ECSAD

32.Bölüm: Bu Hayatı İsteyeceksin

32.Bölüm: Bu Hayatı İsteyeceksin

Yüzüne dalga dalga yayılan ifade belirsizlikti. Gülerek başını iki yana salladı. "Sen inanılmaz bir kadınsın."

Kaşlarımı çattım, inanılmaz olan neydi? "Neden böyle söyledin?" X'i tanıyordu, tepkilerinin başka açıklaması olamazdı. Beni inanılmaz görmesinin sebebini merak ediyordum.

"Koyduğun şart için." Bunun bende farkındaydım. Asıl sorum takındığı tavrın nedenleriyle ilgiliydi. "Henüz şartlara gelmedim. Bu anlaşmamızı kabul etmem adına gerekli. Sonra da şartlarımı söyleyeceğim." Ne kabul ediyor ne de reddediyordu. Lakin benim bir cevaba ihtiyacım vardı.

"Sende buna değer ne olduğunu düşünüyorsun?" Nüvah'ın sözleri üzerine hayretle ona baktım. Görünüşe göre hoşuna gitmeyen isteklerim vardı. O da kibarlığını bırakıvermişti. "Şimdi de beni aşağılamaya başladın demek."

"Hayır, seni aşağılamıyorum. Cevabını merak ediyorum. Gerçekten soruyorum sana." Hep böyle garip sorular sonran biri miydi?

Şehir merkezine git gide yaklaşıyorken, artık yollar tanıdıktı. Bu yüzden yola bakmak yerine ona bakmaya başladım. Yüzünü ve tepkilerini dikkatle inceliyordum. "Konu ben değilim. Konu senin istemiş olman." Buğra'ya karşı yanımda olmak isteyen kendisiydi. Bende buna değer ne olduğunu o bilecekti.

Sessiz kaldı. Aramızda büyüyen sessizliğe karşın öfkeyle doldum. Evet ya da hayır demek bu kadar zor olamazdı. Söz konusu X olduğundan mı sessizliği seçiyordu? "Sende mi ondan korkuyorsun?"

Dudakları kıvrıldı. "Başka kim korkuyormuş?"

Saçma sapan sorularından sıkılmıştım. Amacı neydi? "Buğra? Yeterince açık değil mi? Onun yüzünden beni öldürmeye kalkacak kadar kafayı yemiş." X Nüvah'ın varlığına karşı ne yapardı bilmiyordum. Nüvah onun tarafından biri olabilirdi. Belki de onu şaşırtmama neden olan da buydu.

Yüzündeki çarpık gülüşle konuyu istediği noktaya getirdi. "Ya sen?"

Dudaklarımın arasından oflarcasına bir nefes verdim. "Korkmadığım birinden korunmak ister miyim? Aptal biri mi olmaya başladın birden?" aptal derken özellikle vurgulamıştım ve bu vurgu damarına basmıştı.

"Tamam. Ben yanında olduğum sürece ondan hiçbir haber alamayacaksın. Varlığı yok olmuş gibi olacak."

Kabul ediyordu... Eğer X'in tarafından biri olsaydı bunu yapamazdı. Zira onu durdurmaya birinin gücü yetecek olsaydı en başında Ecsad'ı hiç tanımamış olurdum.

Saklanmasına izin vermeden "Sorumu geçiştirdin." dedim. O da "Hangi sorunu?" diyerek anlamazdan gelmeyi tercih etti. Böylece aynı soruyu tekrar sordum. "Ondan korkuyor musun?" üzerine uzunca düşünmesi gereken bir soruydu bu sanki. Cevabı belliydi ancak düşünmek geç kalınmış eylemlerdendi.

Nihayetinde o paketlenmiş cevabı önüme koydu. "Ben hiçbir şeyden korkmam." Onu hiçbir şeyden korkmayacağını bilecek kadar tanımıyordum lakin en azından X'ten korkmadığını görebiliyordum. Korksaydı beni korumayı kabul edemezdi. Buğra bile beni koruyamayacağı için korku nöbetleri geçirirken ölüm fermanıma karar vermişti. Merak ediyordum, Buğra'nın yapamadığı neyi yapacaktı?

"Neden, özel güçlerin mi var?" Onu tiye alışım sakinliğine dokunamadı.

"Üzerimde Tanrı'nın bilgeliği var."