Every Girls' Dream [Gimme 5]

[EGD]: Chapter 45

The Announcement

~*~
J I L L I A N  R O C H E

Naka-uwi na ako, hindi na ako nag-stay or bumalik sa school. Cutting kung cutting, no one cares.

Pag-bukas ko ng pintuan, nakita ko si Ate na naka-upo sa sofa while watching television. Talagang nakapan-dekuwatro pa, at busy na kuma-kain ng favorite niyang popcorn.

"Ang aga mo naman yata? Half day?" sabi ni Ate habang busy pa 'rin sa pano-nood. Hindi 'man lang ako lingunin.

Hinu-hubad ko naman yung sapatos ko sa gilid.

"Nah, cutting classes." sabi ko, sabay dere-deretso akong pumunta sa hagdan para um-akyat.

"Cutting classes?!" lumingon ako kay Ate, at halatang inis na pinatay ni Ate ang TV. "What the hell are you doing, Jillian Roche? Alam mo ba na puwede 'kang magkaroon ng major offense niyan sa school?" tinignan ko lang si Ate na halatang inis na inis sa na-rinig niya.

"And then?" tanong ko pa-balik kay Ate, wala talaga ako sa mood makipag-usap ngayon or even comminicate and socialize with others.

Napa-irap si Ate sa hangin, at tuloy tuloy nalang akong umakyat papunta sa kuwarto ko.

What a nice day.

Pag-pasok ko pa lang ng kuwarto ko, ang kalat. Gusto ko siyang ayusin nor linisin, pero wala ako sa mood para gumalaw and such.

I locked the door, at inihagis ang bag sa isang gilid. Ibinagsak ko nalang ang katawan ko sa kama, katulad ng mga gina-gawa ng mga pagod na pagod na sa buhay nila at problema. So many problems, f*ck it all.

Tinignan ko yung cell phone ko, at nakita 'kong maga-ala una pa lang ng hapon. Akala ko, alas tres na. But, nevermind. Pinatay ko ang cell phone ko, kasi 'nga, ayoko ng may kausap sa ngayon. Ma-awa naman kayo sa'kin. Hayaan ninyo akong mag-isa, kahit ngayon lang. Kahit isang araw lang.

Pagka-tapos 'kong patayin ay inilagay ko siya sa side table ko. Napa-hinga ako ng malalim, at kinumutan ang sarili ko.

But then, nakita ko yung gitara 'kong matagal ko ng hindi gina-gamit. Matagal tagal na 'rin simula noong huli ko siyang na-gamit.

Tumayo ako ng wala sa sarili, at hindi nag-dalawang isip na kunin ito.

"As always." sabi ko sa hangin at napa-ngiti ako ng ma-pait.

Lahat ng problema, itinu-tugtog ko nalang. Kaya, tutugtog nalang ako. As always, ganun ako dati.

Naalala ko, tinugtugan ko si Mommy sa burol at sa libing niya. I will never forget that day. I miss my Mom.

Napa-tingin ako sa side table ko habang nagsa-strum ng gitara. Picture namin ni Mom noong bata pa ako, buhat buhat niya ako sabay may hawak akong lobo. Yung isang picture naman, family picture. Noong buo pa kami.

Strum lang ako ng strum, pero hindi ko na-malayan na tumu-tulo na pala yung luha ko. But I kept on strumming my guitar.

"Asahan 'mong mula ngayon, pag-ibig ko'y sa'yo. Asahan 'mong mula ngayon, pag-ibig ko'y sa'yo."