4. H14 Gebeten

764 55 0
                                    

Pov Charlotte

Ik word wakker in de armen van mijn mate. Ik sta op en ga douchen. Vandaag komen mijn ouders naar hier. Ze komen kijken hoe het met me gaat. Hoe gaat het met me. Nou goed. Eigenlijk wel. Het hele mens zijn is heel anders. Ik kan sommige dingen niet meer tillen of als ik Mason probeer te irriteren ben ik slomer met rennen.

Eigenlijk ben je iets hopelozer. Ik voel me gewoon soms zwak. Want van hybride naar mens is zo anders. Mason behandelt me soms als een breekbaar glas van porselein. Maar in ieder geval, ik heb mijn mate nog.

Na alles kwijt zijn heb ik nog Mason, mijn ouders, broer en vrienden. Ik ben niet eenzaam. Ze hadden me ook allemaal kunnen verstoten of afwijzen. Gelukkig hebben ze dat niet gedaan.

Ik kleed me aan in een wit strepless shirt met zwarte rok en leren jas. Ik pak ook nog zwarte hakken⬇️

'Goede morgen, wat zie jij er mooi uit

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Goede morgen, wat zie jij er mooi uit.' Zegt Mason en trekt me naar hem toe. 'Goede morgen. Dank je. Mijn ouders komen zo. Weet je nog.' Zeg ik. 'Ja, dat was ik niet vergeten hoor.' Zegt Mason onschuldig. Ik lach. 'Ja tuurlijk. Maar ga je aankleden.' Zeg ik en duw Mason de badkamer in.

Zelf loop ik naar beneden en pak een broodje en een kop thee. 'Goede morgen.' Zegt Nathan. 'Mooie mark.' Zegt hij en grijnst. Ik word knal rood. 'Hou op.' Zeg ik en loop door. Ik plof op de bank. Lizz komt binnen. 'Wat hoorde ik, jij hebt een mark en je hebt zijn geur.' Zegt ze en wiebelt met haar wenkbrauw.

'Stop toch eens. Nathan moet ook alles gelijk aan jou zeggen hè.' Zeg ik. 'Dus was het goed?' Zegt Lizz. Ik gooi een kussen naar haar hoofd. 'Hè. Waar was dat goed voor.' Zegt ze. 'Ik vraag dat toch ook niet over jou en Nathan.' Zeg ik. Lizz lacht. 'Dat van mij van goed hoor. Die van jou vast ook.' Zegt ze en rent weg.

Mason komt binnen. 'Je ouders zijn hier zo.' Zegt hij en gaat naast me zitten. Mason slaat zijn arm om mij heen. De bel galmt door het huis. Ik sta op en loop naar de deur. Ik open hem. Mijn ouders geven me een knuffel. 'We zijn zo blij om je weer te zien.' Zegt mijn vader.

'Ik ook. Ik ben blij jullie te zien.' Zeg ik. 'Je ziet er goed uit voor een mens.' Zegt mijn moeder en draait me een rond. Die ik helaas niet had verwacht. Ik struikel en Mason vangt me op. 'Zo ik red je alweer hè. Je moet het echt gaan bijhouden.' Zegt Mason en zet me recht.

'Ik blijf jullie zo leuk samen vinden. Jullie krijgen vast mooie kinderen. Nu ik daar aan denk. Ik wil wel oma worden.' Zegt mijn moeder en we lopen naar de woonkamer. Mijn hoofd is zo rood als een tomaat.

'Nou, wacht nog maar even met die dingen. Ik hoef nog geen kleinkinderen van jou kant Char. Je broer krijgt al een baby.' Zegt mijn vader. Ja dat is waar. Jesse en zijn mate zijn in verwachting. Nou eigenlijk zijn mate maar mijn broer wordt vader. 'Ik wil wel kinderen. Jij?' Zeg ik tegen Mason. 'Weet niet.' Zegt Mason.

O... oké denk ik. Ik hoop wel dat hij kinderen wil. Ik wil echt geen honderd baby's. 1 is al leuk. 'Jullie zijn nog jong. Relax.' Zegt mijn vader. 'Even, genoeg baby shit. Hoe gaat het als mens zijn Charlotte.' Zegt mijn vader.

'Gaat wel, het is een stuk vermoeider. De trap op gaan en dan als je boven bent moe zijn. Het koud hebben. Ja er zitten narigheden aan maar ik red me.' Zeg ik. 'Plus je bent nu breekbaar.' Zegt Mason. 'Nee, jij vind dat.' Zeg ik.

'Schat, je geneest niet sneller nu dus hij heeft wel gelijk.' Zegt mijn moeder. Ik zucht. Mijn ouders blijven lunchen. Na de lunch gaan ze weer terug. Ik besluit de planten water te gaan geven. Ik vul de gieter en loop alle plantjes langs. Ik hoor geritsel. Ik draai me om. Niks. En dan wordt ik gebeten.

Ik gil en zie een bruine wolf weg rennen. Mason ren naar buiten en knielt bij me neer. 'O Charlotte. Je bloed. Kom we gaan naar binnen.' Zegt Mason. Ik heb het zo warm. Mason tilt me naar binnen en legt me op de bank.

___________

Weer een deel. Ik hoop dat jullie het wat vinden. Ik heb een beetje inspiratie en wilde niet alles in 1 deel schrijven dus een niet heel groot deel maar een deel. Ik ga ook niet stoppen. Ik schrijf deel 4 af🤗🎉 Ik ga dus niet stoppen. Ook heb ik al wat vooruit geschreven en kan ik regelmatig updaten.

Publiceerd: 21-12-17

809 woorden

The Daughter Of The Alpha {Deel 1,2,3,4&5}》Voltooid《Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu