My Ex Boyfriend, My Fiancee [COMPLETED]

CHAPTER 7: Fiance

SABRINA'S POV

Napatigil ako sa pagkain ng mag ring yong phone ko. Bakit kaya napatawag si Dad? Napatingin naman yong apat sakin pero di ko na pinansin.

"He-" di man lang ako pinatapos! Tsk..

"Sabrina, I have something to tell you. It's important. Just go home now and go to my office!" Ano namang importanteng sasabihin niya sakin. And wait? Akala ko next week pa siya uuwi?

"But Dad-?" Pinatayan ba naman ako? Pano yan may klase pa ako pero baka magalit si Dad pag diko siya sinunod. Mag papaexcuse nalang ako.

"Guyys.. I need to go. Paexcuse nalang ako. Importante lang!" Sabi ko at tumayo.

"Huh? Ah! Okay! Ingat!" Sagot ni Aleah.

"Bye girls!" Paalam ko at tuluyan ng umalis. Nakita Kong nalungkot si Claud noong umalis ako dahil di man lang ako nagpaalam na sa kanya.

Don't worry Claud! I'll do my best para matutunan kang mahalin. Pero bago yon, sana matanggap mo na hanggang kaibigan lang muna ang maibibigay ko sayo ngayon.

BAHAY..

Agad akong dumeretso sa office ni Dad pagkarating ko. Kumatok muna ako bago pumasok ng Office niya. Yap! May sariling office si Dad dito sa bahay. Wag na kayong magtaka kung bakit! Pagpasok ko ay nakita ko siyang nakatalikod at nakaharap sa bintana. Bigla siyang humarap at nagsalita.

"Mabuti naman at nandito ka na Iha!" Sabi into.

"Dad please! Please straight to the point! Ano bang importanteng sasabihin mo sakin?" Naiinis na sabi ko. Pasuspense pa kasi eee. Lalo tuloy akong kinakabahan. Ano ba kasing sasabihin niya?

"You're going to meet your fiance soon!" Tss.. Yun lang naman pala eh, akala ko kung ano na! I'm going to meet my Fiance soon lang naman pala! Wait...

LOADING...

PROCESSING...

100 PERCENT COMPLETED...

"FIANCE???"

"I'M GOING TO MEET MY FIANCE??"

"Hey Sabrina! Please low down your voice!"

"How could I low down my voice if I'm going to meet my fiance? Dad are you out of your mind?"

"I'm serious Sabrina!"

"Why? Bakit kailangan niyo akong ipakasal sa taong hindi ko mahal at higit sa lahat hindi ko kilala?"

"Dahil kailangan nila ang pamilya natin iha! Nalulugi na ang kompanya nila at kailangan natin silang tulungan in the way na makipag partnership tayo sa pamilya nila." Paliwanag ni Dad.

"Nalulugi? Kung ganon bakit kayo pumayag na makipag partnership sa kanila? Eee.. Sila naman yong nalulugi ah, hindi tayo.."

"Malaki ang utang na loob natin sa pamilya nila Sabrina, noong araw na nalulugi din ang kompanya natin ay tinulungan nila tayong makaahon. Kaya ngayong sila naman ang nangangailangan, we need to help them. And besides, this is not just for them but also for us, for our company."

"So you mean Dad, Sinisingil ka nila ngayon porket tinulungan nila tayo dati?"

"No! Not like that! I just want to help them because I know their family and Erick is my Friend." Erick? Sino yun?

"Pero Dad ayoko! Ayokong ikasal sa taong di ko mahal!"

"Sa ayaw at sa gusto mo Sabrina, you're going to follow me and that's final, or else.."

"Or else what Dad?"

"Or else I'm going to send you in Korea to manage our company there!" What? Never! Ayokong tumira sa Korea mas gusto ko dito at lalo namang ayokong imanage yong company namin doon.

"Aissh fine!" Sabi ko nang naiinis. No choice eee.

"Good!" ngumite pa siya at tumalikod ulit. Aalis na sana ako ng magsalita ulit siya. Kung nagulat ako kanina sa sinabi niya mas nagulat ako sa sinabi niya ngayon.

"And by the way Iha, Next week is your flight to Philippines. You need to meet your fiance their!"

"What the f*ck!? Seriously? Philippines? I'm going back to Philippines?" Hindi makapaniwalang bulong ko sa sarili.

Lumabas na ako ng office ni Dad na hindi parin makapaniwala sa mga narinig ko. Una, yong fiance thingy na yan. Kesyo mamemeet ko na daw yong fiance ko ng hindi ko alam. And lastly, I'm going back to Philippines. My gahdd I don't know if I'm ready to face again my past.

Bakit naman ganon? Akala ko pa naman dito ko mame meet yong fiance ko raw. Sa dinami rami ng lugar sa Pilipinas pa! Sa lugar kung saan ako nasaktan. Sa lugar kung saan ako nadurog. Sa lugar na ayaw ko ng balikan. Sa lugar kung saan ko siya nakilala. Ang taong sumira ng pagkatao ko.

I remember again what happened in my past.
Pinaasa, niloko, ginamit at pinaglaruan ako ng taong akala ko ay mahal ako. Minahal ko siya higit pa sa buhay ko. I always care for him. Akala ko we have the same feelings, pero nagkamali ako, ginagamit lang pala niya ako para magkabalikan sila ng Ex niya.

It hurts! It hurts a lot! Its make my heart broken into pieces na mahirap ng mabuo pa ulit.

"Is the heart was made to be broken??"

Bakit naman ako matatakot na bumalik ng Pilipinas?

Natatakot ba akong magkita kaming muli? Para saan pa at kinalimutan ko na siya? Its almost 5 years I think. At alam ko sa sarili ko na naka move on na ako. Yon nga lang nahihirapan pa akong magtiwala ulit.

Tsss.. Ano naman ngayon kung magkita kami ulit? Sino ba siya? Tyaka isa pa hindi naman siya ang ipinunta ko roon! Matagal ko na siyang kinalimutan at wala na akong pakialam sa kanya, sa kanila ng babaeng impokrita. Haha! Magsama sila!

NAKAMOVE ON NA AKO! KAYA ALAM KONG HINDI NA AKO MULING MASASAKTAN KAPAG NAG KRUS MULI ANG MGA LANDAS NATIN. IPAPAMUKHA KO SAYO KUNG ANO AT SINO ANG SINAYANG MO! PAGSISISIHAN MO ANG LAHAT NG GINAWA MO SAAKIN G*GO KA! F*UCK YOU!