the one

Chapter 29

Blue_Hydra thanks sa pag follow. Masunurin ka ah.. hahaha.. muahh.. salamat po ..Godbless.

Cleo's POV
Nag start na ang second semester namin kahapon and thanks God dahil same pa rin kami ng block nila Tamara ,Patrick at Justin.

Sabi ng Professor namin may bago daw kaming magiging blockmate. Graduate daw sya dito pero nag stay ng isang sem. Abroad and today daw sya papasok.

"Good morning class."bati samin ng prof. Pagpasok nya ng room.

"Good morning sir."balik bati namin sa kanya.

"So how's your second day of class?kaya pa ba?" Tanong nya samin.

"Ok pa naman sir."sagot ng halos lahat.

"Hahaha so I hope till last quarter yan pa rin ang maririnig ko at same total pa din ng student ang makikita ko sa record ko hah." Pananakot ni sir na alam naming half meant lang.

"Sir naman eh. Kinakabahan tuloy kami, Diba guys?" Sabi ni Tamara kay Prof.

"Oo nga sir. Wag ganun! Mamaya mag shift kami bigla eh."sabi ni Andy na classmate namin.

"Hahaha.. kayo talaga mga bata kayo. " tuwang sabi ni Sir samin.

"Ohh.. guys andito na sya. "Sabi ni Sir samin ng may kumatok sa pinto.
"Come in." And when the guy came infront. Bigla nalang napa hampas ng kamay si Justin sa upuan.

Nagulat kaming lahat kaya napatingin ako sa kanya.

"Justin Chillax natatakot sila sayo. Look at Cleo."sabi ni Patrick.

Justin look at me but there's anger in his facial expression.

While im in shock dahil ngayon ko lang sya nakitang ganito kagalit nag bubulong bulungan na ang mga blockmate namin. Kahit ang mga taga ibang room ay nanunuod na sa labas ng room.

"So he is really back?? " sabi ng classmate kong lalaki.

"Oo sya si Andrew valencia hindi ba?sya yung isa sa successor nitong campus katulad ni Justin at ex bestfriend nya na nang agaw sa ex girlfriend ni Justin na si Bethany." Kwento ng isa. Nagulat ako lalo sa narinig ko kaya napatingin ako sa kanya at sa lalaking nasa harap.

"Stop that gossip guys. Andrew seat wherever vacant seat you wanted."utos ni Sir.

"Ok sir Thank you. Mukhang hindi ko na kailangang mag pakilala kasi mukhang kilala naman na ako ng lahat."he said then walk towards our direction.

Nanggigil si Justin kaya naman tiningnan ko sya at hinawakan ang kamay nya to make him calm.

"Hi!! Diba ikaw yung girl na tinulungan ko last time?" Tanong ni Andrew ng makaupo sya sa kaliwa ko.

"Ahh.. eh.. ako nga."tanging sagot ko. Medyo dumiin kasi ang pagkakahawak ni Justin sa kamay ko.

"So you're his present ah.." sabi pa nya

"Hah?" Takang tanong ko.

"Wala.. hahaha" then he laughed. And Justin stand up.

"Don't you dare try to get my Girlfriend again I'll promise you I will never let you be alive." Justin said.

"Chill. Wala pa nga akong ginagawa ganyan ka na katakot." Then he laughed again. He looks like a psycho in his attitude.

"Stop you two!" Our Professor said.

Wala ng ibang sinabi si Justin kundi tingnan ng masama yung Andrew then hinila ako palabas ng classroom.

Sobrang sakit nang pagkakahawak nya sakin at halos matalisod ako sa bilis nyang maglakad. Remember napaka tangkad ni Justin sakin at ang hirap habulin ng lakad nya.

Many student know already what happened back there. Kaya ang dami ng lumabas sa mga rooms nila para maki usyuso.

Huminto lang si Justin pag dating namin sa rooftop.

"Aww.."tanging nasabi ko ng muntikan na akong mapa subsob sa likod nya. Huminto ako bigla kaya natapakan ko sarili kong paa.

"Sorry. What happened.?!" He asked worriedly.

"Ok ka lang ba?" He asked.

"Not so."sagot ko. Umupo ako at tiningnan ang isang paa ko na nalaglagan na ng sapatos sa bilis nyang maglakad. Hindi ko naman na nahintuan para balikan dahil sa higpit ng pagkakahawak nya sakin.

"Sh*t! Im sorry babe!" Sabi nya ng makitang dumudugo ang paa ko. At nakita rin nyang namumula ang wrist ko dahil sa higpit ng pagkakahawak nya kanina.

Mabilis nyang kinuha ang panyo sa bulsa nya para itali sa paa kong nasugatan at hinimas ang wrist kong sobrang namumula at di ko masabi na sobrang sakit at hapdi dahil sa higpit kanina.

"Im really sorry babe! Ang tanga tanga ko! Hindi ko naalala na kasama nga pala kita. Im sorry babe. Sorry." Then he started to cry.

"It's ok babe. Ok lang ako. Alam ko sa oras na to ikaw ang mas nasasaktan at may malalim na sugat. So stop saying sorry. "Sabi ko sabay yakap sa kanya.

He cried so hard na para bang batang iniwan ng mama nya.

Sobra siguro talaga syang nasaktan sa ginawa sa kanya ni Bethany at ni Andrew na best friend nya and I know this time natatakot syang maagawan muli. Hanggang ngayon hindi pa rin naghihilom ang sakit ng kahapon sa puso nya.

Hinintay ko syamg mahimasmasan para bumuti ang pakiramdam nya. Hahayaan ko na munang hindi maka attend sa class namin kaya naman na ni Tamara at ni Patrick na i-excuse kaming dalwa. And knowing Justin na anak ng may ari ng Campus wala ng marami pang satsat dahil sa takot nilang matanggal sa trabaho.

"Are you ok now?" Tanong ko sa kanya ng umayos na sya ng upo .

"Yes. Thank you and I'm sorry again."sabi nya.

"Sinabi ko naman diba ayos lang ako, Sanay na ako sa mga ganitong sugat. Wala pa nga to sa nakukuha ko dati pag tumatakbo ako papasok para lang di masaraduhan ng gate pag malelate na ako sa school."kwento ko pa.

"Kaya wag ka nang mag alala tungkol sakin."ngiti kong sabi sa kanya.

"Salamat talaga babe. Ay babe. Bakit parang kilala ka ng lalaking yun?" Tanong nya.

"Ahh. Napadaan kasi sya sa cafe and sakto namang may delivery eh malalaglag yung hawak ko kaya tinulungan nya ako. Yun lang naman hindi nga ako makapag pasalamat kasi tinawag ako ni Manager agad."sabi ko.

"Ganun ba? Babe can you promise me something?" Tanong nya. I nod for agreeing.

"Can you please not let him near you?can you promise me that?" Sabi ni babe sakin na may bahid pa din ng sakit sa mga mata.

"I'll promise as long as I can babe. Pero paano pag may mga groupings o ano na kailangan talaga naming magkapartner?" Tanong ko na alam ko kasi di naman maiiwasan yun.

"Yes babe sige papayag ako but please wag mo syang kausapin ng kung ano if it is about sa school works ok lang but further than that please don't say anything."sabi pa nya.

"Ok babe. I'll promise. Iloveyou babe." Sabi ko sa kanya na nagpangiti sa kanya.
He hug me and kiss me again. Nakakahiya man dahil nga nasa school premises kami pero eto lang ang pinaka magpapakalma sa galit at sakit na nararamdaman nya kaya hindi na ako tumutol pa.

That sweet.. passionate kiss with love.. is all he need. Hindi ko pa man ganun napapalitan si Bethany sa puso nya. Alam ko na malaki na ang pag asa kong makakalimutan nya na to ng tuluyan. This time she will be gone forever in his heart and his life.