the one

Chapter 18

       fher082791 hi bhe. thanks sa pag follow miss yah..
      CaysieAnne salamat sa pag follow

   This chapter is for you guys.. Godbless

CLEO'S POV

Simula ng nag start akong lumipat dito sa apartment ni Ate Clarissa ay lagi ko nang nakikita si lola na nakaupo sa labas na  malungkot at nakatingin sa mga nadaang babae.

" lola kape po tayo."sabay abot ng kape sa kanya.

"Salamat iha. "Matipid na pasasalamat nya kasabay ng matipid na ngiti nya.

"Bakit ho sobrang lungkot nyo this past few days?" Tanong ko.

"Paano ba naman kasi wala pa din akong mahanap para sa apo ko. Nakarating na ang parents nya at gusto ng mga ito na ipa - pares sya sa babaeng hindi nya gusto. Kaya naman nag pahapyaw sya sakin na baka hindi ko na sya makita." Malungkot na kwneto nya.

"Baka maglayas ang apo ko sa bahay nila dahil sa pag pupumilit ng mga magulang nya. Naawa ako para sa kanya."

"Ang hirap naman po ng lagay nyo lola. Kayo ho ang naiipit sa problema ng anak at apo nyo." Sabi ko habang hinihimas ang likod ni lola.

"Cleo.. please help me. Malakas ang kutob kong pag ikaw ang naging kapares nya sa kaarawan nya hindi na sya kukulitin ng parents nya.. please." She started to cry.

"Mas mapapayag ko syang mag stay sa bahay at wag na syang guluhin ng parents nya pag nakita nilang isang tulad mo ang nobya ng apo ko. "Pag mamakaawa nya.

Hindi ko alam kung tama bang pumayag ako sa hinihinging tulong ni lola. Kahit kasi sabihing kunyari lang ay napaka hirap. Lalo na at hindi ko sila kilala at wala pa akong nagiging nobyo.
This is bad idea pero sa lungkot ni lola ay para akong nadudurog . Ang swerte ng apo nya dahil nagkaroon sya ng lolang katulad ni lola. Yung handang magbaba ng pride sa ibang tao para lang makiusap para sa apo nya .

hindi ko kayang nakikita si lola na malungkot dahil para akong kinokonsyensya. Na wari mo ay may nagawa akong kasalanan sa kanya .

"Ok lola.. for you pupunta po ako. But lola sa araw na yun lang po ako maaring mag sub. Bilang girlfriend ng apo nyo. " sabi ko kay lola.

" talaga apo?" She asked unbelievable.

"Opo lola kaya hwag na ho kayong umiyak. Tahan na po." Sabi ko kay lola .

Nabigla nalang ako ng yakapin ako ni lola. I take the opportunity to hug her back. Matagal ko na rin kasing hindi nakikita ang grand parents ko kaya. Iniisip ko nalang na sya si lola na miss na miss ko.

Tuwang tuwa si lolang yumakap sakin at nagpasalamat ng paulit ulit.

"Sobrang salamat sa kabutihan mo iha. Maibabalik ko rin ang tulong na ginaw mo para sa apo ko." She smiled.

"Wala ho yun. Isa pa nakikita ko ho kasi sa inyo ang lola ko eh. Ganyan din po kasi sya samin noon, she always think about us. Na kahit sarili nya ay mapabayaan nya para lang mapasaya kami ng mga pinsan ko." Kwento ko kay lola.

"Talaga? Na saan naman ang lola mo ngayon iha?" Tanong nya.

"Nasa province po, may munting lupa po kasi sila dun na pinagtataniman nila ng pwede nilang ikabuhay kaya hindi po sila makaalis dun para bisitahin kami." Sagot ko.

"Ganun ba? Siguradong miss na miss mo na sya at ganun din sya sayo." Sabi ni lola.

"Sobra po lola. Matagal na taon na ho kasi kaming hindi nakaka pag bakasyon dun. Simula ng maextend si papa sa trabaho nya. Hindi pa ho kami nakakabalik dun." Kwento kong muli.