Yüzünde boydan boya yara olan ve herkes tarafından dışlanan bir erkek, çocukluk arkadaşı güzeller güzeli Kumsal'a ne pahasına olursa olsun sahip olmak ister. Bunun için herşeyi yapmaya hazırdır çünkü o takıntılı bir insandır.
** CİNSELLİK VE ŞİDDET...
İkinizden birine benim yüzümden birşey olursa vicdan azabıyla yaşayamam. Beni öldür Pars beni, diyerek çığlık attım. İki adamın şaşkın bakışlarıyla, silahın namlusunun ucunda, Pars'ın tetiği çekmesini bekledim.
***
Bulut'la yan yana olan iki sandalyede, tedirgin bir şekilde oturuyorduk. Pars karşımızda ayakta duruyor, bir sağa bir sola gidip gelmeye devam ediyordu. Bir eliyle suratını sıvazlayıp dururken, silahlı olan diğer eliyle genelde başına dokunuyordu. Araya girip beni vur dediğimde, gözlerinde oluşan sinirle bize bağırmış ve sandalyelere oturmamızı emretmişti. Korkuyordum.
Ölmekten korkuyordum. Henüz çok gençtim. Hayal'in annesiz kalmasından korkuyordum. Annemin arkamdan depresyona girmesinden korkuyordum. Yanımda duran, tek yaptığı şey beni sevmek olan Bulut'un ölümünden sorumlu olmaktan korkuyordum.
En önemlisi ise belki de hayatımdaki en değer verdiğim kişiden, karşımda duran Pars'tan korkuyordum. Avuç içlerim terlemeye başlamıştı. Deponun soğuğu kendini hissettirirken, vücuduma ölüm dalgası yayılmıştı. Dudaklarım titriyordu. Gözlerimden sessiz yaşlar akmaya başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bulut sevecen tavırla omzuma dokundu. Yaşlı gözlerle ona bakıyordum. Anlıyordu beni, biliyorum. Gözlerimle ona korkuyorum dedim.
- Buradan sağ salim çıkıcaz. Korkma. Ben yanındayım.
-Çek lan o ellerini karımın üzerinden, çek ! Pars elindeki silahı Bulut'a doğrultup, kurşunu silahın ağzına verdi. Artık her an tetiğe basabilirdi.
-Lütfen Pars, korkuyorum, lütfen. Pars'ın ateş saçan gözleri beni buldu. Ondan korkmamdan nefret ettiğini biliyordum. Herşeye dayanırım ama benden korkmana dayanamam demişti. Yavaşça bir damla süzüldü mavi derinliklerinden.
-Neden beni sevmedin ? Ben seni çok sevdim. Canımdan çok sevdim. Sen, sen neden beni sevmedin ?
-Sevdim Pars. Hala da seviyorum. Sen çok değerli birisin. İyi birisin.
-Aşık olmadın bana. Bu eziğe aşık oldun ama bana olmadın ! Belki de bütün suç senindir. Benimle yattın, bana ümit verdin. Sözümü dinledin, kıskançlıklarıma katlandın. Sonra ise bir paçavra gibi beni kenara atıp, bu ezikle evlenmek istedin. Belki de ölümü hak eden sensindir.
Söylediği her kelimede, okları kalbime saplamıştı. Gerçekten böyle mi yapmıştım ? Onun hislerinden habersizdim oysaki. Silahın namlusu bana dönmüştü.
-Bana aşık olduğunu bilmiyordum, anlamadım. Sen her zaman kıskandın beni, karakterin öyle sandım. Benim tek hatam seninle ilişkiye girmek oldu. Özür dilerim Pars. Ölmek istemiyorum. Beni öldürme. Ölmek istemiyorum.
