Enseme Dokunan Nefes

24.

    Bölüm şarkısı: Beyonce, crazy in love. Ve: sia, big girls cry.

      İnstagran hesabım: elifnur_kaptan

     Yorum yapmayı unutmayın.

     Tel tel olan saçlarım kendini sıktığında bir bütün haline geldi. Kalbimin durmak bilmez atışı ritim ritim yavaşladı. Kahverengi gözlerim durgun bir bakışla seyre daldı. Parmaklarımı olabildiğince sıktığımda

   "Ne diyorsun Bulut?" diye sorabildim.

    Donuk bakışlarım daha da durgun bir hal alırken aslında olanın korkudan çok telaş olduğu apaçık ortadaydı.

    Ayağa kalktığında nefesimi bir süre tuttum. Önüne gelen bulduğu ilk fırsatta kaçırdığı bedenimi parçalara ayırıyordu. İlk Asaf sonrasında Melih'in bana aşık olduğunu söyleyen adam ve şimdide Bulut. Cümle dudaklarımda yavaşca, kimsenin duyamayacağı bir hazda döküldüğünde Bulutun üzerimde olan bakışlarına çevirdim bakışlarımı.

   "Bir şey söylemeyecek misin?" dedim kırgınlıkları barındıran sesimle.

   "Seni seviyorum!" söylediği hançer söz kulaklarıma dolduğunda nefesimi bir kez daha tutup Bulut'a bakmayı sürdürdüm.

    "Sen delirdin mi?" diye sorduğumda, sesimdeki tüm haykırışları duysun istedim.

   Onu arkadaşım olarak görüyordum ve arkadaşlarım arasından, yaşadığım bir kaç yıkık ay'ın içerisinde O da vardı.

  "Senin arkadaşım olduğunu sanmıştım!" diye haykırdım tüm kırgınlıklarımı belli eden bir tonda.

   Küçük Hare ortaya çıktı yakarışlarımın ardından. Siyah elbisesi toz'a bulanmıştı. Güvendiği bir insandan hançer sivrisinde bıçak yemişti, küçük bedeni. Asaf gelecek diye haykırdı. Katilim gelecek ve beni kurtaracak cümlesi dudaklarından döküldü. Bir yaş damlası gözlerinden süzüldüğünde psikopat katilim neredesin? Diye sordu kimsesi olmayan sokağa. Psikopat katilim diye bağırdığında bir kez daha, bu sefer bir yaş damlası daha döküldü küçük gözlerinden. Göz altlarımda hissettiğim ıslaklıkla o yaş tanesinin bana bulaştığını farkettim. Küçük Hare, yaşlarını bırakıp ortadan kaybolduğunda bedenim psikopat katilden habersiz bir halde kalakaldı.

   "Banka oturduğumuz günü hatırlıyor musun?" sorduğu soru üzerine gözlerimi kapatıp yaş tanesinin, yanaklarımdan dudaklarıma kadar şerit çizmesine izin verdim.

   Gözlerimi açtığımda "evet" diyebildim.

    Rutubet tutmuş duvara sabitlenmiş sandalyeyi tuttuğunda, kahverengi sandalyeyi yanıma kadar sürükledi. Yerden çıkan cızırtı kulaklarımın hücrelerine dolarken, ne yaptığını anlamaya çalıştım.

   Sandalyeye oturduğunda mavi gözlerini gözlerime sabitledi. "O gece de güzel gözlerinde bir yaş tanesi gizliydi." hiç bir şey söylemeden mavi gözlerine bakmaya devam ettim.

   "Senin yanına öylesine geldiğimi filan mı düşündün?" başımı evet anlamında salladığımda, "başka ne düşünebilirdim?" diye sordum.

   "Üç senedir, uzaktanda olsa seni izlediğimi düşünebilirdin mesela." söyledikleri kalbime bir hançer gibi saplanırken hiç bir şey hissetmediğimi farkettim. Hançer kalbime saplanmış ama hiç bir acı hissettirmemişti.

   "Saçmalıyorsun!" dedim sinirle, "beni buldukları zaman seni görmek isteyeceğimi bile sanmıyorum." bağırarak söylediğim cümle üzerine elini alnına dayadı.