The Daughter Of The Alpha {Deel 1,2,3,4&5}》Voltooid《

2. H14 Caleb

Pov Samantha

Ik ren en verander. Ik ren een stuk tot ik geritsel hoor. Ik stop. Ik kijk om me heen. Niks. Ik hoor een grom. Ik hoor een wolf boos naar me grommen. 'Wat doe jij hier.' Zegt de wolf. 'Ik verblijf hier.' Zeg ik. Niet de beste keus. De wolf springt naar me en drukt me op de grond. Ik had moeten zeggen dat ik de mate van Lars was. ~Ja stom kop, dat had je moeten doen.~ zegt Zoey. Ze heeft zo gelijk.

'Wacht.' Zeg ik als de wolf me wil happen. 'Laatste woord.' Zegt de wolf. Ik hoor voetstappen. Caleb. Caleb gromt naar de wolf. 'Bèta John. Ze is Lars zijn mate.' Zegt Caleb. 'O sorry.' Zegt de wolf en transformeert terug. Ik transformeer ook terug. 'Maakt niks uit.' Zeg ik. 'Maar ik ga weer.' Zegt de bèta van Ryan dus.

Oké ook handig. 'Gaat het?' Zegt Caleb. 'Ja.' Zeg ik. 'Kom we gaan terug.' Zegt Caleb. Ik knik. 'Caleb, wat heeft je mate.' Zeg ik. 'Een gif dat je langzaam van dood gaat. Ze herkent niemand meer. Dus ik mag verder van haar.' Zegt Caleb. 'Verder?' Vraag ik. 'Ja als ik een leuk persoon tegen kom. Ik mag gewoon daten enzo.' Zegt Caleb. 'O zo.' Zeg ik. Ik snap wel dat Caleb door mag.

'Maar dan nog een vraag, Over welke wraak had Lars het.' zeg ik. 'Je bent wel nieuwsgierig, maar vooruit. Toen ik me mate ontmoette, had Lars iets met haar. Hij wilde het niet uit maken. Maar ik vond dat dat moest. Mijn mate was het er mee eens alleen Lars hield van haar. Hij kon het niet. We hadden ruzie en na 2 weken was mijn mate bij mij.

Ik heb haar 2 jaar geleden ontmoet en na die ruzie en een jaar werdt ze ziek. Ze gaat binnen kort dood.' zegt Caleb en hij heeft tranen in zijn ogen. 'Sorry, dat ik het vroeg.' zeg ik. 'Maakt niks uit, kom we gaan terug. Ik moet trainen met de jongens en jij doet mee.' zegt Caleb. Ik zucht. Trainen, jippie. proef het sarcasme.

'Cupcakes.' zeg ik. 'Je bent echt schattig als je moet trainen.' zegt Caleb en rent naar hun huis. Ik bloos. Wacht waarom. ~ik vind Caleb nu leuker als Lars. Caleb is zorgzaam en lief en minder snel boos en Lars is snel boos, te jaloers, luistert niet en wel lief en knap maar Caleb is ook lief en knap. Kan hij niet onze mate zijn~ zegt Zoey. 'Sam, kom je.' zegt Caleb in de ver te.

Ik schrik op uit mijn gedachten. Ik ren naar Caleb. 'Lars is weg met Ryan naar een pack. Dus we moesten op je letten. Hij is de hele vakantie nog weg en een week van je school week. Dus ik en Tyler gaan mee naar jou school samen met Quinten en Sander.' zegt Caleb. Ik knik. Ik baal er wel van dat Lars me niet gedag heeft gezegd. Ik ben zijn mate en we hebben nu al na anderhalve week ruzie. 'Kom we gaan trainen.' zegt Tyler.

'Wacht ik moet me kleren veranderen.' zeg ik en ren naar Lars zijn huis. Ik bel aan. John doet open. 'Ik wil even me kleren pakken, ik logeer bij de jongens hier naast.' zeg ik. Hij knikt. Ik pak mijn koffer en loop naar het huis van de jongens. Ik kleed me om in de badkamer en loop weer naar buiten. 'Nou kunnen we?' zegt Tyler. ik knik. We lopen naar een grote hal. Er staat een boksring, matten en van alles qua fitness dingen. Welkom in de cupcake bedorven wereld.

'Nou we beginnen met normaal vechten.' zegt Sander. 'Ik ga fitnessen.' zeg ik en loop die richting op. 'Nee, je gaat samen met Tyler.' zegt Sander. 'Maar...' zeg ik maar wordt richting de matten geduwd. 'Doe voorzichtig met haar en leer haar de basis.' zegt Sander. 'Zo sam, laat maar zien wat je kan.' zegt Tyler en grijnst naar me. Ik sla hem en hij kijkt me aan zo van, ben je serieus.

Ik probeer nog een keer te slaan maar hij pakt me hand en duwt me op de grond. 'Kom op Sam, doe beter je best. Zelfs een baby doet het beter en slaat harder.' Zegt Tyler. Ik kijk hem verontwaardigt aan. 'Ik kan best voor me zelf opkomen en ik sla harder als een baby.' Zeg ik en sla hem. 'Kijk zo.' Zeg ik en sla hem nog een keer. Helaas was dit van korte duur. Tyler tilt me op en gooit me op de mat.

'Oké, nu je verdediging. Je wordt aangevallen. Je moet proberen uit me armen te komen.' Zegt Tyler. Hij pakt me vast onder me oksels. Ik doe me armen omhoog en zak door me knieën. Ik sta nu grijnzend voor Tyler. 'Hoe?' Zegt Tyler. 'Geleerd van Finn.' Zeg ik. 'Oké en nu ik ga je proberen te raken en jij gaat blokken.' Zegt Caleb. 'O oké.' Zeg ik.

'Oké Tyler ga jij maar tegen Sander.' Zegt Caleb grijnzend. Tyler zucht. Caleb gaat voor me staan en begint gelijk. Ik probeer zijn klap op te vangen maar Caleb raakt me in mijn buik. 'Au.' Zeg ik. 'Probeer geen open plekken te laten zien. Ontwijk en sla weg met je onderarm.' Zegt Caleb. Na een uur trainen, rennen en bewegen. Zijn we klaar. 'Oké goed je werkt. Nu gaan we eten.' Zegt Quinten.

'Ik kook.' Zegt Caleb. Iedereen knikt instemmend. We lopen terug naar hun huis. Caleb gaat de keuken in en de rest gaat gamen. Ik ga bij het gamen zitten. Na een tijdje verveel ik me en ga naar de keuken. 'Hey, kan ik helpen. Ik verveel me namelijk.' Zeg ik als ik de keuken in kom lopen. 'Ja hoor. Wil je de komkommer snijden?' Zegt Caleb. 'Ja is goed.' Zeg ik en pak een mes en snijplank.

Plus de komkommer natuurlijk. Ik ga aan tafel zitten en begin met snijden. Als ik halverwege ben snij ik in mijn vinger. Ik ben altijd onhandig. 'Au.' Zeg ik. 'O shit, Sam.' Zegt Caleb en bekijkt me vinger. 'Kom.' Zegt Caleb en tilt me op het aanrecht. Caleb kijkt druk in de kastjes naar ik denk een pleister. 'Kom, eerst schoonmaken.' Zegt Caleb en haalt de jodium tevoorschijn.

Nee. Niet jodium. 'Nee Caleb. Geen jodium.' Zeg ik en verberg me hand. 'Sam, doe niet zo kinderachtig en geef je hand.' Zegt Caleb. Hij klikt bezorgt. Lars was ook bezorgt geweest en die had later me uitgelachen omdat ik niks kan in de keuken. Dat is een verschil tussen Caleb en Lars. Caleb zal me er nooit om uitlachen. Ik was zo in gedachten dat ik niet door had dat Caleb me hand en de jodium vast heeft.

Hij doet de jodium er op en dan gauw de pleister. Er vallen een paar tranen over me wangen. 'Sam, het komt goed.' Zegt Caleb en veegt de tranen weg. 'Weet ik.' Zeg ik. Hij gaat langzaam naar voren en....

-----------------------

Sorry dat het zo lang duurde. Ik had het best wel druk en was veel buiten door het schitterende weer. Maar gelukkig wel een lang deel met een kleine cliffhanger... hoop dat jullie het leuk vonden.

1207 woorden