YARALI YÜZ (Tamamlandı)

2

Medyada Kumsal

Sevgilim Berke okulun futbol takımının kaptanı. Uzun uğraşlar sonucu teklifini kabul ettim ve 4 aydır sevgiliyiz. Ona aşık değilim ama eğlenceli birisi ve onunla zaman güzel geçiyor. Tek eksiğim, çocukluk arkadaşım, canımın parçası Pars . . .

**

Babam pazarlama işinde aranan isimlerden biriydi. İzmir'den İstanbul'a, üniversitedeki en yakın arkadaşının iş teklifiyle taşınmıştık. O zaman ilk okul 2 deydim. Büyüdüğüm yerden ayrılmak, okul değiştirmek benim için çok zor olmuştu. Şirketi bize lüx bir sitede villa tahsis etmişti.

Hemen bitişiğimizdeki evde Adnan amcalar, yani babamın hem arkadaşı hem de patronu oturuyordu. Benimle yaşıt oğullarının adı Pars'tı. Bir de onun abisi Can vardı. Abisi bizden birkaç yaş büyük olduğu için, ben ve Pars birlikte oyunlar oynamaya başlamıştık.

Zaten ikisi ne zaman yan yana gelse hep kavga ederlerdi. Taşındığımız yerde bir sürü arkadaş edinmiştim. Tek sorun, başkalarıyla arkadaş olduğumda, Pars'ın, benim ya da arkadaş edindiğim çocukların oyuncaklarını kırmasıydı. Bunun için defalarca ağlasam da, ailesi ona defalarca ceza verse de sonuç hep aynıydı. Ben de onu kırmak istemediğim için sadece onunla arkadaşlık yapıyordum.

Pars benim için hiç sahip olmadığım kardeşim gibiydi. Onu çok seviyordum. Beraber büyüyorduk. Okullarımız aynıydı. Kimseye anlatmadığım şeyleri onunla paylaşırdım, o da bir tek benim yanımda ağlardı. Birbirimizin herşeyiydik. Bu kadar yakın olmak için, kardeş olmak için, kan bağına gerek yoktu.

Sürekli bana büyüyünce benimle evleneceksin derdi, ben de sen benim abimsin deyip ağlardım. Bir kere, ortaokulda bir çocukla birbirimizden hoşlanmıştık ve tenefüse beraber çıkmıştık. Tabi bunu gören Pars, kantinde çocukla kavga etmişti ve benimde saçlarımı yolmuştu. Abartıyorsun, abiliğinde bir sınırı var deyip terslemiştim. Sonrasında ise sürekli aynı şeyi tekrarlayıp durdu. Ben de artık ağlamıyor, avcunu yarlarsın diye dalga geçiyordum.

Pars çok bencil bir çocuktu. Kimseyle bir şeyini paylaşmaz ama başkalarının oyuncaklarını ya da herhangi bir şeyini beğendiğinde, onları almaktan geri durmazdı. Vermediklerinde ise zorla alırdı ama sonunda hep istediği şeyi alırdı. Herkese kaba olsa da bana kıyamazdı. Takıntılı bir insandı ama iyisiyle kötüsüyle o benim canımdı.

Her şey güzel giderken, bir gün kimsenin bilmediği bir nedenden dolayı, Pars'ın yanağından gözünün üstüne kadar çapraz şekilde devam eden, kocaman bir iz olmuştu. Bu konu hakkında tek hatırladığım, gecenin bir yarısı Adnan amcalar apar topar hastaneye gitmişlerdi, Adnan amca telaşlıydı, Aysel teyze ağlıyordu. Sonrasında bir süre Pars'ı görememiştim ve gördüğüm zamansa yüzünde koca bir sargı bezi vardı.

Bez çıkınca kalıcı olan, büyük bir yara olmuştu yüzünde. Defalarca herkese sormuş ama nedenini öğrenememiştim. Tabi bu yara herkesi değiştirmişti. Pars daha da agresif olmuş, okuldakilerin alay konusu olmuştu. Ben ise her zaman onun yanında olmuş ve herkese karşı onu savunmuştum. Zaten herkesle dalaşan Pars, daha da kavgacı olmuştu.

Öyle ki benimle bile kavga eder olmuştu ama annemler her defasında, ona destek olmamı söylemişti. Ortaokul bitmişti ve biz liseye başlayacaktık. Yaz tatilinde Pars'la vakit geçirirken, istemsizce merakıma yenik düşüp, yüzün çok acıyor mu diye sormuştum. Sonrasında ise elim yarasının üzerine gitti ve ben daha ne olduğunu anlamadan bana bağırıp, beni sertçe itmişti.

Ben de bulunduğumuz yerden, yüksek sayılacak merdivenlerden aşağı yuvarlanıp bacağımı kırmıştım. Böylece ünlü bir voleybolcu olma hayalim başlamadan sona ermişti. Bu olaydan sonra Pars, yurt dışına gitmişti ve liseyi orada okuyacaktı. Kendini suçlu hissettiği için ziyaretime bile gelmemiş, yurt dışında okumaya karar vermişti. Bu durum beni çok incitmişti.

Bilerek, isteyerek bana zarar vermezdi. Ben ona kızmamış ya da kırılmamıştım. Ama bana veda bile etmeden ülkeyi terk etmesi, sonrasında ise bütün irtibatımızı koparması canımı acıtmıştı. O benim arkadaşımdı, kardeşimdi. İletişim kurma isteklerimi defalarca geri çevirmişti. Bir süre sonra ben de pes etmiştim. Sadece ailesinden haberlerini alıyordum. Peki geri dönerse biz eskisi gibi olabilecek miydik ?

Yorum ve votelerinizi bekliyorum.