He's A Playboy Gangster [HAPG Book I] - Completed

Kabanata 16: One of His Girl

|| Dessy Leondale’s Point of View ||

Hindi ko inaakala na ganon ang magiging reaksyon ko noong sinabi ni Cal na kapatid ni Duri ang babaeng nasa sofa kagabi. Sandara pala ang pangalan nya... Sandara Salcedo. Kaya pala may hawig silang dalawa ni Duri. Kaya pala ganon na lang kung maka-react si Duri kagabi. Tsaka sino nga naman ba ang magiging chill kung ganon ang lagay ng kapatid nya.

Pagkababa ko kaninang umaga sa dining, wala ng tao roon. Tahimik ang buong mansyon at parang natutulog pa rin si Duri sa kan’yang kwarto. Hindi pa rin siguro siya makakapasok ngayon.

Bukod sa kailangan niyang bantayan ang kapatid n’ya—which is the innocent pretty faced girl, kailangan n’ya rin na magpagaling. Simula noong dumating siya kasama iyong babae, mas lalong nadagdagan ang sugat niya sa katawan and even in his face. His fracture and wounds are not yet healed. It takes a week to recover.

What a troublemaker…

Nasa may tapat na ako ng double door. Inaalis ko na ang lock nito nang biglang may marinig akong yabag ng paa na pababa ng hagdan.

Kaagad ko naman itong nilingon at nahugot ang hininga ko nang makita si Duri na pababa ng hagdan. He’s now buttoning his uniform and I obviously saw his broad with an amazing chest by accident. Hindi ko naman sinasadya na mapatingin agad ako sa kaniyang katawan na nakahubad!

I shook my head as I heard him laugh. He laughs maniacally for a several times!

“You’re going to?” I said out of thinking first. Bakit ba iyon ang itinanong ko. Halata namang papasok na rin siya sa school.

Inirapan niya ako ngunit hindi naalis ang ngisi sa mga labi. Nagtungo ito sa kitchen at binuksan ang refrigirator para kumuha ng glass of water.

Tumigil siya sa may counter top at tinignan ako sa mata. I blink and it was like I’m not comfortable at his stare. Naaalala ko pa rin kung paano niya ako sinigawan kagabi.

“Wait for me. Sabay tayong aalis.”

“Ha?” Nabigla at pinanlakihan ako ng mata sa sinabi niya. “Pero—“ tututol pa sana ako ngunit malakas niyang ipinatong sa tiles ng counter ang baso.

“What? Alam naman na ng lahat na akin ka, ‘di ba? Why bother? Just relax.” His voice were deep. Mas lalo pa itong nakakaloko sa ginawa niyang mahinang pagtawa.

But me, hindi ako nagpadala sa sinabi niya. Inirapan ko lamang ito at inayos ang bag na nakasakbit sa aking balikat.

“I’m not yours, Mr. Salcedo. We’re just pretending, right?” I smiled as I said those words.

He stroke his hair and started to walk towards me. I felt somewhat anxiousness.

Tumigil siya sa harapan ko at tinignan ako ng mabuti sa mga mata.

“Of course, we are. But…” he paused and he stares at me like he was scanning all parts of my face. “Why are you look like you’re disappointed?  Are you expecting for more?”

Napabuga ako ng hangin dahil sa bigla kong pagtawa. I shook my head and raise my brow. “What are you talking about?” I said with a low-pitched voice.

He smirk and then shake his head. He puts his left hand inside of his pocket and fix his bag above his shoulder.

“Nothing.”

Pagkasabi niya noon ay nauna na siyang lumabas sa may pinto. Naiwan naman akong umirap sa hangin at hindi ko malaman ang dahilan kung bakit sobrang bilis ng tibok ng puso ko. I think it is because I am totally pissed off!