|Yetişkin içeriklidir.|
Bir hacker tarafından her şeyimin yedi yirmi dört izlendiğinden habersizdim. Odamda üstümü çıkarırken bir hackerın beni izlediğini tahmin dahi edemezdim ancak başıma gelmişti.
Onun karşısında özelim ya da gizlim yoktu.
Son...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12.Bölüm: Tehdit Tehditle Susturulur
Bir ses, uykumu tutuşturarak göz kapaklarımı aralarken yüzümü buruşturarak diğer tarafıma döndüm. Uzaklaşmaya başlayan uykuma sıkıca sarılmak ve boyun girintisine sokulmak istiyordum. Bu sesin telefonuma gelen mesaja ait bilirdim sesi olduğunu anladığım an meraklanmıştım ve merak uykumu kaçırmaya başlamıştı. İlla uykum kaçacaktı yani... Daha fazla direnmeden doğruldum.
"Nerede bu telefon?" Diye etrafımda aramaya başladığımda nerede bıraktığımı hatırlamaya çalışarak ayağa kalktım. Gece nasıl geldiğimi bile bilmiyordum... Uykusuzluk gerçekten bana göre değildi.
Sonunda çarşafımın altında elime gelen çisimi kavrayarak onu oradan çıkardım. Kilit ekranda mesaj yazsa da mesajı yerinde okumak istediğimden direkt şifremi girdim. Açıla ekran ile karşımda siyah mendil yazısı duruyordu. Sahi, onu ne zaman telefonuma kaydetmiştim?
Siyah Mendil: Kapıyı aç.
Kaşlarımı çatarak hızla odamdan çıktığımda uzun zaman sonra tekrar siyah mendilden mesaj almak garip hissettirmişti. Dış kapının önüne geldiğimde dudaklarımı yaladım ve kapının deliğinden dışarıyı kontrol ettim. Kimse yoktu, ki zaten kapı da çalmamıştı. Parmaklarım kilidi açtıktan sonra kapıyı araladı. Ardından yere baktığımda gördüğüm her şey siyahtı.
Siyah bir zarf, üzerine iliştirilmiş siyah mendil.
Eğilerek zarfla beraber mendili alıp kapıyı tekrar kilitledim. Bir elimde telefonum, diğer elimde mektup ve mendil duruyordu. Salondaki iki kişilik koltuğa oturarak telefonumu ve mendili sehpaya koyup zarfın yapıştırılmış üçgen şeklindeki parçasını yapıştığı parçadan ayırdım.
İçinden çıkan beyaz kağıttaki mürekkep izlerini görebiliyordum. Hızla içindekini çıkarıp kâğıdın katlarını açtım. Bu aklıma dün ki kâğıdı getirmişti... hemen oturduğum koltuğun sırtında duran paltomdaydı. Gözlerim baştaki ilk yazıyı bulurken burada sevgili bayan Sahre gibi bir şey yazdığını düşünmeden edemedim, beni gülmenin kıyısına getiren bu düşünce çok sürmeden kıyıdan döndü.
Tehdit edildiğinden nasıl edildiğine kadar her şeyi biliyorum. Sana yardım edeceğimi söylemiştim değil mi? Ben dediğimi yaparım kaybın kızı.
Bugün saat 18:00'da MKD şirketinin ilerisindeki orman yolunda ol.
Tehdit ancak tehditle susturulur.
Kadrajını iyi ayarla Güz.
-Siyah Mendil
Eğik ve karmaşık yazısını zar zor seçerek okuduğumda, bununla yetinemedim. Tekrar tekrar başa dönerek okumaya başladığım ne düşüneceğimi şaşırmıştım. Bana yardım edeceğini söylüyordu, sebebi neydi? Kapıma siyah bir mendil bırakan birinden bahsediyorduk. Onu başka şekilde tanımamıştım hiç. Fakat... daha önce tanıdığım biride olabilirdi. Hiçbir fikrim yoktu. Lakin ben hep başka biri olarak düşünmüştüm onu. Belki de tam bu noktada hata yapıyordum.
