Enseme Dokunan Nefes

9.

Kısa sürede gelen yeni bir bölüm. Bölüme geçmeden önce size ufacık bir soru sormak istiyorum.
Gizli psikopatın adı sizin akıllarınızda nasıl bir yer aldı? Gizli psikopatın sizdeki adı ne merak ediyorum, buraya yorum olarak bırakabilirsiniz.

Yorum yapmayı unutmayın.

Kavak en yel haliyle esintisini sürdürüyordu. Karartıyla temenni olmuş odanın içerisi havasız bir o kadar da rutubetliydi. Açık kalan cam arasından giren rüzgar kahverengi saçlarıma vurduğunda saçlarım belimin üzerine doğru savruldu. Kendime istediğim her şeyi yapabilecek olduğum günü değerlendirmek için kitap okumaya karar vermiştim. Çalıştığım kitapçıdan her ay düzenli olarak aldığım kitapları biriktirip kazandığım bir kaç maaşımla da karşısında dikildiğim kitaplığı almıştım. Bu karanlık odaya yakıştığını düşünüyordum. Beyaz tenimin üzerine yayılan ince parmaklarımı sabitlediğim belimden çekerek kitaplığı yaklaştım. Gözüme kestirdiğim ilk kitabı okurdum genelde. Adımlarım kitaplığın bir milim ötesinde duraksadığında parmaklarım henüz okunmamış olan kitaplara dokundu.

Dün olanları anımsadığımda aklıma takılan sorular kendini belli etti.

Telefonu cebime soktuğum gibi eve kadar koşmuştum. Nefessiz kalsamda hiç düşünmeden koşmuştum.

Avuç içlerim bir kitabı kavradığında şöminenin yanına yerleştirdiğimiz koltuğa kıvrıldım. Yorgun düşmüş bedenim, hissizleşmiş bakışlarım arasından kitabı okumaya başladım.

.....

Benim onu izlediğimden habersiz olan çocuk kendini yıkık dökük olan duvara kelepçeledi. "Hey!" diye bağırdım karanlıkta çok fazla belli olmaya siluetine karşı. "Ne yapıyorsun orada?" sesim çocuğun kulağında duyulduğunda, küçük erkek çocuğu ruhunu hunharca teslim etti. İliklerime kadar üşüyordum. Görebildiğim sadece kan ve vahşetti. Korkuyordum. Her şeyden aciz bedenimi korkunç bir his kaplamıştı. "Korku!" diye bağırdım, etrafımda hafifçe döndüğümde. "Hadi gel sar beni!" anlayamadığım bir şey kolumdan aniden tuttu. Başımı yapabildiğim kadar arkaya çevirdim. Bu o çocuktu."Ruhunu karanlığa teslim eden çocuk!" diye haykırdım. "Beni korkutuyorsun!" o anda küçük erkek çocuğunun kolumu tutan ince parmakları, tüm bedeniyle birlikte büyümeye karar verdi. Uzadı. Uzadı. Uzadı.

Güneş ışığı gözlerime ulaştığında gözlerimi kırpıştırdım. Esnediğimde hafifçe geriye doğru uzanarak, dün kitaplığımda bulduğum kitabı kenara bıraktım. Çözemediğim bir olay örgüsü olduğu halde, beni sarmıştı. Ayaklarımı koltuktan sarkıttığımda avuç içlerimi beyaz örtüye koyabildim.

Telefonumun ince melodisi kulaklarıma geldiğinde parmaklarım yavaşça telefona doğru uzandı ve az önce bıraktığım masanın üzerinden aldı.

"Efendim?" ayaklarımı yere bastığımda, az önce avuç içlerimi koyduğum örtüden çektim ellerimi ve ayağa kalktım.

Gizli psikopat.

"beni görmen için bir fırsat sunuyorum sana yolun sonundaki evin önünde seni bekliyorum."

Adam dalgındı, kadın daha fazla dalgındı. İkisi birbirine sarılıp kavruldu.

Adını belirtmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.