Lost of Memory

Part las cuatro

"İyiyim ben teşekkürler. Cidden iyiyim ama artık biri lütfen.. Hayır hayır lütfen artık tansiyonumu ölçmeyi bırakır mısınız.. Bana olanları anlatabilir mi?"

Her yerimden birileri çekiştirirken kurabildiğim cümle ancak bu kadar oluyordu işte.

"Doktor Bey, gözlerime inanamıyorum. Tamı tamına iki buçuk sene olmuştu nasıl oldu da birden, bugün uyandı?"

Araya girmem gerektiğini fark ettim ve "Şey bir yanlışlık var sanırım ben daha önce uyanmıştım aslında ama tekrar uyuyakalmışım.. Yani öyle gözüküyor ki uyumuşum ama ilk ne zaman uyandığımı hatırlamıyorum." dedim.

Gözlerimi açmamla birlikte şok oldukları yetmezmiş gibi her cümle kuruşumda gözlerindeki şaşkınlık tekrar alevleniyor ve bana UFO'dan daha yeni inmiş bir uzaylı gibi bakmaya devam ediyorlardı.

Bir süre doktor-hemşire ikilisi olarak bakıştıktan sonra bana geri dönüp, ki sonunda biri cevap vermeyi akıl edebilmişti, "Sanırım ilk uyanma tarihini biliyoruz. 19 Aralık 2016. Yani bundan yaklaşık bir hafta önce." dedi.

Hemşirenin söylediklerine inanmak istemiyordum çünkü.. Çünkü bir haftadır uyuyor olamazdım değil mi?

Tamam uykuya bayılan bir insandım, bazen uykum yokken özellikle uyur kendimi o güzel hülyaların içine atardım.. Lakin bir hafta benim için bile aşılması güç bir rekordu.

"Siz ciddi misiniz? Eşek şakası falan yapmıyorsunuz değil mi?? Ne demek bir hafta?!"

Sesimin çatlamasına aldırmadan bitirdiğim cümlem birden çok soru barındırıyor olmasına rağmen kimse bana mantıklı bir açıklama yapmak niyetinde değil gibi gözüküyordu.

"Tamam o zaman şunu bir açıklığa kavuşturalım. Buradan ne zaman çıkıyorum?"

Merak ediyorum da, acaba beni duymakta güçlük mü çekiyorlardı?

"Biri sorularımı cevaplayacak mı?!!"

Anladığım kadarıyla bana yapacak bir açıklamaları vardı fakat bir türlü toparlayıp da dile getiremiyorlardı.

İki sene demişlerdi. Koskoca iki seneden bahsetmişlerdi..

Bana ne olmuştu böyle..? Neden geçmişi hatırlamakta böylesine zorlanıyordum?