THIRTEEN: AM I IN-VINCY-BLE NOW?

60.4K 1.2K 83
                                    

THIRTEEN: AM I IN-VINCY-BLE NOW?

Sa cellphone lang ako nagtype so di pa 'to edited kaya lahat ng errors intindihin nyo na lang. Thanks. :)

VIENNA'S POV

*flashback*

Ano bang nangyayari dito kay Duck? Ngumiti bigla tapos nakatingin sa'kin. "Di ka cute kaya wag kang magpacute dyan!" Pero di nya ko pinansin. Bigla syang pumikit at - teka bakit sya nakapout? Mukha talaga syang duck. "I knew you wanna kiss me." sabi ko sa kanya then i tap his shoulder kaya napadilat sya na parang gulat na gulat at hiyang-hiya. "Pouting much?" then ginaya ko yung pagpout nya tsaka ako tumawa.

"I was about to sneeze. Assuming ka kasi palagi." paulit-ulit nya yang sinasabi hanggang maihatid nya ko sa bahay. Kasama nyan ang panlalait sa lips ko for sure daw kasing gaspang ng sandpaper at nung akala ko daw hinalikan nya si Vincy nakalagay daw ang two thumbs nya sa lips ko kaya wala talagang kiss na naganap. "Never pa kitang hinalikan kaya mangarap ka na lang." yung kailangan nyang maging defensive kahit di naman ako nagtatanong.

*end of flashback*

He's delusional. Why on earth would I wanna kiss him? I mean hello, he's so arrogant and he's treating me like I am his worst nightmare. Not because he helped me to this overall make over doesn't mean I owe him much. I didn't ask him for this. It's not that I hate myself right now for letting him do what he wanna do. I love my new look. Somehow I have the courage to smile and talk to people like a normal one. Believe me, I haven't had any normal conversation with anyone in school aside from my friends. If they're not throwing something on me they'd threat me like there's no tomorrow. Reason why I don't want them to know that Vincy and Vienna's the same person or else I won't be the star of Oquenin, not anymore and will never be. I was busy talking to myself when I bumped into someone not familiar.

"Uhm sorry miss. Di kasi kita nakita." she apologized. I smiled and helped her pick up her things.

"Oh, so you're a freshmen?" I asked politely while handing her school map and school handbook.

"Yes. Late enrollee din. I'm sorry but I neeed to find where my room is." Tiningnan nya ang sched nya and school map then tumingin sa paligid. That hit me, she's lost.

"Can I see that?" pointing to her schedule she's holding. "Richardson's building is right across us and Krewer's building is right behind Richardson's." Ibinalik ko sa kanya ang sched nya. "School's largest cafeteria is over there near the library." Sana naman nakatulong ako kahit paano sa kanya.

"Thank you so much. Hindi pala lahat ng maganda masama ang ugali. Di kasi ako makapagtanong sa mga nakakasalubong ko. Kung tingnan kasi nila parang kakainin nila ko ng buhay." mukhang natatakot na agad sya samantalang first day nya palang ngayon.

"Kakainin ka talaga nila ng buhay." Pagbibiro ko.

"Oh no." namutla sya bigla at di agad nakagalaw.

"Hey, I was just joking. Mababait naman ang mga tao dito." Well kapag gusto ka nila or may kailangan sila sa'yo but most of them are pain-in-the-*ss.

"Great. Thank you so much again - "

"Vi - " di ako makapag-isip kung anong sasabihin kong name. " -Vincy. Yeah I am Vincy." The purpose of this make over ay para ipakita sa witches na yun what's the meaning of real beauty. Wow, madrama na ko ngayon.

The Playboy's Curse (PUBLISHED UNDER POP FICTION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon