Derin Kurgu (Tamamlandı)

10.bölüm

Ev kocaman bir bahçe içindeydi. Oldukça bakımsız ve düzensizdi. Büyüyen yabani otlar, kendiliğinden büyümeye çalışan çiçeklerin etrafını sarmış, sanki büyümelerine izin vermiyorlardı. Kendisini de o çiçekler gibi hissetmişti Derin.

Yürüdükleri taşlı yoldan şatoyu andıran eve geldiler. İki kişi için oldukça büyük olan ev göz kamaştırıyordu. Büyük çelikten yapılan kapı açıldı. Genç bir kadın saçlarını arkaya topuz yapmış, siyah sade uzun bir elbise giymiş, oldukça sert görüntüsüyle gülümsedi. "Hoşgeldiniz Ömer bey sizi bekliyorduk." Sert görüntüsü bir anda kaybolmuş yerini inci gibi dişlere gülen gözlere bırakmıştı. Bir insanın nasıl olur da ifadesi bu kadar değişebilirdi.

"Hoşbulduk kızım Egemen evde mi?"diye sordu Ömer amca.
"Hayır,efendim. Sabah erkenden çıktı."diye cevap verdi kadın.

İçeri girmelerini bekleyen kadın hafifçe kapının arkasına çekilip geçmelerini bekliyordu. Salon oldukça büyüktü. İçinde küçük kaldığını hissetmişti Derin. Her şey o kadar özenle yerleştirilmişti ki dışardaki görüntüsünü aratmıyordu. Egemen gerçekten zevkli bir adammış diye geçirdi içinden Derin.

Arka bahçeye bakan kocaman bir kapısı vardı. Kapının arkasında neler olduğunu merak eden Derin hafifçe kapıyı sürdürerek açtı, gördüklerine inanamadı. Kocaman havuzu olan bahçe resmen çiçek dünyasıydı. Hiç görmediği çiçekler renkler bir araya gelmişti. Sanki bambaşka bir dünyaya girmişti. Tam bir ustanın elinden çıkmıştı bu belliydi. Şaşkınlığını gizlemeden etrafına bakıyor her ayrıntıya dikkat ediyordu.

Egemen nasıl bir adamdı? Ön bahçesinin boş vermişliği kadar arka bahçesine özen göstermişti. Ön bahçede bana bırakılmış olmalı diye gülümsedi Derin. "Derin kızım evine hoşgeldin" diyen tanıdık bir sesle irkildi. Arkasına döndüğünde, yıllar önce Egemen ile buraya gelen emektar Halime teyzesinin olduğunu görünce şaşkınlığını gizleyemeyen Derin, iki elini yanaklarına koymuş ağzını bir karış açmıştı. Ona gülümseyen kadın kollarını açmış bekliyordu. "Halime teyze" diye çığlık atarak ona açılmış kollara koşup sıkıca sarıldı.

O kadar sıkı sarılmış olacak ki yaşlı kadın kollarından kurtulmaya çalışıyordu. "Bir dur deli kız, nefesimi kestin." diyerek gülümsüyordu. Derin Halime teyzesini gördüğüne o kadar sevinmişti ki tanıdık bir yüzün olması onu rahatlatmış huzursuzluğu bir nebze olsun dağılmıştı.

Adil bir kadın olan Halime teyze asla haksızlığa tahammül edemez, kimseden lafını esirgemez, tonton bir kadındı.
"Seni çok özledim Halime teyze. Ne kadar uzun zaman geçti aradan." dedi Derin özlemle.
"Evet kızım çok uzun zaman geçti. Gelmeyi çok istedim ama Egemen oğlum hiç gelmek istemedi. Beni de yanından ayırmadı biliyorsun rahmetli annesinin yerine koydu beni. Annesi öldüğünde çok bocaladı alışamadı. Kendini çok zor toparladı odur budur beni yanından ayırmaz. Hiçbir yere göndermez ben de kıyamadım gelemedim ama çok şükür sen geldin. Eh, oğlum buradaydı kızımda geldi, benden mutlusu olmaz artık." diyerek Derin'e tekrar sarılan Halime teyzenin mutluluğu yüzünden okunuyordu.

Bahçedeki masaya oturan ikili birbirlerine bakıp gülümsüyorlardı. İşaret parmağını Derin'in yüzünde gezdiren Halime teyze
"Kızım o kadar güzelleşmişsin ki, o kadar zarif duruyorsun ki, Ömer amcanla gelmeseydin seni tanıyamazdım. Anlat bakalım bizim oğlan seni görünce ne yaptı?"
"Hiç bakmadı ki görse tanımaz bile."diye cevap verdi Derin.
"Bakmadı mı? Ah bu deli oğlan neler kaçırdığının farkında bile değil."dedi Halime teyze başını sağa ve zola sallayarak.

İki kadın, arasında olan biten her şeyi konuştular.Halime teyze arada kızıyor, arada gülüyor masadan kalkıp oturuyor bazen de dizlerine vuruyordu.

"Bu çocuğun kulaklarını tavana kadar uzatacağım senin gibi bir pırlantayı nasıl görmez. Ben konuşurum onunla kızım hiç merak etme." deyince, Derin birden Halime teyzenin ellerini avuçlarının arasına aldı.

"Hayır Halime teyze hiçbir şey yapmanı istemiyorum ona çok kızgınım, kolay kolay affedemem. Emin ol gün gelecek benim onu görmem icin çırpınacak ama biraz zamana ihtiyacımız var." diyerek Halime teyzesine sarılan Derin yılların özlemini giderdi.