. Het verhaal, waarom ik tussen het gevecht sprong alles. 'Dat is super.' Zegt Aiden. We loop rennen naar beneden en vertellen het de andere. We bellen de dokter en vieren voeren een klein beetje feest.

------------

Weer een deel vandaag. Ik had veel inspiratie en hoop dat jullie het leuk vonden.

1323 woorden