PEYGAMBER ÇİÇEĞİ ~Düzenleniyor~

BEYAZ KELEBEĞİM

Selamünaleyküm arkadaşlar 😊 Medyada Beyza ve Kayra var. Keyifli okumalar 😁😁

“Anne neden kabul ediyorsun ki.”

“Kızım, akşama hayırlı bir iş için geleceğiz dediklerinde ne deseydim. Kızım şuan gezip tozmakta gelmeyin mi deseydim.”

“Deseydin keşke anne.”

“Ah yeter Beyza geldiğinden beridir sokranıp duruyorsun. Büyüdün demem ayağımdaki şu terlikle döverim seni.”

“Hiç vakit kaybetme zaten anne hemen çıkarıp tehdit et o anne terliğiyle.”

Annem ellerini semaya kaldırıp, “Ya rabbim sen bana sabır ver,” deyip avuçlarını yüzüne sürmüştü.

Bu sempatik ikiliye gülerken annem beni yakalamış ve öfkeli bakışlarını bana çevirmişti. “Ne kıkırdıyorsun Belinay, işine bak,” diyerek beni fırçalamıştı. Ellerimi teslim oldum der gibi havaya kaldırıp, “emredersiniz Eser Sultan,” diyerek ciddiyetimi takınıp çeşit çeşit olan kurabiyeleri servis tabaklarına dizmeye devam ettim. Annem, “ya sabır,” çekerek mutfaktan çıktığında kıkırdama kaldığım yerden devam ettim.

“Of Belinay ya, ben ne haldeyim sen gülüyorsun.”

“Kızım niye kafana takıyorsun, babam sen istemeden kimseye vermez .”

“Biliyorum,” dedi. Sandalyeyi çekip oturarak dirseğini masaya koydu, elinin ayasını çenesine dayayıp derin bir of çekti. Yapmış olduğum işi yarım bırakıp yanındaki sandalyeyi çekip oturdum.

“Biliyorsun madem niye bu kadar dertleniyorsun?” Beyza cevap vermeyince ciddi bir edayla ona bakıp ukala bir tavırla dudaklarım yukarı kıvırarak gülümsedim.

“Nedenini biliyorum aslında,” dediğimde merakla bana baktı. “Biliyorum Kayra’dan çekiniyorsun.”

“Ne alakası var Belinay.”

“İnkâr etme boşuna, beni kandıramazsın. Kayra’nın bir delilik yapıp babamın gözünden düşmesinden korkuyorsun demi?”

Pes edercesine başını sallayıp, “evet,” dedi.

“Peki, bundan neden bu kadar korkuyorsun?”

Sorumu cevapsız bırakıp sustu ama ben pes etmeyip inatla gözlerimi üstüne dikip cevap vermesini bekledim. Sonunda yerdeki bakışını kaldırıp mahcupça bana baktı.

“Çünkü ben onu seviyorum,” dediğinde boynuna atlayıp sarıldım.

Beyza bu ani tepkime şaşırsa da gülümseyerek o da bana sarıldı.
“Sonunda be. Sonunda içindekileri dışa vurabildin.” Kollarımı gevşetip ondan uzaklaştım. “İkiniz adına çok sevindim inan.” Burukça gülümsedi. “Sağ ol.” Şüpheyle onu süzdüm.

“Kayra’nın seni sevdiğini biliyorsun demi?” Histerik bir şekilde gülümsedi. “Biliyorum ama hayatımızda değişen pek bir şey olmuyor Belinay.”

“Ne demek bu şimdi?”

“Biliyorsun ki ben evlilik yolunda ilerleyeceğim bir kişi istiyorum. Ama Kayra bu yönde hiçbir şey yapmıyor hadi onu geçtim bir kez bile beni sevdiğini söylemedi.” 

“Ah kuzum boşa endişeleniyorsun. Kayra seninle kuracağı yuva için can atıyor. Tek sorun şu ki senden emin olamıyordu. Gerçi sen itiraf edene kadar ben bile senin duygularından emin değildim. Üstüne kilitler vurulmuş kapalı bir kutu gibisin kardeşim.”

Beyza sözlerimle rahatlayıp gülümsemişti. Kapı zilinin çalmasıyla annem mutfağa damlayıp bizi uyarmış ve kapıyı açmamızı istemişti. Misafirlerimizi salona ağırlayıp Beyza’yla birlikte mutfağa çekilmiştik.