"Unutacaksın..." Başını hafifçe salladı. Zar zor aldığı nefeslerin arasından konuşmaya çalıştı "Unutacağım... Rüyalarımda dahi hatırlamayacağım."
Sözlerine karşın hiçbir tepki veremedim çünkü biliyordum. Unutacaktı! Hemde hiç yaşanmamış gibi.
Eser e...
"Sen hiç anılarının can çekiş sesini dinlerken unutmamayı umut ettin mi?"
Küçük oğlan pencereden karanlık odaya sızan ayın ışığına bakarken derin bir nefes alıp verdi. Sulanmış gözlerini kırpıştırdı. Küçük elinin tersiyle ıslak yanaklarını sildi.
Usulca sırtını odasının kapısına yaslayıp kendini yere bıraktı. Dizlerini küçük bedenine doğru çekip kollarını bacakları üzerinde kavuşturdu.
Ruhu sızlıyordu... Parmak uçlarına kadar üşüyordu. Karanlıktı odası üstelik o tek başına kalmaktan korkardı. Hemde çok korkardı.
Penceredeki bakışları duvardaki antika saati buldu. Kitlenmiş bir vaziyette saate bakarken dizlerini sıktı. 23:55 Her gün yaşadığı tarif edilemez bu acıyı hissetmekten korkuyordu.
23:56 "Uyumazsam unutmam." diye fısıldadı küçük dudaklarının arasından karanlık semaya.
23:57 Uykusuzluğa dayanamayan masum gözlerini ovuşturdu ve büyük bir ciddiyetle sözlerini tekrar etti küçük oğlan "Evet uyumazsam unutmam!"
23:58 Yelkovan akrebe yaklaştıkça küçük oğlanın minik kalbi korkuyla kasıldı. Sertçe yutkunup dolmuş gözlerini büyük bir kararlılıkla duvardaki antika saate dikti.
23:59 Bir saniye sonrasını bile düşünmekten kendini alıkoyamayan küçük oğlan usulca dudaklarını araladı "Uyumazsam unu..." 00:00
■■■
Fatmavihayaller
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
