1.Bölüm

24.5K 458 22
                                    

İlk defa çaresiz kaldığını düşündü, aynada kendine bakarken. Can alıcı gözleri ifadesini kaybetmişti. O ipeksi saçlarının arasında uzun parmaklarını gezdirirken her şeyi değiştireceğine dair kendine söz verdi. Hayatının ellerinin arasından kayıp gitmesine izin vermeyecekti. Elindeki küçük valizini arabasının arka koltuğuna fırlatırcasına attı ve hızlıca şoför koltuğuna geçip alel  acele emniyet kemerini taktı. Bir iki kez derin nefes alıp verdi sakinleşmemiş olacak ki, direksiyona yumruk atmaya başladı. Sanki yumrukladığı direksiyon değil, içinde bulunduğu durumdu.
"Derin, Derin Kozcu! Her şey senin suçun! Bunu kabul etmeyecektin, buna izin vermeyecektin,
düştüğümüz duruma bak. Memnun musun şimdi?"
diyerek dikiz aynasına baktı, Derin karşısındaymış gibi gözlerinden alev saçarak konuşuyordu. Yolculuğu boyunca sürekli sigara yaktığının farkında bile değildi. İkinci paketten son sigarasını aldığında anladı üst üste sigara yaktığını. Yine aklından tek isim geçiyordu; Derin...

Çalan telefonun sesiyle irkildi. Arayan yıllardır birlikte olduğu  her an yanında olmaya can atan asistanıydı. En azından Egemen için öyleydi.
"Efendim Irmak?"                 "Egemen nerdesin?Evde de değilsin."
"İşim var, şehir dışına çıkıyorum."                                  
"Bunu şimdi mi söylüyorsun? neden benim haberim yok?"               
"Irmak, sana hesap vermeyeceğim, canım sıkkın, kapat telefonu!"     
"Peki, kendine dikkat et." dediğinde, telefon çoktan kapanmıştı. Irmak için Egemen patrondan öteydi, sevgilisiydi, yıllardır birlikte olduğu evlilik hayalleri kurduğu adamdı. Egemen, Irmak'ın yanlış düşünceler içinde olduğunu bilmesine rağmen, kendisini iyi hissettirdiği için karşı çıkmıyor, olumsuz bir şey söylemiyordu.
Egemen öfkesini bastıramıyor, yollar bir türlü bitmiyordu, aslında bitmesini de istemiyordu. Çünkü nneler olacağını kestiremiyordu.                               

Derin, teselliyi çok sevdiği Ömer amcasının isteğini yerine getirmekte buldu. Babası kadar sevdiği, değer verdiği Ömer amcası, ilk ve son kez Derin'i karşısına almış, son isteğini söylemişti. Evet demekten başka çaresi olmayan Derin, kendi bulunduğu durumu unutup Ömer amcası için endişelenmeye başladı. Nasıl olurda kısa bir ömrü kalır, hiç anlamamıştı amcasının hasta olduğunu. Kendi içinde neler yaşadığını düşündü bir an. zavallı adam, kimseye
anlatıp  paylaşamamıştı derdini. Ölmeden önce her şeyi yoluna koymak istiyordu. Ama neden yalnızca kendisi bilmek zorundaydı? Evet belki iki iyi arkadaş gibiydiler ama yine de bu durumdan hiç hoşlanmadı, Ömer amcasının hastalığını bilen tek insan olmak haksızlıktı.

Derin Kurgu (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin