|Yetişkin içeriklidir.|
Bir hacker tarafından her şeyimin yedi yirmi dört izlendiğinden habersizdim. Odamda üstümü çıkarırken bir hackerın beni izlediğini tahmin dahi edemezdim ancak başıma gelmişti.
Onun karşısında özelim ya da gizlim yoktu.
Son...
Gökyüzünü bulutlar sardı, gökkuşağını seven ne kadar fani varsa gökkuşağının her bir renginde ayrı ayrı can verdi.
Yürüdüğüm kaldırım taşları, şahit oldukları her anı kulaklarıma fısıldadı.
Yağmur damlaları, göğün acılarını dillendirdi. Peki ya benim acılarımı kim dillendirecekti? Gözlerim denizlere dokundu, irisleri denizlerin üzerine sindi. Ellerim gül yapraklarını avuçlardı, kanı tenime döküldü. Kulaklarım bir şarkı dinledi, ritmi onun adını bağırdı. Dudaklarım aralandı, nefesim onun nefesini dilendi.
Nefesi için, nefesim.
Sonra bir hortum gül yapraklarını uçurdu, denizleri kuruttu, şarkıları susturdu.
Bir nefesim kaldı, nefesinden ötürü.
En başında güvenin damağımda acı tadı bırakacağını tahmin etmemiştim. Zaten güven sadece bir acı tadıyla yetinmeyecek kadar zalimce davranmıştı.
Ben... sadece güvendim.
Korktum, kaçtım, geri döndüm, cesaretimi topladım ve yeniden korkunun zirvesine tırmandım.
O heryerdeydi. Telefonumun kamerasında, bilgisayarımdaki dosyalarda ve uyuttuğum sırlarımda. Sırlar uyandı...
Ecsad hiçbir zaman sıradan bir internet sitesi olmamıştı lakin şu anda her zamankinden daha tehlikeli ve aykırıydı.
Altı hacker, bir siyah mendil ve kim olduğunu bilmediğim birinden aldığım tehditler...
Her şey ailemin Ecsad sitesinde ifşa edilmesiyle başlamıştı.
Kapımda bulduğum siyah mendiller, ben çöpe attığım günün ertesinde yanında notlarla beraber dönmüştü. Beni tehdit eden, şehri terk etmemi söyleyen birine karşı koruyordu fakat; Kapıma mendillerle not bırakan bir psikopat ne kadar iyiliğimi düşünüyor olabilirdi?
Hiçbir şey ne yazık ki bu kadarla kalmadı... Gizem daha fazla artı ve ben artık tehlikenin içinde yüzen kadına dönüştüm.
Benim haberim dahi yokken, olduğum her yere ulaşabilen hackerin gözleri üzerimdeydi.
O... o heryerdeydi, olmayacağı bir köşe, ulaşamayacağı bir ağın varlığına inanmıyordum. Kaçabileceğim en ufak yerim yoktu. Gerçeklerden kaçabileceğim yalanları benden çalıp yerine gerçekleri koymaya son vermiyordu.
O her yerdeydi, öyleyse ben neredeydim?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
